Εξαπλώνονται οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης στην ιατρική διάγνωση

Πριν από το 2017 ο γαστρεντερολόγος Τσενγκ Τσουνσένγκ έπρεπε να ελέγξει πάνω από 1.000 ακτινογραφίες για την αναζήτηση τυχόν συμπτωμάτων καρκίνου του οισοφάγου.

Πλέον η επίπονη διαδικασία δεν είναι απαραίτητη αφότου το νοσοκομείο όπου εργάζεται ο Τσεν στην πόλη Σεντσέν εφοδιάσθηκε με ένα λογισμικό ιατρικής απεικόνισης τεχνητής νοημοσύνης.

Η εμπειρία του γιατρού είναι το πιο σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση του καρκίνου του οισοφάγου σε πρώιμο στάδιο. Ο Τσενγκ λέει ότι το λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα βοηθήσει σημαντικά τους νέους γιατρούς να κάνουν πιο ακριβείς διαγνώσεις. Όπως λέει ο Τσενγκ, συχνά είναι πολύ δύσκολο για τους νέους γιατρούς να κρίνουν εάν η γαστρίτιδα ή ένα έλκος σχετίζονται με τον καρκίνο.

Η εφαρμογή του λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να τους συνιστά να ζητούν περισσότερες πληροφορίες ή συμβουλές από έναν ειδικό.

Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του συγκεκριμένου λογισμικού, το μηχάνημα ήδη έχει ελέγξει εκατοντάδες γαστροσκοπήσεις και είναι πάνω από 90% ακριβές στη διάγνωση του καρκίνου του οισοφάγου σε πρώιμο στάδιο. Το λογισμικό που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση περισσότερων ασθενειών όπως οζίδια των πνευμόνων, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, καρκίνος του τραχήλου της μήτρας και καρκίνος του μαστού.

Τον Απρίλιο το κρατικό συμβούλιο της Κίνας εξέδωσε κατευθυντήρια γραμμή για την προώθηση των υπηρεσιών υγείας που χρησιμοποιούν διαδικτυακές τεχνολογίες. Ειδικότερα οι τεχνολογίες αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την παροχή ιατρικών και δημόσιων υπηρεσιών υγείας, την προώθηση υπηρεσιών από τον οικογενειακό γιατρό, τη βελτίωση της παροχής φαρμάκων, την πληρωμή ιατρικών λογαριασμών και την παροχή ιατρικής εκπαίδευσης.

Διοικητές νοσοκομείων υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να περιορίσει το πρόβλημα της ανεπάρκειας ιατρικών πόρων στην Κίνα. Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα της Κίνας, κάθε 1.000 Κινέζοι κάτοικοι σε αστικές περιοχές είχαν πρόσβαση σε 3,92 γιατρούς το 2016, ενώ κάθε 1.000 κάτοικοι αγροτικών περιοχών είχαν πρόσβαση μόνο σε 1,59 γιατρούς.