ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Κατώτερος των προσδοκιών

Θα το πούμε ευθύς εξαρχής και χωρίς περιστροφές. Ο ανασχηματισμός ήταν κατώτερος των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί. Είναι δε κατώτερος και των απαιτήσεων μιας προεκλογικής χρονιάς και ενός χρονικού διαστήματος κατά το οποίο θα πρέπει να σπάσουν πολλά αβγά.

Μακάρι να πέσουμε έξω, γιατί η χώρα έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, τις μεταρρυθμίσεις για να μπορέσει να αναπτυχθεί, να σταθεί γερά στα πόδια της και εκσυγχρονιστεί το κράτος που κηδεμονεύει, ταλαιπωρεί, να εξυγιανθεί το απίστευτα διεφθαρμένο και γραφειοκρατικό Δημόσιο.

Το έχει πολύ περισσότερο ανάγκη τώρα μετά την τυπική έξοδο από τα μνημόνια, ώστε αυτή να πάρει ουσιαστικό χαρακτήρα.

Θα επισημάνουμε μερικές πλευρές που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό μας. Είναι λοιπόν κατώτερος των περιστάσεων γιατί μετακινήθηκε η Ολγα Γεροβασίλη από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και οι ώριμες μεταρρυθμίσεις και το σχέδιο που είχε προετοιμάσει θα καθυστερήσουν. Βλέπετε κάθε υπουργός, ίσως δικαιολογημένα, θέλει να βάλει τη δική του σφραγίδα.

Επιπλέον η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μπορεί να στέλνει ένα μήνυμα (ασθενέστερο από άλλα στελέχη) διεύρυνσης προς την Κεντροαριστερά, αλλά στις προηγούμενες θητείες σε υπουργικές θέσεις δεν μας έπεισε για τις ικανότητες να διαχειριστεί τις τόσο μεγάλες παρεμβάσεις που απαιτεί ο δημόσιος τομέας. Και να μην ξεχνάμε ότι όταν μιλάμε για δημόσιο τομέα αναφερόμαστε στην καθημερινότητα του πολίτη, που τόσο ταλαιπωρείται και τόσο πολύ κοστίζει πολιτικά.

Στο υπουργείο Οικονομικών παρέμεινε η ίδια ομάδα η οποία είχε ένα κραυγαλέο έλλειμμα επικοινωνιακής διαχείρισης των αποφάσεων. Για να μην αναφέρουμε πως ελάχιστα ουσιαστικά έγιναν σε τομείς που απαιτούν βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές. Γιατί το σημαντικό δεν είναι μόνο οι φοροελαφρύνσεις, είναι οι αποφάσεις που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία, θα διευκολύνουν τον πολίτη και θα τον ανακουφίσουν.

Και σημειώστε παρακαλώ πως στη σημερινή πραγματικότητα του επικοινωνιακού ορυμαγδού όσες αποφάσεις κι΄ αν πάρεις, αν δεν τις επικοινωνήσεις σωστά έχει χάσει το πολιτικό παιχνίδι. Και η ομάδα Τσακαλώτου έχει κραυγαλέα αδυναμία στην επικοινωνία και τη διαχείριση, όταν ο υπουργός σπανίως ομιλεί με δημοσιογράφους, ο αναπληρωτής υπουργός είναι εξαφανισμένος και η υφυπουργός δεν έχει εκείνη τη φλόγα που θα περάσει το μήνυμα στον πολίτη.

Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, όπου οι συγκρούσεις με το δικαστικό σώμα αναμένονται να πυκνώσουν και να ενταθούν (η προειδοποίηση εστάλη από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με τη φράση ότι δεν πρόκειται να παίξουν ξανά το ρόλο της “Ιφιγένειας”), ο νέος υπουργός δεν έχει το ειδικό βάρος και το κύρος να σταθεί απέναντι σε δικαστές οι οποίοι είτε το θέλουμε είτε όχι έχουν ανοίξει μέτωπο με την κυβέρνηση.

Εδώ χρειαζόταν ένας υπουργός βαρέων βαρών και ο σημερινός με την πρώτη ματιά είναι αρκετά λάιτ.

Αλλά και στο επίπεδο των συμβολισμών τα πρόσωπα που κλήθηκαν να αναδείξουν το άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά κυρίως, δεν είναι τα πλέον ισχυρά τα οποία θα επιτρέψουν τη διείσδυση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο του ΚΙΝ.ΑΛ.

Τέλος, δεν είδαμε κάποια δομική αλλαγή η οποία να στέλνει το μήνυμα της επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων και να συμβολίζει τη δέσμευση του πρωθυπουργού να σπάσει αβγά.

Όλα τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη: Εδώ