Εθνική Ελλάδος μπάσκετ: Με ορθολογισμό ή με ηρωισμό;

Έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει. Η Εθνική Ελλάδος έπαιξε μπάσκετ ανάλογο των παραστάσεων που έχουν οι παίκτες της και πήρε μεγάλη πρόκριση στους «οκτώ» του Ευρωμπάσκετ 2017. Η πρόκριση είναι μεγάλη γιατί η Λιθουανία δεν είναι ευκαταφρόνητος αντίπαλος. Δεν αποτελεί υπέρβαση η πρόκρισή μας επί των Λιθουανών. Για υπέρβαση ίσως μπορούμε να μιλάμε αν καταφέρουμε να περάσουμε στους «τέσσερεις» και μπούμε στην μάχη για τα μετάλλια.

Δεν μπορεί να έχεις στο ρόστερ σου δέκα παίκτες που παίζουν κάθε χρόνο στην Ευρωλίγκα και να μιλάς για υπέρβαση επειδή έβγαλες έξω τους Λιθουανούς οι οποίοι μάλιστα θεωρούνταν και φαβορί πριν την αναμέτρηση. Ας είναι. Η Εθνική -κι αυτό έχει ξεχωριστή σημασία- δεν πήρε μια πρόκριση με ηρωισμό και την ψυχή στο στόμα. Επαιξε κανονικό μπάσκετ με ορθολογικά σχήματα και εξοντωτική άμυνα. Ορθολογισμός και άμυνα είναι τα στοιχεία που διακρίνουν το ελληνικό μπάσκετ από την ώρα που αποσύρθηκαν ο Νίκος Γκάλης και η γενιά του. Οσα μας λείπουν σε ταλέντα τα αντικαθιστά το πειθαρχημένο παιχνίδι και η οργανωμένη άμυνα.

Όλα αυτά τα είχαμε το βράδυ του Σαββάτου κι αυτός ήταν ο λόγος που επικρατήσαμε. Ούτε ηρωισμοί χρειάστηκαν ούτε τύχη ούτε καμιά εξωπραγματική ευστοχία στα τρίποντα όπως συνέβη κόντρα στους Πολωνούς. Οταν παίρνεις τη νίκη σε παιχνίδι που είσαι συνέχεια μπροστά και στο τέλος ανοίγεις την διαφορά δεν χρειάζεται να μιλάς για πάθος και αυταπάρνησης. Ηταν θέμα μπασκετικής ανωτερότητας που πρόκυψε από τις παραστάσεις των παικτών και την σωστή ανάλυση του παιχνιδιού από τους προπονητές. Γιατί ο Μίσσας μπορεί να μην ήρθε με τις δάφνες των επιτυχιών σε πρωτάθλημα και ευρωπαϊκές διοργανώσεις, διαθέτει όμως επιτελείο που ξέρει να μελετά τον αντίπαλο και να εκμεταλλεύεται τα μειονεκτήματά του. Καλό είναι να υπογραμμίζεται η συνεισφορά του προπονητή γιατί η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός των παικτών προς το πρόσωπό του χτίζεται μέσα από τις επιτυχίες.

Αντίπαλος πλέον η Ρωσία. Με λαμπρή εξαίρεση τους Ισπανούς κανείς δεν δείχνει ανίκητος στην διοργάνωση. Ολοι βρίσκονται στην Πόλη με ελλείψεις και αγωνιστικές αδυναμίες. Τώρα που η ομάδα βρήκε αγωνιστικό και ψυχολογικό βηματισμό όλα μπορούν να γίνουν. Αρκεί το πάθος και η αυταπάρνηση, το ηρωικό μπάσκετ δηλαδή, να επιστρατευτούν προς το τέλος. Στην διάρκεια του παιχνιδιού, εκείνο που χρειάζεται είναι ορθολογισμός στην επίθεση και καλές άμυνες. Αν υπάρξει και λίγη τύχη, καλοδεχούμενη θα είναι. Οσο για όλα τα άλλα που είναι πολλά και δεν πρέπει να κρυφτούν κάτω από το χαλί χρόνος (θα) υπάρξει…