Στο μήνυμά του για την 44η επέτειο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε ότι η σκέψη όλων είναι στραμμένη στην τραγωδία των φονικών πυρκαγιών.
Παράλληλα ανέφερε ότι η ιστορία «Δεν θα μας συγχωρήσει διχόνοιες και διχασμούς».
Αναλυτικά το μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας:
“Κατά την φετινή Επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, η σκέψη μας είναι στραμμένη, όπως είναι αυτονόητο,στην τραγωδία των φονικών πυρκαγιών που έπληξαν την περιοχή της Αττικής. Είναι στραμμένη στα τραγικά θύματα και στους οικείους τους, καθώς και στους τραυματίες που δίνουν μάχη για την ζωή τους. Η λύπη μας είναι άφατη και η συμπαράστασή μας είναι καθολική και αμέριστη.
Όμως η τραγωδία αυτή μας δείχνει, ταυτοχρόνως, τον δρόμο του δικού μας χρέους, ιδίως μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της σημερινής συγκυρίας, για το μέλλον του Λαού μας και του Έθνους μας. Διότι είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε και, τελικώς, θα τα ξεπεράσουμε. Τούτο όμως προϋποθέτει ότι έχουμε πλήρη επίγνωση της ιστορικής συγκυρίας, των αναγκών της και των μηνυμάτων της. Και στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί να γίνω σαφέστερος:
Πρωτίστως όλοι εμείς, οι οποίοι επωμιζόμαστε την αποστολή υπεράσπισης του Δημόσιου Συμφέροντος της Πατρίδας μας, του Λαού μας και του Έθνους μας, οφείλουμε, καθένας στο πλαίσιο του δικού του πολιτικού ρόλου, ν’ αναλογισθούμε την κρισιμότητα των καιρών. Και οι καιροί μας προειδοποιούν ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός μας. Είναι, στην πραγματικότητα, ο αδέκαστος κριτής μας στο δικαστήριο της Ιστορίας, το οποίο δεν πρόκειται να μας συγχωρήσει κανέναν εφησυχασμό, πολύ δε περισσότερο καμία μετάθεση των δικών μας, ήδη μεγάλων, ευθυνών στο μέλλον και στις γενιές που έρχονται.
Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, το δικαστήριο της Ιστορίας δεν πρόκειται επίσης να μας συγχωρήσει -το αντίθετο μάλιστα- διχόνοιες και διχασμούς που, καθένας μας γνωρίζει καλά, στο παρελθόν μας στοίχισαν πολύ ακριβά, ακόμη και κομμάτια του Εθνικού μας Κορμού. Τούτο σημαίνει ότι οι καθ’ όλα θεμιτές, στην εύρωστη πια Δημοκρατία μας, επιμέρους διαφορές μεταξύ των Δημοκρατικών Πολιτικών Δυνάμεων, ως προς τον τρόπο τον οποίο καθεμιά επιλέγει για την διαχείριση της πολιτικής εξουσίας που της αναλογεί, δεν είναι νοητό να δημιουργήσουν ρήγματα σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση του γενικότερου Δημόσιου Συμφέροντος, κατ’ εξοχήν δε των Εθνικών μας Θεμάτων. Τα οποία είναι, το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά, και Θέματα της Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, και όχι μόνο.
Τέλος, αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στην Ιερή Μνήμη όλων εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Και οφείλουμε ν’ αποδείξουμε, με την ίδια την συμπεριφορά μας και την άνευ όρων αφοσίωσή μας στα ιδεώδη της Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ότι η θυσία τους όχι μόνο δεν πήγε χαμένη αλλά θα καθορίζει πάντα το δικό μας Δημοκρατικό Χρέος”.