Η επόμενη μέρα από το Eurogroup – Ημέρες ελπίδας και πολύ μεγάλης ευθύνης

Το αποτέλεσμα του Eurogroup ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας.

Και τώρα απομένει στην κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα και τη χώρα να το αξιοποιήσουν, ώστε να είναι η έναρξη ενός δύσκολου μεν, αλλά ελπιδοφόρου δρόμου, που μπορεί να μας οδηγήσει μακριά από τα μνημόνια και την κρίση.

Είναι εφικτό; Βεβαίως και είναι. Αρκεί η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα να λειτουργήσουν με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολίτη.

Αλλά επειδή δεν είμαστε αιθεροβάμονες, δεν θα ζητήσουμε από την αντιπολίτευση να συστρατευθεί στην προσπάθεια.

Όμως, ας υπερβεί τον εαυτό της και ας ασκήσει εποικοδομητική κριτική με στόχο τη δημιουργία συνθηκών, οι οποίες θα αλλάξουν τη χώρα.

Τη μεγάλη ευθύνη, όμως, την έχει η κυβέρνηση.

Αυτή καλείται πλέον να εφαρμόσει ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, το οποίο θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, θα φέρει επενδύσεις και θα δημιουργήσει ανάπτυξη.

Γιατί κακά τα ψέματα, η μόνη πραγματική και ουσιαστική ελπίδα για την έξοδο από τα μνημόνια και την απαλλαγή από τον βρόγχο του χρέους και προπαντός από τη φτώχεια και τη μιζέρια που προκάλεσαν τα μνημόνια, είναι η ανάπτυξη.

Αυτή δημιουργεί θέσεις εργασίας, παράγει πλούτο, μειώνει το χρέος. Τόσο απλά. Αλλά και πολύ δύσκολο στην εφαρμογή.

Επανερχόμενοι στη συμφωνία του Eurogroup θα πούμε πως η η συμφωνία ήταν ανέλπιστα καλή.

Ανέλπιστα γιατί οι πληροφορίες και τα σενάρια των τελευταίων ημερών έκαναν λόγο για επιμήκυνση του χρέους, που δεν θα ξεπερνούσε τα επτά χρόνια στην καλύτερη περίπτωση.

Έγιναν δέκα και με δεκαετή περίοδο χάριτος. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για να γίνει κατανοητό το όφελος για τη χώρα μας.

Θα πούμε μόνο ένα. Πως για τα επόμενα 15 χρόνια θα δαπανούμε για την εξυπηρέτηση του χρέους λιγότερα ποσά κατά 4 δισ. ευρώ το χρόνο.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτά τα χρήματα θα μπορούν να διατεθούν για φοροελαφρύνσεις, επενδύσεις, κοινωνική πολιτική, δηλαδή θα παραμείνουν στη χώρα μας και δεν θα φύγουν έξω.

Και για να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο, θα πούμε πως τα 4 δισ. είναι περίπου 2,2 μονάδες του ΑΕΠ, όπερ η υποχρέωση για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%, στην ουσία χαμηλώνει και μάλιστα πολύ σημαντικά.

Και ένα τελευταίο. Αυτή η ελπιδοφόρα εξέλιξη γεννά πολύ μεγαλύτερες ευθύνες για την κυβέρνηση και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα.

Τώρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τυχόν αποτυχία. Η ευθύνη είναι ολοκληρωτικά δική τους.

Διαβάστε εδώ όλα τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη