Γιατί ο Χριστός πρέπει να αναγνωριστεί σαν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης (vid)

"Γιατί ο Χριστός πρέπει να αναγνωριστεί σαν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης" τιτλοφορείται το άρθρο των Katie Edwards (Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ) και David Tombs (Επικεφαλης του τμήματος Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όταγκο), οι οποίοι προκαλούν το χριστιανικό αίσθημα με την ανάλυσή τους.

Οι αναλυτές στο άρθρο τους στο site theconversation.com επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι:

"Έχοντας το κίνημα #MeToo κατά νου, με την έννοια που του έχει αποδοθεί σήμερα, φαίνεται ιδιαίτερα σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την απογύμνωση του Ιησού – και να το ονομάσουμε το συμβάν με αυτό που πραγματικά είναι: μια ισχυρή απεικόνιση της ταπείνωσης και της βίας με βάση το φύλο, που πρέπει να αναγνωριστεί ως μια πράξη σεξουαλικής βίας και κακοποίησης.

Η ιδέα ότι ο ίδιος ο Ιησούς βιώνει σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να φαίνεται περίεργη ή συγκλονιστική για αρχή, αλλά η σταύρωση ήταν μια "υπέρτατη τιμωρία" και η απογύμνωση και η έκθεση των θυμάτων δεν ήταν τυχαίο ή παρεμπίπτον στοιχείο. Ήταν μια σκόπιμη ενέργεια που οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν για να ταπεινώσουν και να υποβαθμίσουν εκείνους που θέλησαν να τιμωρήσουν. Αυτό σήμαινε ότι η σταύρωση ήταν κάτι περισσότερο από φυσική, ήταν επίσης μια καταστροφική συναισθηματική και ψυχολογική τιμωρία.

Η σύμβαση της χριστιανικής τέχνης για την κάλυψη της γυμνότητας του Χριστού στο σταυρό με ένα σκέλος είναι ίσως μια κατανοητή απάντηση στην επιδιωκόμενη αγανάκτηση της ρωμαϊκής σταύρωσης. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίσει να αναγνωρίσουμε ότι η ιστορική πραγματικότητα θα ήταν πολύ διαφορετική.

Αυτό δεν είναι μόνο θέμα διόρθωσης του ιστορικού ντοκουμέντου. Και ο λόγος είναι ότι αν ο Ιησούς αναγνωριστεί ως θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, θα μπορούσε να κάνει μια τεράστια διαφορά ως προς το πώς οι εκκλησίες ασχολούνται με κινήσεις όπως #MeToo και πώς προωθούν την αλλαγή στην ευρύτερη κοινωνία. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στη θετική αλλαγή σε πολλές χώρες, και ιδιαίτερα σε κοινωνίες όπου η πλειονότητα των ανθρώπων χαρακτηρίζονται ως Χριστιανοί.

Με μια πρώτη ματιά δηλαδή αυτό που επισημαίνουν είναι ότι η αναγνώριση του Χριστού ως θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, ενδεχομένως θα βοηθούσε στην επισημοποίηση της τραγικότητας του σύγχρονου κινήματος παρά θα υποβίβαζε τον Χριστό ως ιστορική προσωπικότητα, που υπέστη την ύστατη τιμωρία.

Κάποιοι σκεπτικιστές ενδέχεται να απαντήσουν ότι η απογύμνωση ενός φυλακισμένου μπορεί να είναι μορφή βίας ή κατάχρησης, αλλά είναι παραπλανητικό να ονομάζουμε αυτή την πράξη  "σεξουαλική βία" ή "σεξουαλική κακοποίηση". Ωστόσο, αν ο σκοπός ήταν να ταπεινώσει τον αιχμάλωτο και να τον εκθέσει σε μία κοροϊδευτική και περιπαικτική για τους άλλους συνθήκη και εάν η απογύμνωση γίνει παρά τη θέλησή του και ως τρόπος για να τον διαπομπεύσει δημόσια, τότε η αναγνώρισή του ως μορφή σεξουαλικής βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης φαίνεται εντελώς δικαιολογημένη.

Ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζεται η απογύμνωση του Vercingetorix, βασιλιάς του Arverni, στο πρώτο επεισόδιο της πρώτης σειράς σειράς HBO της Ρώμης είναι ένα παράδειγμα αυτού." επισημαίνουν οι ερευνητές.

Η σκηνή επισημαίνει το γεγονός του να αισθάνεται ο γυμνός αιχμάλωτος ευάλωτος και εκτεθειμένος μπροστά σε ένα εχθρικό πλήθος Ρωμαίων στρατιωτών. Η συγκεκριμένη σκηνή δε, υπονοεί ενδεχομένως και περαιτέρω σεξουαλική κακοποίηση, που προηγήθηκε της δημόσιας διαπόμπευσης.

Καταπολεμώντας το στίγμα

Το φύλο του Ιησού είναι κεντρικό στοιχείο της φαινομενικής απροθυμίας των αναγνωστών να αναγνωρίσουν τη σεξουαλική κακοποίηση στην οποία υποβάλλονται. Η ανάλυση της γέννησης της γυμνότητας από τη Μαργαρίτα Ρ. Μάιλς καταδεικνύει ότι βλέπουμε ανδρική και γυναικεία γυμνότητα διαφορετικά.

Στη βιβλική τέχνη στη χριστιανική Δύση, η Μάιλς υποστηρίζει ότι το γυμνό αρσενικό σώμα αντιπροσωπεύει τον ένδοξο αθλητισμό που αντιπροσωπεύει πνευματικό και φυσικό πόνο.

Η σεξουαλική κακοποίηση δεν αποτελεί μέρος της αφήγησης της αρρενωπότητας που είναι εγγενής στις αναπαραστάσεις του Ιησού. Οι γυμνές γυναίκες, ωστόσο, αναγνωρίζονται αμέσως ως σεξουαλικά αντικείμενα. Βλέποντας μια γυναίκα που εξαναγκάστηκε να εξαφανιστεί, τότε θα μπορούσε να είναι πιο αναγνωρίσιμη ως σεξουαλική κακοποίηση από την απογύμνωση του Ιησού στα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Μάρκου. Αν ο Χριστός ήταν γυναικεία φιγούρα, δεν θα διστάζαμε να αναγνωρίσουμε τη δοκιμασία του ως σεξουαλική κακοποίηση.

Μερικοί χριστιανοί σήμερα εξακολουθούν να διστάζουν να δεχτούν ότι ο Ιησούς ήταν θύμα σεξουαλικής βίας και φαίνεται να θεωρεί τη σεξουαλική κακοποίηση ως αποκλειστικά γυναικεία εμπειρία.

Ενδεχομένως να μην θέλουμε να σταθούμε στην ανησυχητική αγανάκτηση της σταύρωσης συνολικά αλλά δεν είναι σωστό να το ξεχάσουμε εντελώς. Η σεξουαλική κακοποίηση του Ιησού είναι ένα κομμάτι που λείπει από την "επανάσταση" του Πάθους και του Πάσχα. Είναι σκόπιμο να αναγνωρίσουμε τον Ιησού ως θύμα της σεξουαλικής βίας για να αντιμετωπίσουμε το συνεχές στίγμα για όσους έχουν βιώσει σεξουαλική κακοποίηση, ιδιαίτερα τους άνδρες.

Η Σαρακοστή ενδείκνυται ως μία περίοδος όπου αυτή η αληθινή πραγματικότητα της σταύρωσης μπορεί να ανακληθεί και να συνδεθεί με τα σημαντικά ζητήματα που κινούνται σαν #MeToo για τις εκκλησίες και για την ευρύτερη κοινωνία. Μόλις αναγνωρίσουμε τη σεξουαλική κακοποίηση του Ιησού ίσως θα είμαστε πιο πρόθυμοι να αναγνωρίσουμε τη σεξουαλική κακοποίηση στο δικό μας σημερινό πλαίσιο. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Πάσχα: Το ωράριο των καταστημάτων τη Μεγάλη Εβδομάδα

Τάσος Αρνιακός: Ο καιρός για τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Κυριακή του Πάσχα

ΓΣΕΕ: Πώς αμείβονται οι αργίες του Πάσχα

Δώρο Πάσχα: Μέχρι πότε θα γίνει η καταβολή