Οι αλήθειες του Κονέ και το μοναδικό του σφάλμα

Άκουσα τον Παναγιώτη Κονέ ζωντανά στη κυριακάτικη αθλητική εκπομπή του Open TV. Το έβαλα να το ακούσω πάλι μετά για να σιγουρευτώ πως δεν έχω κάνει κάποιο λάθος. Δεν είχα κάνει. Ο Παναγιώτης Κονέ, ένας εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που δεν κατάφερε να βρει ομάδα το καλοκαίρι και όχι ένας… παλαίμαχος, όπως τον χαρακτήρισε ο Γιώργος Σαββίδης, είπε τη δική του αλήθεια. Και απάντησε με τον τρόπο που αρμόζει σε αυτά που ανέφερε ο Αντελίνο Βεϊρίνια.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο αρχηγός του ΠΑΟΚ είπε κλέφτη τον Κονέ. Και τους συμπαίκτες του στην περσινή πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Ο Κονέ απάντησε πως προσβλήθηκε. Και πως εκείνος δεν έκλεψε τίποτα. Αυτή είναι και η πραγματικότητα. Και μπράβο στο Open TV που μας δίνει την ευκαιρία να ακούμε την αλήθεια μέσα από τους αληθινούς πρωταγωνιστές. Και του πρώην ποδοσφαιριστές, που βρίσκονται στην εκπομπή κάθε Κυριακή και εν ενεργεία παίκτες όπως ο Κονέ.

Όταν λοιπόν μιλούν για ποδόσφαιρο εκείνοι που το ξέρουν λίγο παραπάνω, γιατί έπαιξαν ή παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο, οι άλλοι θα πρέπει να τους ακούν ευλαβικά. Γιατί ούτε ξέρουν, ούτε βλέπουν το ίδιο ποδόσφαιρο. Του Γιώργου Σαββίδη συμπεριλαμβανομένου. Ο Κονέ είπε την αλήθεια. Κοιμήθηκε με την ομάδα του στο συν 5 και ξύπνησε με την ομάδα του στο συν 2. Κοιμήθηκε ενώ γνώριζε πως θα παίξει σε μια άδεια Τούμπα και ξύπνησε βλέποντας sold out. Ποιο απ’ αυτά είναι ψέμα; Ποιο είναι υπερβολή; Κανένα.

Μήπως είναι ψέμα ότι ο Βλάνταν Ίβιτς έκανε τον… πεθαμένο στη Λεωφόρο, στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό; Ότι ο ΠΑΟΚ πήρε εκείνο το ματς στα χαρτιά και μετά ζητούσε να μην παίζονται τα παιχνίδια στα χαρτιά; Υπάρχει, δηλαδή, έστω και ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Ίβιτς χτύπησε τόσο πολύ εκείνο το βράδυ και μας πειράζει επειδή το είπε ο Κονέ;

Το μοναδικό σφάλμα του Κονέ σε μια κατά τ’ άλλα άψογη τοποθέτηση, απ’ αυτές που πρέπει να υπάρχουν και να ακούγονται στην ελληνική τηλεόραση, είναι πως βλέπει σωστό να τιμωρούνται οι ομάδες με αφαιρέσεις βαθμών. Σαν ποδοσφαιριστής θα έπρεπε να σκεφτεί πως δεν μπορεί ο δικός του κόπος μιας ολόκληρης σεζόν να πάει χαμένος επειδή ένας χουλιγκάνος αποφάσισε να κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.

Ας παίξει χωρίς κόσμο, ας παίξει σε άλλο γήπεδο, άλλη πόλη, άλλη χώρα. Αλλά το να χάνει μια ομάδα ένα παιχνίδι στα χαρτιά ή να βλέπει τους βαθμούς που έχει κερδίσει να μειώνονται, επειδή κάποιοι οπαδοί αποφασίζουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, είναι άδικο. Και θα πρέπει να αλλάξει.

Τα παιχνίδια και οι τίτλοι πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα και μόνο.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Βασίλη Μοιρώτσου με ένα κλικ εδώ