Η Χριστίνα Ωνάση πεθαίνει σε μια μπανιέρα πριν 29 χρόνια. Κανείς, ακόμα, δεν ξέρει το γιατί…

Κόρη του εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση, η περιουσία του οποίου μετρούσε δισεκατομμύρια δολάρια το όνομα της Χριστίνας Ωνάση, ήταν γραμμένο στα περισσότερα γιοτ της οικογένειας. Η παιδική της ηλικία σημαδεύτηκε από πλούτο, πολυτέλεια και ακριβά παιχνίδια. Ακόμη και οι κούκλες της φορούσαν Dior φορέματα. Μεγάλωσε σε επαύλεις στο Παρίσι, στην Αντίμπ, και τον Σκορπιό, το ιδιωτικό νησί του πατέρα της.

Παντρεύτηκε και χώρισε τέσσερις φορές. Έδωσε σκληρούς αγώνες να χάσει βάρος, το οποίο ωστόσο ξανάπαιρνε μετά από κάθε απογοήτευση. Οι γονείς της χώρισαν το 1959, όταν ήταν 9, και το σκάνδαλο που προέκυψε από την είδηση ότι ο πατέρας της είχε απατήσει την μητέρα της με την Μαρία Κάλλας θα έφερνε στη Χριστίνα, δια βίου αμηχανία. Η στενοχώρια της όμως ήταν μεγαλύτερη όταν ο πατέρας της παντρεύτηκε την χήρα Τζάκι Κένεντι το 1968. Η Χριστίνα Ωνάση είδε τότε την Τζάκι ως χρυσοθήρα και αναφερόταν σε αυτήν ως “η ατυχής εμμονή του πατέρα μου”.

To προσωπικό της δράμα ξεκίνησε με τις απώλειες που ήρθαν από την ηλικία των 20 και κάτι. Ο αδελφός της Αλέξανδρος, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973. Ένα χρόνο αργότερα, η μητέρα της πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών (πολλοί σκέφτηκαν ότι ήταν αυτοκτονία) στο σπίτι της στο Παρίσι. Ο πατέρας της πέθανε το 1975 σε κλινική και η Χριστίνα Ωνάση μένει μόνη και θρηνεί την αγαπημένη της οικογένεια.

19 Νοεμβρίου 1988. Σε μια μπανιέρα μια γυναίκα 37 ετών νεκρή. Ακόμη και αν δεν ήταν η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου, ακόμη και αν ο αδελφός της δεν είχε πεθάνει μυστηριωδώς λίγα χρόνια νωρίτερα, ακόμη και αν η ταυτότητά της δεν έγραφε «Χριστίνα Ωνάση», και πάλι ο θάνατός της θα ήταν μυστήριο.

Πώς μια ευτυχισμένη γυναίκα πεθαίνει ­ ή αυτοκτονεί έτσι; Πώς γίνεται οι γιατροί να μην μπορούν να διαγνώσουν τίποτε άλλο πέρα από το σιβυλλικό «πνευμονικό οίδημα»; Και πώς είναι δυνατόν κανείς ­ ούτε καν αυτοί που την βρήκαν ­ να μην μπορούν να δώσουν μία ακριβή περιγραφή του τι είδαν μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο; Οσο συνδεδεμένη είναι η λέξη «Ωνάσης» με το «χρήμα», τόσο κοντινή είναι και η μοίρα αυτών που τη φέρουν ως επώνυμο με το μυστήριο ­ και η Χριστίνα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Τι έγραφε ο Τύπος της εποχής

Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», η πιθανότητα να πέθανε η Χριστίνα Ωνάση εξαιτίας της λήψης υπνωτικών χαπιών ή φαρμάκων διαίτης αποκλείεται. Η τοξικολογική εξέταση που πραγματοποιήθηκε δεν εντόπισε κανενός είδους ουσίες. Οσο για τις συνθήκες θανάτου της, στο πρώτο έγγραφο (21.12.1989) οι αργεντινοί δικαστές μιλούν για «λυπηρό συμβάν, στερημένο από κάθε εγκληματικότητα» ενώ στο δεύτερο (8.5.1990) αναφέρουν ότι «δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα μας έδιναν μια απόλυτη σιγουριά για να απορρίψουμε την εγκληματική ενέργεια».

Στην αρχή όλοι φαντάστηκαν καρδιακό επεισόδιο. Μόνο που ο δρ Ζαν Μισέλ Ουγκουρλιάν, ο γιατρός της, είπε στον κ. Παπαδημητρίου ότι προτού φύγει για την Αργεντινή την εξέτασε. Η καρδιά της ήταν γερή σαν καρδιά ταύρου. «Δεν ξέρουμε αν ο θάνατός της είχε τίποτε να κάνει με καρδιά. Οι αργεντινοί γιατροί μίλησαν για πνευμονικό οίδημα. Μα, τα χάπια δεν μπορούν να κάνουν τέτοιο πράγμα. Στο μυαλό μου δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω τι της συνέβη». Κανείς δεν μπορούσε. Πολλώ μάλλον όσοι την είχαν ζήσει τις τελευταίες της ημέρες, και ήξεραν πόσο καλά ένιωθε. «Με Κόκα – Κόλα και σοκολατάκια δεν πεθαίνει κανείς. Με βάλιουμ δεν πεθαίνεις, ούτε με καταπραϋντικά χαπάκια. Κοιμάσαι μονάχα». Ο κ. Παπαδημητρίου ούτε μετά από τόσα χρόνια δεν μπορεί να το χωνέψει.

Θα μπορούσε να ήταν το μπλακ άουτ του οργανισμού της ­ απλά κατέρρευσε. Θα μπορούσε να ήταν ένας θάνατος φυσιολογικός ­ μόνο που κανείς δεν μπόρεσε να δεχθεί αυτή την εκδοχή. Ηταν ένας ακόμη θάνατος – μυστήριο στο ιστορικό της οικογένειας Ωνάση. Και έτσι όλο και περισσότερα ερωτηματικά αναφύονταν. Γιατί ποτέ δεν ανακοινώθηκαν αποτελέσματα νεκροψίας; Γιατί η γυναίκα που την είχε χρόνια σαν παιδί της, η Ελένη Σύρου, δεν κοιμόταν εκείνο το βράδυ μαζί με τη Χριστίνα, όπως όλα τα άλλα βράδια; Και τι σήμαινε το «πνευμονικό οίδημα» που ανακοίνωσαν οι γιατροί μετά την εξέταση;

Ο Τύπος έγραφε τότε πως κανονικά η Ελένη Σύρου, ο πιο κοντινός της άνθρωπος, θα έπρεπε να κοιμάται μαζί της και εκείνο το βράδυ. Επαιξε όμως εκείνη πράγματι καθοριστικό ρόλο στο μυστήριο του θανάτου; «Αν παρουσία της Χριστίνας κάποιος άλλος έλεγε στην Ελένη να φύγει και να τους αφήσει μόνους, εκείνη θα κοιτούσε στα μάτια τη Χριστίνα. Αν εκείνη της έλεγε “άφησέ μας”, τότε ναι, θα έφευγε. Αλλιώς θα καθόταν δίπλα της όλη νύχτα. Η Ελένη ήταν σαν πιστό σκυλί. Μόνο η Χριστίνα μπορούσε να τη διώξει», λέει ο κ. Παπαδημητρίου.

Άρα η Χριστίνα ήταν εκείνη που την έδιωξε. Και η Ελένη Σύρου εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε σε άλλο οίκημα. Απλά πήγε σε άλλο δωμάτιο, δέκα μέτρα απόσταση από εκείνο της Χριστίνας. Ηταν πάντα διακριτική. Αφού εκείνη την έδιωξε και αφού ήξερε πως ο Γ. Τσομλεκτζόγλου έμενε σε κάποιο άλλο δωμάτιο εκεί κοντά, ποτέ δεν θα χτυπούσε την πόρτα του δωματίου της Χριστίνας για να μπει μέσα.

Βλέμματα γεμάτα ερωτηματικά

Ηταν μια μέρα αργότερα, βράδυ Κυριακής, όταν ο Παύλος Ιωαννίδης έφθασε στο Μπουένος Αϊρες, με την πτήση της Σουισέρ, να παραλάβει τη σορό της Χριστίνας. Στο αεροπλάνο και ο Τιερί Ρουσέλ ­ έχει μπει από τη Γενεύη. «Εδειχνε ταλαιπωρημένος», λέει ο κ. Ιωαννίδης. «Αλλά μπορεί να ήταν και από το ταξίδι». Ο ίδιος δήλωσε αργότερα πως όταν έμαθε για τον θάνατο της Χριστίνας έμεινε κατάπληκτος. Πάντως στο ταξίδι το βλέμμα όλων ήταν γεμάτο ερωτηματικά. Ποιος να συζητήσει, και τι; Ολοι περίμεναν να βρουν τις απαντήσεις τους στην Αργεντινή.

Με το που φθάνει ο κ. Ιωαννίδης στο Μπουένος Αϊρες, ο πρώτος άνθρωπος που βλέπει είναι ο Γ. Τσομλεκτζόγλου. Είναι αγνώριστος, συντετριμμένος. Προσπαθεί να ξεφύγει από τον κλοιό των δημοσιογράφων, όπως όλοι. Δεν ξέρει τι να κάνει. Και ποιος ξέρει; «Ολα ήταν τόσο ρευστά, σαν κατάσταση κρίσης, σαν να είχε χαθεί ξαφνικά ο έλεγχος». Ο κ. Ιωαννίδης μιλά αργά. Η μνήμη τον φορτίζει. «Δεν ξέραμε καν ποιος θα κάνει τη νεκροψία. Αν θα είναι το τάδε νοσοκομείο ή η δείνα αρχή». Χαρτί νεκροψίας στους εκπροσώπους του Ιδρύματος δε δόθηκε ποτέ. Και για το αν έγινε νεκροψία, για το αν δόθηκε κάποιο χαρτί στον Τιερί Ρουσέλ, εκείνοι διατηρούν τις επιφυλάξεις τους.

«Εμείς, από την πλευρά μας, δεν νομιμοποιούμασταν να το ζητήσουμε. Αυτό ήταν αρμοδιότητα του Τιερί Ρουσέλ, ως κηδεμόνα της μοναδικής κόρης της Χριστίνας. Αφού η διαθήκη δεν είχε ανοιχθεί, δεν είχαμε καν αναλάβει τη διαχείριση της περιουσίας», λέει ο κ. Παπαδημητρίου. Και έτσι κάπως η υπόθεση «νεκροψία» ξεχάστηκε ­ έμειναν μόνο δύο θολές λέξεις να προσδιορίζουν έναν ανεξήγητο θάνατο: «πνευμονικό οίδημα». Αυτό που έγραφε η διάγνωση των γιατρών.

«Πνευμονικό οίδημα», που θα μπορούσε να έχει προκληθεί από οποιαδήποτε ασθένεια της καρδιάς ή των πνευμόνων. Από τη στιγμή που θα κατέληγε σε πνευμονικό οίδημα, κατά 95% η ασθενής θα πέθαινε. Αλλά το οίδημα είναι σύμπτωμα, όχι αιτία θανάτου. Και ως σήμερα, ουδείς γνωρίζει τι προκάλεσε το πνευμονικό οίδημα, τι σκότωσε τελικώς τη Χριστίνα Ωνάση.

Η νεκροψία που δεν ανακοινώθηκε ποτέ

Τα ευρήματα της έρευνας στο δωμάτιό της δεν ανακοινώθηκαν ποτέ. Λέγεται πως βρέθηκε ένα άδειο μπουκάλι από χαπάκια ­ αλλά τίποτε δεν είναι σίγουρο. Το μόνο βέβαιο πως η πόρτα της δεν είχε παραβιαστεί και η Χριστίνα εξωτερικές αμυχές από επίθεση δεν έφερε. Ηταν απλώς νεκρή μέσα στην μπανιέρα της.

Πριν από δύο χρόνια, η Ελένη Σύρου είχε μιλήσει. Και είχε πει ότι όσα γράφονται είναι ψέματα και παραμύθια: Είχα ορκιστεί να μη μιλήσω ποτέ για όσα ζήσαμε με την Χριστίνα. Και δεν έχω μιλήσει, παρόλο που έφτασαν μέχρι και από την Αμερική τηλεοπτικά συνεργεία για να τους πως τις ιστορίες μας.

Έχω σιχαθεί να βλέπω τον κάθε τυχάρπαστο να λέει ότι ήξερε τους Ωνάσηδες, ότι ήξερε τη Χριστίνα. Τα περισσότερα είναι ψέματα. Γράφουν παραμύθια. Όμως την επόμενη εβδομάδα είναι η επέτειος του θανάτου της και οφείλω να σας πω κάποια πράγματα ”.

Η Ελένη Σύρου περιέγραψε τα δύο βράδια πριν το θάνατο της Χριστίνας Ωνάση λέγοντας πως ήταν πολύ ερωτευμένη και χαρούμενη. Στην συνέχεια δήλωσε χαρακτηριστικά: “ Όταν ήρθε στο διαμέρισμα το χαμόγελο της ήταν διάπλατο. Ναι, η Χριστίνα ήταν πιο ερωτευμένη από ποτέ. Πήγε στην μπανιέρα, για να κάνεις κρύο ντουζ, όπως συνήθιζε. Άνοιξα την πόρτα. Όταν την είδα, έπαθα σοκ. Η Χριστίνα ήταν νεκρή. Είχε μπει στην μπανιέρα και δεν βγήκε ποτέ”.

Ακόμα και σήμερα, όμως, 29 ολόκληρα χρόνια μετά, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά. Κανείς δεν ορκίζεται για τους λόγους που η Χριστίνα Ωνάση, μόλις στα 37 της χρόνια, έφυγε από τη ζωή. Και κανείς δεν θέλει, πια, να μιλάει γι’ αυτό… Παραμύθια ή μήπως κάτι άλλο; Ίσως να μη μάθουμε ποτέ…