Δημήτρης Σταρόβας στο www.pagenews.gr: “Δεν με βρίσκει εντελώς αντίθετο η φράση του Πάγκαλου μαζί τα φάγαμε”

Δημήτρη πού σε πετυχαίνω; Στο σπίτι μου με τη γυναίκα μου και φτιάχνω μια μακαρονάδα. Ααχ ξέρω πως μαγειρεύεις υπέροχα στείλε μου ένα τάπερ σε παρακαλώ. «Πώς, με SMS;» λέει με το γνωστό του χιούμορ που τον χαρακτηρίζει. 

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Αφού το πήρα απόφαση πως ούτε καν τη μυρωδιά δεν θα απολαύσω τον ρώτησα αν έχει κέφι για τη συνέντευξη. «Ναι» μου απαντά αλλά να τα πούμε το βράδυ γιατί έχω γύρισμα; 

Όπως θα διαβάσετε στη συνέχεια μιλήσαμε για πολλά πράγματα πολύ ενδιαφέροντα που δεν αφορούν μόνο στα επαγγελματικά του Δημήτρη Σταρόβα αλλά και σε θέματα που ταλανίζουν την πατρίδα μας. Τον ευχαριστώ για όσα είπαμε και του εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνει! 

Δημήτρη, κατά καιρούς συμμετέχεις σε φιλανθρωπικές συναυλίες, όντας αρωγός ευπαθών ομάδων. Πώς διαχειρίζεσαι μέσα σου το θέμα της φιλανθρωπίας;

Το θεωρώ υποχρέωσή μου και δεν το συζητώ καν! Από τη στιγμή που κάνουμε μια δουλειά που προσελκύει κόσμο και μπορούμε μέσω αυτής να έχουμε έσοδα γιατί να μην κάνουμε κάποιους ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα ή να συμβάλουμε οικονομικά κάνοντας τη ζωή τους ευκολότερη; Ελάχιστες είναι οι φορές που θυμάμαι τον εαυτό μου να μην κάνει κάτι βοηθητικό προς όφελος ευπαθών ομάδων. Αυτό γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που μού είναι πραγματικά αδύνατο. Για να μη βοηθήσω πάει να πει ότι υπάρχει ανωτέρα βία.

Είσαι εξίσου γενναιόδωρος ακόμη κι αν δεις έναν άνθρωπο να ζητά ελεημοσύνη στο δρόμο; 

Πάντα! Οι άνθρωποι έχουμε την τάση υποσυνείδητα να κοιτάζουμε μόνον τον εαυτό μας. Έτσι μάς βγαίνει. Δε βλέπουμε τα πράγματα από την πλευρά του άλλου -είτε η σχέση μας είναι επαγγελματική ή προσωπική-με αποτέλεσμα αν κάτι δεν το αντιλαμβανόμαστε ή μάς ξενίζει τρομάζουμε και μεμιάς το κατακρίνουμε. Το αντιμετωπίζουμε ως λάθος, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να το διαχειριζόμαστε ως διαφορετικό που δε θα πρέπει να μάς ξενίζει αλλά να μάς παροτρύνει να τοποθετούμε τον εαυτό μας στη θέση του συνανθρώπου μας. 

Για απλά καθημερινά πράγματα ας πούμε, εάν η γνώμη του ”απέναντι” δε συνάδει με τη δική μας τη μεταφράζουμε ως λάθος, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά διαφορετική. Ο καθένας από τη στιγμή που δεν εμπλέκει άλλους ή δεν παίρνει στο λαιμό του κάποιον δικαιούται να κάνει ό,τι θέλει.

Ακόμη και στη Eurovision που μ’ αφήνει αδιάφορο αλλά το έβλεπε η γυναίκα μου και η μάνα της σχολιαζόταν με πολύ άσχημο τρόπο ο σωματότυπος της Νέτα Μπαρζιλάι από το Ισραήλ! Δεν είναι σωστό το bullying που δέχτηκε! Δεν το λέω επειδή είμαι «σωματικά ευκατάστατος», αλλά γιατί είμαστε κρετίνοι και δεν αποδεχόμαστε το διαφορετικό. Ασχολούμαστε με τους άλλους κι όχι με τον εαυτό μας!

Τι έχεις να πεις για τη μητέρα που έπνιξε το βρέφος και το πέταξε στον κάδο με τη βοήθεια της μητέρας της; 

Τραγικό αλλά ίσως εδώ και να φταίει κι ο περίγυρος που σχολιάζει… 

Δράττομαι της ευκαιρίας να σε ρωτήσω λόγω της πάσας αν είσαι υπέρ της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. 

Δεν διαφωνώ γιατί έχει μεγάλη σημασία το να έχεις αποθέματα αγάπης και να είσαι συνειδητοποιημένος και υπεύθυνος γονέας. Όμως, δε μπορώ να μη σκεφτώ και την πλευρά του παιδιού και το πιθανό bullying που θα υποστεί. Δυστυχώς, δεν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ακόμη ως κοινωνία αντίστοιχες «καινοτομίες».

Πώς σου φαίνεται η οικονομική κατάσταση της χώρας; 

Στο τέλος, θα μείνουμε σκατόγεροι να παίζουμε τάβλι. Ποιος θα κάτσει να σπουδάσει και να λαμβάνει στην Ελλάδα ως μισθό 580€; Μπήκε κανείς στη θέση αυτού του ανθρώπου; Βέβαια το ίδιο συμβαίνει και για τους μεσήλικες. Δεν είναι τυχαία η μετανάστευση και η μετεγκατάσταση στη Βουλγαρία. 

Ποιος και γιατί να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα; Και για ποια λιμάνια και άλλου τύπου επενδύσεις μιλάμε; Η επένδυση λέγεται τουρισμός και ανάδειξη της χώρας μας ως ένας παγκόσμιος διεθνής προορισμός. Επένδυση προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να γίνει καθώς και σε υδροπλάνα. Διάβαζα τις προάλλες πως το 87% του παγκόσμιου πληθυσμού από το σύγχρονο δυτικό κόσμο δεν μπορεί να αποταμιεύσει! Ο πλούτος έχει συσσωρευτεί στο 13% του πληθυσμού. Αν πάει στο 10% ίσως αρχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε και να φωνάζουμε. 

Εσύ και οι συνάδελφοί σου της πρώτης γραμμής έχετε υποστεί μειώσεις στις απολαβές σας;

Φυσικά! Έχουμε μεγαλώσει και δε θέλουμε πλέον να ζοριζόμαστε αλλά αν και πληρωνόμαστε σ’ ένα διήμερο όσα λαμβάνει κάποιος σ’ ένα μήνα εμείς πλέον κάνουμε 15 παραστάσεις. Αυτό σημαίνει πως το ποσό επιμερίζεται στους 12 μήνες οπότε δεν είμαστε και τόσο προνομιούχοι. Βέβαια, όλα είναι σχετικά και ας μη γκρινιάζουμε. Φαντάσου πως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων κλείνουν τα μαγαζιά και κάποιοι μη τυχεροί εργάζονται μόνο Σάββατα κι όχι και τις Παρασκευές. 

Ποια είναι η άποψή σου περί αξιοκρατίας; 

Στην Ελλάδα πάσχουμε από casting.Οι προσλήψεις δε γίνονται αξιοκρατικά. Υπάρχει μια υπερβολή και η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία. Δε θεωρώ πως είμαστε άμοιροι ευθυνών. Επίσης, τείνω να συμφωνήσω με τον Πάγκαλο που είπε τη φράση «μαζί τα φάγαμε». Δεν μπορεί να διορίζεται κάποιος αδαής σε μια κομβική θέση μη αξιοκρατικά επειδή έχει συγγενή ή είναι προσυμφωνημένο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο αν μιλήσουμε για το κράτος πως το 80% των γονέων έχουν ως μέλημα να διορίσουν το παιδί τους στο δημόσιο.

Θεωρείς ότι οι καλλιτέχνες μέσω και της σάτιρας, όπως για παράδειγμα ”Οι 10 Μικροί Μήτσοι” που συμμετέχεις, μπορούν να περάσουν κάποια μηνύματα στον κόσμο; Όχι αποκλειστικά για το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας αλλά γενικότερα για την κρίση αξιών;

Γενικότερα, θα σου πω κάτι που λέω συχνά. Υπάρχει μια σιωπή περίεργη τα τελευταία χρόνια από ανθρώπους που σ’ άλλα καθεστώτα (δεν το λέω κομματικά, δίχως να σημαίνει ότι δεν είμαι πολιτικοποιημένος) ωρύονταν και τους ενοχλούσαν τα πάντα με πρόσχημα το κοινωνικό καλό. Εγώ γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν ασχολούμαι με την πολιτική, γιατί κανείς στην πραγματικότητα δεν νοιάζεται για το καλό της πατρίδας. Είτε ο Μητσοτάκης ανέβει στην εξουσία, είτε ο Τσίπρας, είτε ο Λεβέντης, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα με την παγκοσμιοποίηση τα ίδια θα γίνονται. Άλλες χώρες είχαν παρόμοια προβλήματα με μάς και τα λύσανε. Ακόμη και τη λίστα Λαγκάρντ άλλες χώρες την ξεκαθάρισαν σε λίγες ημέρες. Εμείς γιατί δεν το κάνουμε; Μάλλον δε θέλουμε! Θα καταντήσουμε μια κοινωνία γερόντων που θα βρίσκεται στην ίδια δυσμενή θέση, όπως σήμερα.

Εσύ πιστεύεις πως η Ελλάδα ανήκει περισσότερο στην Ανατολή ή στη Δύση;

Εγώ πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από άποψη αντίληψης και νοοτροπίας. Μάς βγαίνει μια πολυχρωμία από πάντα. Μάς αρέσει μεν να έχουμε τα πάντα από πλευράς ύλης, αλλά από την άλλη θέλουμε και την Ανατολίτικη φιλοσοφία.

Μίλησέ μου για τη συνεργασία με το Λάκη και για την επιστροφή σου στους ”10 Μικρούς Μήτσους”. Πόσο θα διαρκέσει ο κύκλος τους; 

Αν εξαιρέσεις πως έχουμε φορτωθεί καμιά 15 χρόνια στην πλάτη μας είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. ‘Έχουμε φιλικές σχέσεις με το Λάκη. Είναι ωραία εμπειρία και περνάμε καλά αλλά κανείς δεν ξέρει για παράδειγμα τί θα γίνει τον επόμενο μήνα. Τέλη του Μάη, αρχές Ιουνίου τελειώνει η σεζόν. Τώρα για του χρόνου ούτε οι ίδιοι στο κανάλι δεν ξέρουν τί θα γίνει και πώς θα πορευτούμε.

Το καλοκαίρι πού θα σε βρούμε;

Θα με βρεις στις ”Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη σε μια διασκευή του Αλέξανδρου Ρήγα με τους Αντώνη Λουδάρο, Μελέτη Ηλία, Γιώργο Κωνσταντίνου, Σοφία Μουτίδου, Ησαία Ματιάμπα, Ιβάν Σβιτάιλο, Χάρη Γρηγορόπουλο, Τάκη Βαμβακίδη, Θανάση Πατριαρχέα και Βασίλη Παπαδόπουλο. Επίσης, συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) Δερβιτσιώτης Μάριος, Διακοσάββας Δημήτρης, Θάνος Τιμόθεος, Καρατζιώτης Γιώργος, Κουκουράκης Γιάννης,Κρικώνης Αστέρης, Μπανταδάκης Γιώργος, Μπούγιας Μάρκος, Οικονόμου Στέφανος, Παπαδημητρίου Βασίλης, Τσέλιος Δημήτρης, Φλωράτος Γιώργος.

Η πρεμιέρα έχει οριστεί για την 1η Ιουλίου. Οι «Εκκλησιάζουσες» θα παιχτούν το καλοκαίρι σε μεγάλα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα σε συμπαραγωγή του Ρήγα και του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Σερρών, σε μετάφραση του Κώστα Ταχτσή. Εάν υπάρχει και κάποιο κενό ίσως κάνουμε και κάτι με το φίλο μου το Μαχαιρίτσα, αλλά ακόμη μένει στη σκέψη! Κουαρτέτο μάς λες δίδυμο δε μάς λες (γέλια). Όσο για το χειμώνα πραγματικά ακόμη δεν ξέρω.

Ποια είναι η υπόθεση στις ”Εκκλησιάζουσες” και τι θα δει ο θεατής;

Οι Εκκλησιάζουσες που μάς παρουσιάζονται από τον Αλέξανδρο Ρήγα, έρχονται κατευθείαν από την Αρχαία Αθήνα του 400π.Χ. με τη μοναδική διαφορά ότι είναι διανθισμένες με μουσικές από όλη την Ελλάδα. Από τα δημοτικά τραγούδια και Βυζαντινούς ύμνους έως διασκευές στον πυρρίχιο, στο πεντοζάλι, σε Κερκυραϊκά τραγούδια, σε νησιωτικούς ρυθμούς και σε βαλκανικά τέμπο.

Ο Αριστοφάνης προτείνει την ισότητα, εξαίρει τη δημοκρατία, προλαβαίνει το φεμινιστικό κίνημα κατά κάτι αιώνες, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικό σκηνικό με παρασκηνιακές δράσεις και επιβεβαιώνει ότι το χιούμορ και η κωμωδία είναι άρρηκτα δεμένα με την ευφυΐα, με τον πολιτισμό, με την εξέλιξη, με το ίδιο το DNA των αρχαίων ελληνικών πόλεων.

Δείτε επίσης: Περισσότερες συνεντεύξεις στην ειδική κατηγορία του www.pagenews.gr