Ο σκηνοθέτης έδινε εντολή μετά το δεύτερο γκολ της Κροατίας να παίζουν πλάνα από την εξέδρα της Αργεντινής. Εκεί διαπίστωνες τη θλίψη ενός λαού. Ένα παιδάκι βαμμένο στα χρώματα της Αργεντινής να κλαίει στα πόδια του μπαμπά του. Μια κοπέλα να δακρύζει. Ένας άντρας να κοιτάζει τον ουρανό. Κάποια στιγμή η οθόνη έδειξε τον Ντιέγκο. Αποσβολωμένος και ανέκφραστος, κοιτούσε στο πουθενά. Προσπαθούσε να διαπιστώσει τι ακριβώς συμβαίνει στην Εθνική ομάδα της χώρας του.
Στο μυαλό του ήρθαν αναμνήσεις. Η μέρα που ξημέρωνε, η σημερινή, είναι μια υπέροχη επέτειος. Για τον ίδιο και για ολόκληρο τον λαό της Αργεντινής. Η 22α Ιουνίου έχει γραφτεί στην ιστορία της χώρας. Στις 22 Ιουνίου 1986, 32 χρόνια πριν, ο Ντιέγκο πετύχαινε το γκολ του αιώνα. Το πετύχαινε σε Μουντιάλ, απέναντι στην Αγγλία. Στο ίδιο ματς που σημείωσε το “χέρι του Θεού” για όλο τον κόσμο, πλην των Βρετανών: οι Άγγλοι, που ήταν τα… θύματα εκείνης της ημέρας, το βάφτισαν ως “το χέρι ενός κατεργάρη”.
Τα δύο πιο… διάσημα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου σημειώθηκαν από τον ίδιο ποδοσφαιριστή, στο ίδιο ματς, απέναντι σε μία ομάδα. Η Αργεντινή επικρατούσε με 2-1 της Αγγλίας και προκρινόταν στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού. Εκεί θα επικρατούσε με 2-0 του Βελγίου και στον μεγάλο τελικό το 3-2 απέναντι στη Δυτική Γερμανία έφερνε την Αργεντινή στην κορυφή του κόσμου.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="633" width="962" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Η “μπιανκοσελέστε” δεν έχει κατακτήσει από τότε ποτέ ξανά το “ιερό δισκοπότηρο” του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Η φετινή ομάδα, με το ρόστερ που διαθέτει, πήγε στη Ρωσία με όνειρα. Με όνειρα για δεύτερη σερί συμμετοχή στον τελικό, μετά απ’ αυτόν κόντρα στη Γερμανία το 2014. Με όνειρα για την κατάκτηση του τροπαίου, 32 χρόνια μετά το “Μουντιάλ του Ντιέγκο”, όπως έχει ονομαστεί.
Όμως ο Μέσι και η παρέα του, παραμονή της μέρας που ο Μαραντόνα γινόταν πλέον ένας ποδοσφαιρικός μύθος, τα γκρέμισε όλα. Η ήττα με 3-0 από την Κροατία σχεδόν βάζει ταφόπλακα στα όνειρα ενός ολόκληρου λαού. Του λαού της Αργεντινής, που σαν σήμερα πριν από 32 χρόνια έβγαινε στους δρόμους. Σήμερα, όμως, κλαίει. Τραγική ειρωνεία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ