“Η Αθήνα είναι η πόλη μας κι ο Παναθηναϊκός ο πρωτότοκος της γιος”

“Παληά Αθήνα. Τι όμορφη πόλη, τι όμορφη εποχή. Η Βίκυ τραγουδάει για τον Μίμη.  Πετρόπουλος έκαψε καρδιές. Κλάξον, τουρνικέ, Αμπελόκηποι, Αρζεντίνα. Πλησιάζουμε. Ο Λινοξυλάκης έσωσε βέβαιο γκολ.  Ο Πιτυχούτης γέμισε αίματα, μα συνεχίζει. Τσόχα, Αλεξάνδρας. Γκολ ο Λουκανίδης! Αθλητική Ηχώ, Διακογιάννης, Λέανδρος, Γιάννης Βογιατζής, Σύλλογος Μεγάλος. Μπόμπεκ, 13η Θύρα. Πράσινο. Άσπρο”.

Ένα υπέροχο κείμενο από τον Αριστοτέλη Μπενόγλου, τον εκ των συγγραφέων του βιβλίου “Και χιλιάδες τίτλοι”. Ένα κείμενο για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό.

Διαβάστε το όπως το ανάρτησε στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook:

“Παληά Αθήνα…

Γιασεμί και βερμούτ. Γραμμόφωνο. Κατηφορίζοντας την Ηρώδου Αττικού με τον Δημήτρη Χορν. Μπλέιζερ με χρυσά κουμπιά κι ένα τσιγάρο Santé στο χέρι. Γλυκειά καθαρεύουσα στην Καθημερινή της Βλάχου ενώ ο Πλαστήρας τραβάει την κουρτίνα του Μεγάρου. Μπριγιαντίνη στα μαλλιά, “αστυφύλαξ πιάστε τον!” Φρειδερίκη. Στη Φωκίωνος γέμισε πάλι το “Σελέκτ”. Η Ε.Ρ.Ε. κέρδισε. Τρίτον Πρόγραμμα. Η Αλίκη λάμπει κι απόψε στη Στησιχόρου. Ραντεβού στον Μπακάκο. Τα σινεμά παίζουν Κόνερι. Δραχμαί δύο.

Το τραμ για Πατήσια μόλις πέρασε. Τουίστ στη διαπασών, τέντυ-μπόηδες, πρώτο φιλί στο Πεδίον του Άρεως και ελαφρύ σήκωμα της σχολικής ποδιάς. Να κεράσω Ταμ-Ταμ; Χριστούγεννα στο Μινιόν. Η Παξινού μάγεψε το Ηρώδειο ξανά. Καφές στο Zonar’s. Και δυο πάστες. Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα, ενημέρωσις βιβλιαρίου. Με τους τόκους αγοράσαμε τη νέα Ιζόλα. Ένα μαύρο Opel Olympia έστριψε στη Σόλωνος. “Είσθε του Εθνικού;” Ο λογαριασμός της ΟΥΛΕΝ πάλι “φουσκωμένος”. Αλγκόν. Το χαμόγελο της Τζοκόντα στο πικ-απ και μετά… βαλς. Ονείρων. Μια μπύρα ΦΙΞ στον Διόνυσο με θέα τον Παρθενώνα. Η Μελίνα περπατάει στην Πλάκα και αγέρας φυσάει. Επιθεώρησις στο Ακροπόλ. Ιόνιος Σχολή. Μια παρτίδα σκάκι στο Πανελλήνιον. Ο Γεώργιος Σεφέρης απέσπασε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Παληά Αθήνα. Τι όμορφη πόλη, τι όμορφη εποχή. Μα, κάτι λείπει. Σαν κάτι να ξεχάσαμε…

…Ελβιέλες στο Στάδιο. Φελιζόλ. Ο Μοσχούς κέρδισε την ΑΕΚ στην παράταση. Ο Κολοκυθάς κατέπληξε τα πλήθη. Ζάππειο, πάλι η Λομβάρδου έκανε ρεκόρ. Ο Παπανικολάου αγόρασε καινούργιο κοντάρι για το Μεξικό. Ρεκόρ κι ο Ιακώβου στο ντεβελοπέ. Η Βίκυ τραγουδάει για τον Μίμη. Η Ασκληπιού γεμάτη κόσμο. Ανηφορίζοντας με τον Γιώργο Φούντα. Ο Πετρόπουλος έκαψε καρδιές. Κλάξον, τουρνικέ, Αμπελόκηποι, Αρζεντίνα. Πλησιάζουμε. Ο Λινοξυλάκης έσωσε βέβαιο γκολ. Ο Μοάτσος χαμογελάει. Λυκαβηττός, Κυρίλλου Λουκάρεως. Ο Πιτυχούτης γέμισε αίματα, μα συνεχίζει. Τσόχα, Αλεξάνδρας. Γκολ ο Λουκανίδης! Αθλητική Ηχώ, Διακογιάννης, Λέανδρος, Γιάννης Βογιατζής, Σύλλογος Μεγάλος. Μπόμπεκ, 13η Θύρα. Πράσινο. Άσπρο.

Η Αθήνα δεν είναι πια “Παληά” κι ίσως όχι τόσο ωραία όσο τότε. Η μαγεία χάθηκε. Μαζί της κι ο ιπποτισμός, η ανεμελιά, οι αξίες κι οι σπουδαίοι άνθρωποι. Η Αθήνα κέρδισε σε ποσότητα και ανέσεις αλλά έχασε σε ποιότητα και ανθρωπιά. Υπάρχει όμως κάτι που πάντα θα συνδέει το τότε με το σήμερα. Καλές οι τέχνες και τα γράμματα αλλά ο αθλητισμός ανέκαθεν προσέφερε τις πιο έντονες συγκινήσεις.

Η Αθήνα είναι η πόλη μας κι ο Παναθηναϊκός ο πρωτότοκος της γιος. Μια σταθερά, που όσο κι αν αλλάξει η πόλη, θα παραμένει ζωντανή. “Επί γενεάς γενεών”. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το τριφύλλι πάντα θα “ανθίζει” σε κάθε γωνιά της πρωτεύουσας και πάντα θα είναι το σήμα κατατεθέν της. Και θα συγκινεί το ίδιο με τις μελωδίες του Χατζιδάκι, τις ταινίες του Τζαβέλλα, τις ερμηνείες του Χορν.

Δηλαδή, όχι ακριβώς το ίδιο…”