Είναι υπέροχα το καλοκαίρι στην Μόσχα…

Δεν αξίζει να το ρίξουμε στα πανηγύρια επειδή νικήσαμε μια ομάδα από ερασιτέχνες που κάνουν άλλες δουλειές για να ζήσουν στη μικρή χώρα τους κι όταν έχουν ελεύθερο χρόνο μαζεύονται για προπόνηση. Όχι τέσσερα, εφτά κι οχτώ γκολ να τους βάζαμε πάλι δεν θα έτρεχε τίποτα σε σχέση με την δυναμικότητα της Εθνικής μας. Ας μην σταθούμε λοιπόν σε ένα ματς που απλά βελτίωσε την στατιστική του Τοροσίδη και του Μήτρογλου.

Ο,τι ήταν να γίνει έγινε στο ματς με την Κύπρο στην Λευκωσία. Κι όπως δεν αξίζει να πανηγυρίζουμε επειδή βάλαμε τέσσερα σε ερασιτέχνες έτσι είναι άδικο να ακούγεται ότι οι Κύπριοι μας έδωσαν πάλι ένα «δωδεκάρι» Οσοι τα λένε αυτά δεν έχουν κλωτσήσει το τόπι ούτε στην πλατεία της γειτονιάς τους και νομίζουν ότι επαγγελματίες παίκτες με ένα καράβι μάνατζερ από πίσω θα σηκώσουν τα πόδια ψηλά για να περάσει ο ελλαδίτης συνάδελφός τους.

Η Εθνική ήρθε δεύτερη στον όμιλό της γιατί το άξιζε. Γιατί δεν έχασε εκτός έδρας ούτε από το πανίσχυρο Βέλγιο ούτε από την καλύτερη μεσοεπιθετικά Βοσνία. Ηρθε δεύτερη και πάει στα μπαράζ γιατί επανήλθε στα παλιά της στάνταρ με την γρανιτένια άμυνα και την συμμετοχή όλων των παικτών της στην ανασταλτική λειτουργία της.

Ο Σκίμπε που δεν βγάζει λαγούς από το καπέλο του, που δεν συναρπάζει με τις ιδέες και τις επιλογές του, που έχει εμμονές και «κολλήματα» αντί να πειραματιστεί ασκόπως όπως έκανε ο Ρανιέρι κατάλαβε ότι αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει και τόριξε στην άμυνα. Οι παίκτες πίστεψαν στο δοκιμασμένο πλάνο βοήθησε λίγο και η τύχη και νάμαστε πάλι στα μπαράζ!

Τώρα μάλιστα αρχίζουν τα δύσκολα. Είμαστε στον όμιλο των ανίσχυρων και θα πέσουμε πάνω σε μία από τις Ιταλία, Ελβετία, Κροατία και Δανία. Θεωρητικά όλες τους καλύτερες ομάδες από τη δική μας αλλά δεν σημαίνει ότι πάμε για «σφάξιμο». Σεβασμό στην γερασμένη και ταλαιπωρημένη Ιταλία αλλά από εκεί και πέρα θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Καμιά τους δεν θέλει για αντίπαλο μια ομάδα που έχει πάει δυο φορές σε μπαράζ και τις δυο βρέθηκε να παίζει στα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων σε Νότιο Αφρική και Βραζιλία.

Είμαστε αουτσάιντερ αλλά όχι καταδικασμένοι. Για να μας φέρουν βόλτα θα πρέπει να ιδρώσουν και να αγχωθούν. Πάνω στο άγχος μπορεί να τους το «κολλήσει» ο Μήτρογλου και το καλοκαίρι να βρεθούμε στην Μόσχα. Μα και να μην γίνει, μια ομάδα που πήγε να σβήσει και να ξεχαστεί μέσα στην χλεύη και τον οίκτο αναστήθηκε και μπήκε πάλι στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Μην είμαστε πλεονέκτες και επιλήσμονες. Μπορεί να μην ξανασηκώσουμε το ΕURO αλλά θα επιστρέψουμε στις μεγάλες διοργανώσεις. Εκεί που το καλοκαίρι μπορεί να βρεθούμε εμείς ενώ Εθνικές ομάδες όπως η Ολλανδία και η Χιλή έχουν αποκλειστεί ήδη…