Κυρίες και κύριοι, συμβαίνουν αυτά στις ζωντανές εκπομπές!

Κυρίες και κύριοι συμβαίνουν αυτά στις ζωντανές εκπομπές. Μην κοιτάτε που έγραφε το video και είδαμε όλοι αυτό που συνέβη. Μου αρέσει μάλιστα που ορισμένοι πέφτουν από τα σύννεφα. Τι ακριβώς τους έριξε από τόσο ψηλά δεν καταλαβαίνω. Ότι ο Κυριάκος έδωσε το χαρτάκι ή ότι το πήρε ο δημοσιογράφος και έκανε την «σωστή» ερώτηση για να εισπράξει τις …ανυπόκριτες ευχαριστίες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για την ερώτηση που του έκανε;

Κολοκύθια με την ρίγανη! Βρήκε ευκαιρία και η επικοινωνιακή μάλλον η παραεπικοινωνιακή ομάδα του Μαξίμου να περάσει στην αντεπίθεση μπας και -έστω για λίγο- κερδίσει τις εντυπώσεις. Χρόνια τώρα, πολλά χρόνια, η δημοσιογραφία έχει περάσει στην υπηρεσία των μεγάλων αφεντικών. Πολιτικών και επιχειρηματικών. 

Χρόνια τώρα η είδηση έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Οι επικοινωνιακοί στρατοί είναι που κάνουν παιχνίδι. Σημασία δεν έχει η είδηση αλλά η εντύπωση. Η ανεξάρτητη πληροφόρηση είναι είδος σε πλήρη ανεπάρκεια. Ο δημοσιογράφος έχει μετατραπεί σε εκτελεστικό όργανο του πολιτικού και του επιχειρηματία. Του επιχειρηματία που εξυπηρετεί συγκεκριμένα πολιτικά συμφέροντα. 

Όσα ζήσαμε τις μέρες πριν από το δημοψήφισμα είναι χαρακτηριστικά. Μας εντυπωσιάζει τώρα πως ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ πήρε χαρτάκι. 

Όταν οι επιχειρηματίες δίνουν χαρτάκι στα πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις που είμασταν; Όταν περνούν νόμοι και τροπολογίες υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που είμασταν; Η δημοσιογραφία έχει γίνει η πόρνη των επιχειρηματικών συμφερόντων. Η είδηση μπερδεύεται με το σχόλιο έτσι ώστε ο αναγνώστης και ο τηλεθεατής να οδηγηθούν στο συμπέρασμα που θέλουν όσοι κινούν τα νήματα. 

Χρόνια τώρα η πολιτική ελίτ παίρνει χαρτάκι από την επιχειρηματική και οικονομική ελίτ. Αυτό το χαρτάκι είναι το πλέον επικίνδυνο. Το χαρτάκι που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει απλά που έχει καταντήσει το δημοσιογραφικό επάγγελμα. Πόσο έχει ξεπέσει και γιατί οι δημοσιογράφοι γίνονται κακόηχο σύνθημα στα χείλη των πολιτών. Δεν ζούμε σε ιδανικό περιβάλλον για να τραβήξουμε το αυτί του συγκεκριμένου δημοσιογράφου επειδή πήρε το χαρτάκι και διάβασε από μέσα την ερώτηση. Αν έχει τα κότσια ας το κάνει η ΕΣΗΕΑ. Ας μας μιλήσει αυτή καθαρά και ξάστερα για τους όρους κάτω από τους οποίους επιτελείται στις μέρες των μνημονίων το «δημοσιογραφικό λειτούργημα»…

Συμφωνώ πως υπάρχει θέμα προσωπικής ευθύνης του καθενός μας για το τι αποδεχόμαστε και τι όχι. Δύσκολα κάποιος από εμάς τους …δημοσιογραφούντες μπορεί να εξαιρέσει τον εαυτό του από την κατάσταση που περιγράφω. Δεν διεκδικώ για την αφεντιά μου κάποια τιμητική εξαίρεση. Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που δεν στολίζω με …καλολογικά στοιχεία τον δημοσιογράφο που πήρε το …μαγικό χαρτάκι από τον κ. Μητσοτάκη. Προφανώς ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήξερε που το έδινε όπως ήξερε που έδινε την συνέντευξη. Λέω όμως ότι στους καιρούς των μνημονίων ο εναγκαλισμός της επιχειρηματικής με την πολιτική ελίτ, η διαπλοκή τους είναι πια τόσο μεγάλη που δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. 

Όποιος ανακαλέσει στην μνήμη του την περίφημη συνέντευξη του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην αλήστου μνήμης ΝΕΡΙΤ θα έχει μια πλήρη εικόνα για το πώς αντιλαμβάνονται την αδέσμευτη ενημέρωση οι της Νέας Δημοκρατίας είτε κυβερνούν είτε αντιπολιτεύονται.

Συνηθισμένοι να ζουν σε ένα προστατευόμενο περιβάλλον από τους ισχυρούς επιχειρηματικούς κύκλους που τους κηδεμονεύουν τι πειράζει αν καμιά φορά απλά πιάνονται στα πράσα…. Σημασία έχει πως τα δικά τους επιχειρηματικά συμφέροντα κυριαρχούν στην «ενημέρωση» την στιγμή που στην κυβέρνηση αδέξια και αναποτελεσματικά επιχειρούν να δημιουργήσουν και να εγκαταστήσουν τα δικά τους…