Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων: Το www.pagenews.gr μίλησε με τους… ειδικούς

Η 4η Απριλίου επιλέχθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων. Η μέρα αυτή, καθιερώθηκε μόλις το 2010 στην Ολλανδία με στόχο την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με την τύχη των συνεχών κρουσμάτων εγκατάλειψης των ζώων σε όλο τον πλανήτη.

Γράφει η Έπη Τρίμη

Τα ζώα συντροφιάς για ορισμένους ανθρώπους αποτελούν ένα είδος λούτρινου ζώου που δεν έχει αισθήματα και αντίληψη. Κάτω από το «ζυγό» του ανθρώπου που τα υποτάσσει είναι στο απόλυτο έλεός του με αποτέλεσμα οι μη πραγματικά φιλόζωοι και έχοντες καρδιά και αίσθημα ευθύνης όταν τα βαρεθούν, πάνε διακοπές, αρρωστήσουν, γεράσουν ή ακόμη μη μπορώντας να τα συντηρήσουν τα εγκαταλείπουν. Χωρίς συναίσθημα και ενοχή! Γιατί όπως προείπα το 4ποδο πλάσμα που ήταν γεμάτο αγάπη κι αφοσίωση σε μας και τα παιδιά μας δεν ήταν τίποτε παραπάνω στην πραγματικότητα από μια σακούλα σκουπιδιών που την ξεφορτωνόμαστε κατά βούληση πετώντας τη βάναυσα στον σκουπιδοτενεκέ.

Η αληθινή φιλοζωία δε γνωρίζει ράτσες. Η ζωή δεν αγοράζεται και η αγάπη είναι μια και μοναδική! Μπορείς να αγαπήσεις το Χάσκυ της Σιβηρίας και όχι το αδεσποτάκι της γωνίας που πεινασμένο και γεμάτο τσιμπούρια περιφέρεται προσπαθώντας να επιβιώσει; Πού υπερέχει πέρα από τη φιγούρα και την επίδειξη νεοπλουτισμού που θέλεις να κάνεις στον περίγυρό σου ; Πουθενά!

Ας δούμε στη συνέχεια τί δήλωσαν άνθρωποι στους οποίους απευθύνθηκα για λογαριασμό του www.pagenews.gr γιατί σίγουρα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον:

Δήμος Κηφισιάς: Ο Δήμος Κηφισιάς διαθέτει μια ιδιαίτερα ενεργή Επιτροπή Ζωοφιλίας με πρόεδρο την Τοπική Σύμβουλο Κηφισιάς κ. Τερέζα Χλωρακιώτη, η οποία αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά το ζήτημα των αδέσποτων ζώων, διαθέτοντας σημαντικούς οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους. Η Επιτροπή Ζωοφιλίας δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Δημάρχου Κηφισιάς κ. Γιώργου Θωμάκου, το Σεπτέμβριο 2014 προσφέροντας προγράμματα όπως στειρώσεων και υιοθεσίας.

Κλεοπάτρα Μ. Ψάλτη (Κτηνίατρος Α.Π.Θ & Πτυχιούχος Ζωολογίας B.Sc. Leeds) ιδιοκτήτρια του κτηνιατρείου Vet Act στην Κηφισιά: «Έχοντας αναλάβει πρόγραμμα στειρώσεων αδέσποτων γατιών Δήμου για δυο συνεχείς περιόδους θα ήθελα να πω δύο λόγια για όλη την κατάσταση που επικρατεί. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των ζωών που στειρώνονται οφείλεται στην εθελοντική δράση μεμονωμένων φιλόζωων που πραγματικά δίνουν το παρόν ανά πάσα στιγμή όπου χρειάζεται.

Ένα άλλο κομμάτι συνεισφοράς αποτελούν οι δημότες οι όποιοι ταΐζουν τις γάτες της γειτονιάς και μπορούν να επωφεληθούν της δυνατότητας του προγράμματος ώστε να μπορέσει να περιοριστεί ο αριθμός των αδέσποτων που κυκλοφορούν στους δρόμους. Ο δήμος παρέχει τη χρηματική απολαβή στον ανατιθέμενο κτηνίατρο και υπάρχει έλεγχος για το πόσα και ποια ζώα στειρώνονται σε κάθε πρόγραμμα.

Η σήμανση του κομμένου αφτιού πλέον δεν τρομάζει τους ιδιοκτήτες προκειμένου να έχουν μια τσάμπα επέμβαση και τα αδέσποτα είναι πάρα πολλά για να χάνονται θέσεις μ’ αυτόν τον τρόπο!!!!

Μέσα σ’ όλη αυτή την κατάσταση λοιπόν έρχεται και το "φιλόζωο" νομοσχέδιο Τσιρώνη… θα σταθώ μόνο σε δυο σημεία γιατί είναι άπειρα τα θέματα που προκύπτουν απ’ αυτό το τερατούργημα…. Καταργεί την εθελοντική προσφορά φιλοζωικών συλλόγων όταν η προσφορά τους είναι το μεγαλύτερο μέρος βοηθείας σε κάθε δήμο. Μακάρι να υπήρχαν δημοτικοί φορείς που θα μπορούσαν να αναλάβουν όλο αυτό το έργο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν και το γνωρίζουμε όλοι.

Και είναι δυνατόν να απαγορεύει στον κτηνίατρο να περιθάλψει ζώο που είναι ατσιπάριστο; Κάποιος να του θυμίσει του "κυρίου" ότι βγαίνοντας από τη σχολή δώσαμε έναν όρκο, τον Όρκο του Ιπποκράτη που είναι υπεράνω όλων των νόμων και βάση αυτού θα πορευτούμε όλοι οι συνειδητοποιημένοι κτηνίατροι»!!!

Ο Σπύρος Μπιμπίλας με την Έπη Τρίμη

Σπύρος Μπιμπίλας (ηθοποιός και νομικός): "Η κακοποίηση των ζώων πέρα από ποινικό αδίκημα δείχνει πόσο πίσω είναι η κοινωνία μας και πόση έλλειψη παιδείας υπάρχει…Δυστυχώς ό,τι κι αν κάνουμε τα άγρια ένστικτα ορισμένων υπανθρώπων δε θα μπορέσουμε να τα χαλιναγωγήσουμε πάρα μόνο με την παραδειγματική και αυστηρή τιμωρία. Τα αθώα ζώα οφείλουμε να τα περιβάλλουμε με αγάπη και να τα προστατεύουμε γιατί αν μη τι άλλο ομορφαίνουν τη ζωή μας με την ύπαρξή τους".

Ράνια Παπαδάκου (ηθοποιός και δικηγόρος): «Η κακοποίηση έχει να κάνει με ένα τεράστιο φάσμα πράξεων και παραλείψεων και εκτός από την ενεργητική που έχει να κάνει με οποιαδήποτε πράξη βίας, όπως για παράδειγμα οι τελευταίες αποτρόπαιες συμπεριφορές που πληροφορηθήκαμε (και καθόλου δε θέλω να αναπαράγω λεκτικά, γραπτώς ή στη μνήμη), υπάρχει και η παθητική που σχετίζεται με την αδιαφορία για την έλλειψη καταλύματος, την παρατεταμένη ή μόνιμη αλυσόδεση, την ακατάλληλη τροφή, την έλλειψη φροντίδας για κτηνιατρική περίθαλψη. Για να μη μιλήσουμε για ανεξέλεγκτο κυνήγι, για καταστροφή βιοτόπων κ.ά..

Αν θέλουμε να αναφερθούμε για το ζωικό βασίλειο γενικώς, πολλά είδη του οποίου απειλούνται με εξαφάνιση στο άμεσο και απώτερο μέλλον, λόγω της μόλυνσης του περιβάλλοντος, των κλιματολογικών αλλαγών κ.τ.λ..

Πολύς ο λόγος και για το πρόσφατο νομοσχέδιο που αφορά στα ζώα συντροφιάς, η προσωρινή απόσυρση του οποίου, από μόνη της δηλώνει ότι «έμπαζε» από παντού και ότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, αλλά πρέπει να συνυπολογιστούν παρά πολλά πράγματα, ευαίσθητα και σημαντικά.

Ως φιλόζωη, αλλά και ως νομικός η ίδια, μπορώ να αντιληφθώ τη δυσκολία του «παντρέματος» και την προσπάθεια διατήρησης των ισορροπιών, αρνούμαι όμως να δεχτώ το «παράλογο» κάποιων πραγμάτων, όπως πχ. το άρθρο που αναφέρεται στις υιοθεσίες, οπότε θέλω να πιστεύω ότι όταν το νομοσχέδιο θα επανέλθει θα έχουν ρυθμιστεί βασικά σημεία που δε θα οδηγούν σε αδιέξοδο και δε θα δυσκολεύουν την ήδη δύσκολη κατάσταση καθώς η ανάγκη για προστασία επίσημα από το Νόμο για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και όχι μόνο, είναι πιο μεγάλη από ποτέ.

Ο Νόμος αυτός θεωρητικά θέτει καινοφανώς για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ρυθμίσεις, σκοπούσες στην ευζωία των ζώων, τα οποία οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε ως έμβια συναισθανόμενα όντα. Θέλω να πιστεύω και ρομαντικά να αισιοδοξώ ότι οι «αδύναμοι» σ’ αυτόν τον κόσμο, είτε είναι ζώα, είτε παιδιά, είτε άλλες ευπαθείς ομάδες συνανθρώπων, κάποτε-ελπίζω όχι μακριά- να τύχουν προστασίας και σε ρεαλιστικό επίπεδο.

Γωγώ Ατζολετάκη (ηθοποιός, θιασάρχης, παραγωγός ραδιοφώνου και συγγραφέας): Γνωρίζω πολλές φιλοζωικές οργανώσεις που κάνουνε θαυμάσια δουλειά, με γνώση και ευαισθησία προς τα ζώα, όπως και μεμονωμένα άτομα που εργάζονται πολύ για τη διάσωση, την καλή διαβίωση, αλλά και για την προώθηση των δικαιωμάτων των ζώων… Αν υπάρχουν και άλλες που "εκμεταλλεύονται" καταστάσεις προς ίδιον όφελος, δεν το γνωρίζω. Ακούγονται διάφορα, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να βεβαιώσω κάτι.

Όμως, γενικά, νομίζω πως οι Έλληνες βγάζουν μια βαρβαρότητα προς τα ζώα. Απόδειξη όλ’ αυτά τα φρικτά που βλέπουμε να γίνονται κατά καιρούς… Σ’ ένα μεγάλο ποσοστό οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζουν τα ζώα ως έμψυχες υπάρξεις. Αλλά αυτό είναι θέμα παιδείας. Η παιδεία είναι ο μοχλός για προβληματισμό, ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση πως όλοι (άνθρωποι, ζώα, υδρόβια κ.λπ) μοιραζόμαστε τον ίδιο πλανήτη και οφείλουμε σεβασμό προς όντα πιο αδύνατα προς εμάς… Κάτι άλλο επίσης που θα ήθελα να επισημάνω (κι αυτό αφορά κυρίως τους δεδηλωμένους φιλόζωους) είναι η κατανάλωση του κρέατος. Πώς είναι δυνατόν κάποιοι πολλοί να αγαπούν τα ζώα και να τα φροντίζουν… κι από την άλλη μεριά να τα τρώνε ; Αυτό το θεωρώ μέγιστο παραλογισμό. Σκοτώνονται όλοι αυτοί να σώσουν ένα γατάκι που εγκλωβίστηκε σ’ έναν υπόνομο, ή ένα σκυλάκι που το χτύπησε αυτοκίνητο, και το ίδιο βράδυ πάνε στην ψησταριά της γειτονιάς τους και καταβροχθίζουν συκωταριές και παϊδάκια… Δεν συνάδουν αυτά τα δυο. Είναι η πλήρης αντίφαση. Εφ’ όσον δηλώνεις και είσαι φιλόζωος, δεν γίνεται να τρως ζώα!

Α, ναι… Σ’ όλες τις αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης τουλάχιστον, υπάρχει εισπρακτική σκοπιμότητα. Κι αυτό επίσης είναι τραγικό. Ιδιαίτερα με το τελευταίο νομοσχέδιο (αυτό το έκτρωμα) λες και επιδιώκουν να τιμωρήσουν όλους εμάς που θέλουμε να έχουμε ένα ζωάκι στο σπίτι μας, ένα ζώο συντροφιάς – όπως τα αποκαλούν τώρα… Αυτό όμως που πραγματικά με εξόργισε στο εν λόγω νομοσχέδιο, είναι το θέμα της στείρωσης. Να υποχρεούμαστε, θέλουμε δε θέλουμε, να στειρώσουμε το ζωάκι μας. Να ευνουχίσω, δηλαδή, βάσει νόμου, το αγαπημένο μου σκυλάκι. Αυτό είναι το πρώτο εξωφρενικό !… Το δεύτερο εξωφρενικό έχει εισπρακτικό χαρακτήρα. Αν ΔΕΝ το στειρώσεις, θα πληρώνεις πρόστιμο 100 ευρώ κατ’ έτος. Τι υποκρισία !… Αν πληρώνω, δηλαδή, δεν τους πειράζει που δεν στειρώνω το ζώο μου… Και άλλα πολλά… Το θέμα είναι πως δεν νομίζω ότι θα προκύψει κάποιο σωστό και δίκαιο για όλους νομοσχέδιο… Αλλά ακόμα και να προκύψει, δεν θα εφαρμοστεί τίποτα. Γιατί – όπως είπα και πριν- ο λαός μας είναι απαίδευτος. Νομοσχέδιο για την εκπαίδευση του λαού μας χρειάζεται… Κι έπειτα, ποιος θα κάνει τους περιβόητους ελέγχους, που λένε;… Ποιος θα κόψει τα πρόστιμα, ακόμα και για τη ρύπανση από τα περιττώματα των ζώων ;… Η ανύπαρκτη δημοτική αστυνομία ;… Είμαστε για γέλια, πραγματικά ! Εδώ δεν υπάρχει επαρκές δυναμικό για αστυνόμευση… για την ασφάλειά μας… και μπαίνουν οι κακοποιοί μέσ’ στα σπίτια μας και μας σκοτώνουν ανενδοίαστα… για τα κατοικίδια μας θα ασκούνται έλεγχοι;

Χριστίνα Κουλουμπή (ηθοποιός – σκηνογράφος και ενδυματολόγος): «Η συνύπαρξη με τα ζώα, αυτούς τους ‘’μικρούς θεούς’’ μάς δίνει χαρά και οι ‘’καλές παρέες ’’εξυψώνουν! Από τότε που συνάντησα την Λάκσμι μου, ’’έλαμψα’’!!!!! Η Λάκσμι μου,(η Θεά της τύχης, της αφθονίας και του έρωτα στον Ινδουισμό) ήρθε στο σπιτικό μου και την περιέχω πια μέσα μου, σαν τον πιο καλό φίλο…».

Κατερίνα Τσάβαλου (ηθοποιός): «Τα ζώα τα πιο ανυπεράσπιστα και πιο όμορφα πλάσματα ! Μάς χρειάζονται και είναι ανάγκη να τα προσέχουμε να τα αγαπάμε και να τα σεβόμαστε ! Δυστυχώς με τον καινούργιο νόμο που υποτίθεται ότι αποσύρθηκε λόγω μελανών σημείων και θα επανέλθει σε 30 μέρες δεν θα είναι εφικτό πχ να σώσουμε ένα τραυματισμένο ζωάκι κλπ. Εύχομαι αυτοί που είναι υπεύθυνοι να αντιμετωπίσουν επιτέλους αυτό το θέμα όπως του πρέπει».

Νένα Χρονοπούλου (Ηθοποιός & Υπεύθυνη Τύπου και Επικοινωνίας Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών): "Κατ’ εμέ, όταν κάποιος δε σέβεται τα ζώα, τους ενήλικες και τα άτομα με αναπηρία, δεν ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων που πρέπει να χαίρουν σεβασμού.

Ο πολιτισμός μίας χώρας φαίνεται από πολλά, αλλά πρώτα απ’ όλα από το πως φέρονται οι εκάστοτε Κρατοκράτορες στις ευπαθείς ομάδες των πλασμάτων της κοινωνίας που οφείλουν να διοικήσουν δίκαια και διάφανα. Με όλες τις υποχρεώσεις και όλες τις ευθύνες που φέρουν στις θέσεις που κατέχουν.

Εφ’ όσον υπάρχουν νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται σ’ όλους τους τομείς γιατί αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν και δεύτερον η ατιμωρησία είναι μεγάλη αμαρτία που δημιουργεί ακραίες συμπεριφορές οι οποίες μετά πολύ δύσκολα ελέγχονται.

Ο άνθρωπος που μπορεί να κακοποιήσει ένα αθώο ζώο, κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ικανός για όλα… Και δοκιμάζει τις δυνάμεις του και τις εγκληματικές τεχνικές του σε ανυποστήρικτα πλάσματα όπως τα ζώα μόνο και μόνο για να είναι σίγουρος για τις ικανότητές του…

Με λίγα λόγια "πειραματίζεται" για το επόμενο βήμα του. Οφείλει η πολιτεία να αξιολογήσει αυτή την ακραία εγκληματική συμπεριφορά του, και να τον τοποθετήσει εκεί που ανήκει. Σε φυλακή ή σε ψυχιατρείο, γιατί σήμερα ήταν ένα ανυπεράσπιστο ζώο, αύριο μπορεί να είναι ένα ανυπεράσπιστο μωρό παιδί, ή ένας υπερήλικας…

Μαρία Φιλίππου (ηθοποιός): "Έχω τρία σκυλιά. Όλα τα μάζεψα απ’ το δρόμο. Η συμβίωση μαζί τους με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Αδιανόητες πράξεις ανθρώπων εναντίον αυτών των αδύναμων πλασμάτων μου προκαλούν τεράστιο θυμό και αγανάκτηση. Δεν είμαστε ούτε το τελειότερο ον σ’ αυτό τον πλανήτη ούτε το καλύτερο και πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε.

Τί άγρια ένστικτα δημιουργούν αυτές τις προβληματικές συμπεριφορές σε συνανθρώπους μας δεν ξέρω αυτό που ξέρω είναι ότι αυτά τα τέρατα κυκλοφορούν ανάμεσα μας και τρομάζω".

Ιρένε Τροστ (τραγουδίστρια): «Τα ζώα θεωρώ πως είναι ισάξια με τον άνθρωπο. ‘Ο,τι έχει ψυχή και αισθήματα για μένα δε διαφέρει με τον άνθρωπο…

Γιατί να υπάρχει ρατσισμός ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο; Γιατί ο άνθρωπος να επιβάλλεται στο ζώο κι όχι το ζώο στον άνθρωπο; Γιατί όταν θέλουμε να μειώσουμε κάποιον τον αποκαλούμε “ζώο” και όχι άνθρωπο, τη στιγμή που τα ζώα μόνο κακό δεν μας προκαλούν; Γιατί να υπάρχει πάντα αυτή η αδικία;

Μ’ όλα αυτά κατέληξα πως είναι άρρωστο να τρώμε κρέας… Μα είναι δυνατόν να τρεφόμαστε με κάτι ζωντανό που λίγες ώρες πριν είχε ψυχή, αλλά δεν είχε φωνή για να με κοιτάξει στα μάτια και να μου πει να σταματήσει το μαρτύριο αυτό;

Το μόνο που διαπίστωσα είναι πως γι’ αυτό ο άνθρωπος μπόρεσε να γίνει τόσο εύκολα δολοφόνος, γιατί όταν μπορείς και σφάζεις με τα ίδια σου τα χέρια ένα αθώο πλάσμα, τότε γιατί να διστάσεις να σκοτώσεις τον ίδιο τον άνθρωπο…;

Σοφία Αρβανίτη (τραγουδίστρια, στιχουργός): «Οι άνθρωποι στις μέρες μας έχουμε υποστεί πολλά κι απανωτά σοκ από παντού. Λόγω αυτού είμαστε μ’ έναν τρόπο θα λεγα, απενεργοποιημένοι.

Μόνο αν μισείς τους ζωόφιλους που τα αγκαλιάζουν και τα περιθάλπουν από το πενιχρό τους εισόδημα, μπορείς να ζητάς να εφαρμόσεις το μεσαίωνα τύπου Τσιρώνη.

Χαίρομαι που απέσυραν το νομοσχέδιο και εύχομαι να μην τον περάσουν κάποια στιγμή νύχτα. Ίσως, φίλοι μου, να χρειαζόμαστε μία Λίζα και έναν Αζόρ να μας σώσει….Και εύχομαι να ξυπνήσουμε και για όλα τα άλλα που ακόμα κοιμόμαστε». Τέλος, είναι σημαντικό να στειρώνουμε προκειμένου να μειωθούν οι γεννήσεις!».

Φιόνα Τζαβάρα (τραγουδίστρια και Vocal Coach): "Λατρεύω τα ζώα και έχω μεγαλώσει με πολλά από μωρό! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι κάποια πράγματα είναι απαράδεκτα στη χώρα μας και ιδιαίτερα ο βασανισμός αθώων ζώων, το παστούρωμα, η εγκατάλειψη λες και είναι σκουπίδια και η μη τιμωρία. Πιστεύω ότι αυτός που σκοτώνει ζώο, άνετα σκοτώνει και άνθρωπο. Δυστυχώς!!!! Αλλά σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν δίποδα τέρατα! Αν λάβουμε υπόψιν τα πειράματα που έχουν γίνει…. Τα δερμάτινα είδη κ γούνες για κάποιες κυρίες…. βλέπουμε ότι όλος ο πλανήτης έχει απόλυτη ασέβεια για το ζωικό βασίλειο κ όχι μόνο"!

Άρης Τερζόπουλος (εκδότης): "Γεννήθηκα σ’ ένα σπίτι που είχε ήδη ζώα κι έτσι από πολύ μικρός το θεωρούσα φυσιολογικό να συνυπάρχω μ’ αυτά. Αν και το νομοσχέδιο που αποσύρθηκε είχε τερατώδη -λάθη, είναι καλό το ότι έχει ανοίξει μια συζήτηση για το θέμα. Δυστυχώς σ’ αυτήν την περίεργη χώρα που ζούμε, πολλοί θεωρούν φυσιολογικό τις ψυχολογικές τους στρεβλώσεις, που μαρτυρούν εγκληματική προδιάθεση να τις εκτονώνουν βασανίζοντας ή θανατώνοντας ζώα, καθώς δεν μπορούν να διοχετεύσουν αλλού τον ανδρισμό τους".

Γιάννης Σ. Ευτυχιάδης (Δημοσιογράφος): «Όταν έχει γίνει καθημερινό φαινόμενο η κακοποίηση των ζώων στην Ελλάδα είναι απαράδεκτο να φέρνεις ένα νομοσχέδιο που έχει συνταχθεί στο πόδι και έχει αντιφιλοζωικό χαρακτήρα στην κυριολεξία.

Δεν μπορεί να μειώνεις τα πρόστιμα και τις ποινές για την κακοποίηση και να θεωρείς ότι με την… υποχρεωτική στείρωση θα σώσεις την κατάσταση με τα αδέσποτα και αντί να στηρίξεις τις φιλοζωικές που καλύπτουν την ανεπάρκεια των δήμων και κατά επέκταση του κράτους τις βάζεις στο περιθώριο.

Θεωρώ ούτως ή άλλως ανεπαρκές το πολιτικό προσωπικό της χώρας για να ασχοληθεί σοβαρά με ένα τόσο σημαντικό θέμα γι’ αυτό καλό θα ήταν να απευθυνθούν σε ειδικούς των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν την εμπειρία και ξέρουν πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί το θέμα με τα αδέσποτα».

Κατερίνα Τσεμπερλίδου (Συγγραφέας, happiness blogger, inspirational speaker): «Από την εποχή που εργαζόμουν στη διαφήμιση, δημιουργούσαμε pro-bono (δωρεάν) καμπάνιες επικοινωνίας με θέμα τα αδέσποτα. Ειδικά το καλοκαίρι, τα φιλοζωικά σωματεία παρατηρούσαν ότι πολλοί άνθρωποι, προκειμένου να φύγουν διακοπές, εγκατέλειπαν οπουδήποτε τα σκυλάκια τους. Πόσο κρίμα!

Το 2004, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, η πόλη της Αθήνας, ξαφνικά, άδειασε από αδέσποτα. Που σημαίνει ότι, κατασταλτικά, κάτι έκανε η πολιτεία. Από τότε, όμως, η πόλη ξαναγέμισε με αδέσποτα σκυλιά ή γατιά, που συχνά βρίσκονται κάτω από τις ρόδες των αυτοκινήτων. Αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει σε καμιά πόλη της δύσης.

Μαθαίνω ότι στον πνεύμονα της Αθήνας, την Πάρνηθα, που πάνε οικογένειες για να περπατήσουν ή να απολαύσουν το βουνό, κυκλοφορούν αγέλες άγριων σκυλιών που έχουν εγκαταλειφθεί εκεί.

Πιστεύω ότι όσο η πολιτεία δεν παίρνει προληπτικά μέτρα, θα αναγκάζεται να παίρνει κατασταλτικά. Πρέπει πρώτα να 1. Ενημερώνει, από μικρά, τα παιδιά σ’ όλα τα στάδια της εκπαίδευσης 2. Να κάνει καμπάνιες επικοινωνίας στο ευρύ κοινό, ώστε οι πολίτες, σιγά σιγά να αποκτήσουν φιλοζωική συνείδηση. Και μετά…φυσικά να παίρνει μέτρα. Όμως, τα κατασταλτικά μέτρα δε θα χρειαστούν, αν στα προηγούμενα στάδια, έχει γίνει συστηματική μακροχρόνια ενημέρωση».

Νίκος Χασαπόπουλος (δημοσιογράφος): «Πρέπει όλοι να αναλογιστούμε το πόσο φιλόζωοι είμαστε. Δεν πιστεύω ότι εδώ στην Ελλάδα υπάρχει η ίδια αγάπη και φροντίδα για τα ζώα που υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως στη Βρετανία. Άλλωστε, ποιος δεν ξέρει ότι σχεδόν στις μισές πολυκατοικίες της Αθήνας υπάρχει ένα ζώο που περνά ολόκληρη τη ζωή του ανάμεσα σε γλάστρες του μπαλκονιού και προτροπές του τύπου «πιο σιγά Αζόρ» ή «φρόνιμα Αζόρ», «σκάσε επιτέλους», όταν το σκυλάκι γαβγίσει.

Στην Ελλάδα το χαριτωμένο κουτάβι συνήθως γίνεται χριστουγεννιάτικο δώρο για το κακομαθημένο παιδί που σύντομα θα το βαρεθεί κι αυτός και οι γονείς του και θα το παρατήσουν στο δρόμο».

Σοφία Καραμούζη: «Τις τελευταίες ημέρες, έγινε μια τεράστια ενωτική κίνηση μεταξύ όλων των φιλόζωων με πρωτεργάτες 3 ομοσπονδίες της χώρας. Την πανελλαδική φιλοζωική και περιβαντολογική ομοσπονδία Ελλάδος, την πανελλήνια φιλοζωική ομοσπονδία και τη ζωοφιλική ομοσπονδία σωματείων Αττικής – Σαρωνικού. Κυρίως όμως από τους χιλιάδες κόσμου που εναντιώθηκαν στο νομοσχέδιο της ντροπής χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο με σχόλια, με κοινοποιήσεις , ψηφίσματα.

Μέσω αυτών, καταφέραμε έστω και προσωρινά την απόσυρση του νομοσχεδίου. Το νομοσχέδιο αυτό, βασίστηκε στην εξόντωση των ζώων, στην απαξίωση των σωματείων των χιλιάδων εθελοντών και στη νομιμοποίηση της προώθησης του εμπορίου και των εκτροφείων. Ο κ. Τσιρώνης κατηγόρησε μέσω του νομοσχεδίου φιλοζωικούς οργανισμούς και φιλόζωους πολίτες ότι κερδοσκοπούν και εμπορεύονται τα ζώα.

Έδινε μέσω του νομοσχεδίου απεριόριστα δικαιώματα στους δήμους οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία υποδομή, ούτε και τους κατάλληλους υπαλλήλους στη διαχείριση των αδέσποτων. Αποδυναμώνει τις πενταμελείς επιτροπές του δήμου και οδηγεί με τη δημιουργία τριμελών επιτροπών τα ζώα σε ευθανασία.

Ξεχνά, όμως, ότι εκείνοι που κάνουν τη «δουλειά» του δήμου είναι οι χιλιάδες εθελοντές που υλοποιούν τα προγράμματα στειρώσεων, ( περισυλλογή, μεταφορά στον κτηνίατρο, επανένταξη), που αντιμετωπίζουν χιλιάδες περιστατικά με αδέσποτα και δεσποζόμενα.

Στόχος, είναι η οριστική απόσυρση του νομοσχεδίου και όχι κάποιες διορθώσεις. Να συζητηθούν τα άρθρα από την αρχή με νέα βάση και με την παρουσία των 3ων ομοσπονδιών οι οποίες γνωρίζουν το πρόβλημα και τις σωστές προτάσεις.

Βιβή Τσιρώνη (Α.Τ.Ε.Ι ΠΑΤΡΑΣ – ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ): «Το νομοσχέδιο ήταν σε τελείως λάθος κατεύθυνση ενισχύοντας αντιφιλοζωικά πρότυπα και σκοταδιστικές μεσαιωνικού τύπου πρακτικές. Η Ελλάδα ως χώρα έχει ιδιαίτερα προβλήματα και χρειάζεται ιδιαίτερη αντιμετώπιση και είναι τελείως λάθος να αντιγράφονται λύσεις από Ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπεδωμένο το αίσθημα της φιλοζωίας στη κουλτούρα τους εδώ και αιώνες. Στο νέο νομοσχέδιο πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη της φιλοζωίας, στα δικαιώματα των ζώων, στη στήριξη των εθελοντών. Οι δήμοι δεν παρέχουν κανένα διαπιστευτήριο ικανότητας διαχείρισης του προβλήματος και πρέπει να ελέγχονται από φιλοζωικά σωματεία.

Προτάσεις – Πυλώνες: 

1. κίνητρα για υιοθεσίες από καταφύγια σ’ όλη την επικράτεια ανάλογα τη περιοχή και το πρόβλημα.

2. Μάθημα φιλοζωίας στα σχολεία και δράσεις ανάδειξης της εγκληματικής φυσιογνωμίας όσων κακοποιούν ζώα.

3. Στήριξη των φιλόζωων εθελοντών με δημιουργία χαμηλού κόστους κτηνιατρείων που θα παρέχουν προσιτού κόστους στειρώσεις, εμβολιασμούς, θεραπείες, τσιπ και τροφές – αυτή θα μπορούσε να είναι μια παροχή από το κάθε Δήμο.

4. Αύξηση των ποινών για όσους κακοποιούν ζώα και δημιουργία σώματος αντιμετώπισης εγκλημάτων κατά της ζωής των ζώων.

Τα τέλη κυκλοφορίας σκύλων σε μια χώρα με τέτοιο τεράστιο βαθμό εγκαταλείψεων μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε να το σκεφτεί κάποιος.. … (αν δεν ήταν τραγικό για τα ζώα θα είχε πολύ γέλιο τέτοια απόσταση από την Ελληνική πραγματικότητα από εν ενεργεία υπουργό!). Το τωρινό επιτελείο του Τσιρώνη είναι τόσο άσχετο που είναι επικίνδυνο. Πρέπει να παραιτηθούν κ να τους απαγορευτεί να ξανακατεβάσουν άλλο νομοσχέδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ικανότατα και πλήρως ενημερωμένα και ευαισθητοποιημένα στελέχη που θα μπορούσαν να αναλάβουν όπως ο Θέμης Δημητρακόπουλος».