Καμμένος: “Ανεπίτρεπτη και αντισυνταγματική η διάκριση-κατηγοριοποίηση βουλευτών που έχουν ενταχθεί σε μια ΚΟ”

Ανεπίτρεπτη και αντισυνταγματική χαρακτηρίζει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, την διάκριση-κατηγοριοποίηση βουλευτών που έχουν ενταχθεί σε μια κοινοβουλευτική ομάδα, ανεξάρτητα αν έχουν εκλεγεί ή όχι με το ίδιο κόμμα.

Σε υπόμνημά του που απέστειλε στην επιτροπή κανονισμού της Βουλής, ο κ. Καμμένος τονίζει ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα που πρέπει να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα, «οι βουλευτές που συναποτελούν το κοινοβουλευτικό Σώμα και ασκούν την σχετική λειτουργία της Πολιτείας, έχουν απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».

«Επομένως, κάθε προσπάθεια, έμμεση ή άμεση, για παρεμπόδιση, ή απίσχνασης της βούλησης των βουλευτών, δυνάμενης να μεταβάλλεται κατά ιδεολογική βάση, ή να συμπίπτει ανά πάσα στάση της κοινοβουλευτικής περιόδου με άλλες ιδεολογικές κατευθύνσεις, σύμφωνα με την βουλευτική συνείδηση, ως ανόθευτου μέσου έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, αποτελεί μέγιστη και θεμελιώδη παράβαση, τόσο του άρθρου 1 όσο και των άρθρων 52 και 60», υπογραμμίζει ο κ. Καμένος και προσθέτει:

«Ο βουλευτής, κατά το χρονικό διάστημα από την ανακήρυξή του, έως την κατάθεση στο προσωρινό προεδρείο της Βουλής, δήλωσης περί συμμετοχής του σε μια ιδεολογική πλατφόρμα, που στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου ονομάζεται ‘κοινοβουλευτική ομάδα’, έχει την δυνατότητα αυτοδιαβούλευσης, προς διαμόρφωση της πρώτης ιδεολογικού χαρακτήρα κοινοβουλευτικής πράξης του.

Για τον λόγο αυτό, το άρθρο 15 παρ.2 ορίζει, ότι κατά τη βάση συγκρότησης της κοινοβουλευτικής ομάδας, που είναι το χρονικό σημείο κατάθεσης των δηλώσεων των βουλευτών στο προσωρινό προεδρείο, θα πρέπει οι ανακηρυγμένοι προ κάποιων ημερών – από το πρωτοδικείο – βουλευτές, να εξακολουθούν να ανήκουν στο κόμμα εκείνο με το οποίο εκλέχθηκαν και ανακηρύχθηκαν βουλευτές».

Και ο κ. Καμμένος συνεχίζει το υπόμνημα του:

«Τούτο συνάδει απολύτως με τα υπερκείμενα και προαναφερθέντα άρθρα 1, 52 και 60 του Συντάγματος, καθώς, για την πρώτη ιδεολογικού χαρακτήρα κοινοβουλευτική πράξη των βουλευτών, η οποία λαμβάνει χώρα κάποιες λίγες ημέρες μόνο μετά από την εκλογή και ανακήρυξη του βουλευτή υπό την ιδεολογική πλατφόρμα, ενός κόμματος, και αυτό αποτελεί αυτονόητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό του κόμματος, που εισήχθη στη Βουλή με το όριο κοινοβουλευτικής εισόδου με το 3%, ότι είναι αρραγής ιδεολογική κομματική πλατφόρμα-φορέας, και όχι κρυμμένος συνασπισμός κομμάτων, ο οποίος έχει διαφορετική αντιμετώπιση, ακόμη και στην χρηματοδότησή του με βάση το άρθρο 2 παρ.3 του ν. 4304/2014.

Εξάλλου, η ιδεολογική διαφοροποίηση ενός βουλευτή, που μόλις πριν από λίγες ημέρες έχει εκλεγεί και ανακηρυχθεί κάτω από μια ιδεολογική κατεύθυνση ενός κόμματος, η οποία αποτέλεσε και την δεσπόζουσα αιτία διαμόρφωσης της λαϊκής βούλησης, που εκφράστηκε σύμφωνα με το άρθρο 1 του Συντάγματος, θα καταστρατηγούσε τον θεμέλιο λίθο της προεδρευομένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, καθώς θα αποτελούσε εμπάργκο του ίδιου του πολιτεύματος και του λαού.

Για αυτούς τους λόγους, ο νομοθέτης δικαίως, τηρεί σκληρή και επαχθή στάση κατά τη φάση της ίδρυσης-συγκρότησης της κοινοβουλευτικής ομάδας, που πραγματοποιείται με τις δηλώσεις των βουλευτών στο προσωρινό προεδρείο της Βουλής και γι’ αυτό χρησιμοποιεί για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο έως δηλαδή, ίδρυση-συγκρότηση της κοινοβουλευτικής ομάδας, τον όρο ‘εξακολουθούν να ανήκουν στο κόμμα με το οποίο εκλέχθηκαν’».

Και ο κ. Καμμένος καταλήγει:

«Κάθε άλλη παρέμβαση στην ελεύθερη διαμόρφωση της κατά συνείδησης βούλησης των βουλευτών, θα αποτελούσε πλήρη διάρρηξη και καταστρατήγηση των άρθρων 1, 52 και 60 του συντάγματος, καθώς θα στερούσε από τον βουλευτή την δυνατότητα σε ύστερη χρονική φάση να συνταχθεί με άλλη ιδεολογική κατεύθυνση, δηλαδή με άλλη υπαρκτή κοινοβουλευτική ομάδα. Εξάλλου, όταν ο βουλευτής μεταβάλλει ιδεολογική θέση και επιθυμεί να ταυτιστεί με άλλη ιδεολογική κατεύθυνση-κοινοβουλευτική ομάδα, παρατηρούνται δυο φάσεις:

Πρώτον, ο βουλευτής εισέρχεται και αθροίζεται σε ήδη συγκροτημένη-ιδρυμένη Κ.Ο. Κατά τη φάση αυτή, ο νεοειρχερχόμενος βουλευτής αφομοιώνεται ιδεολογικά, και όλοι μαζί, αδιακρίτως πλέον, αποτελούν μία και ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα.

Δεύτερον: Σε οποιαδήποτε ύστερη χρονική φάση, κατά την οποία ένας βουλευτής αποχωρήσει, οι υπόλοιποι βουλευτές λογίζονται ίσοι και όμοιοι ιδεολογικά-κοινοβουλευτικά. Κάθε προσπάθεια διάκρισης των βουλευτών μίας Κ.Ο. σε αυτήν τη δεύτερη φάση, θα αποτελούσε ανεπίτρεπτη κατηγοριοποίηση ταυτισμένων ιδεολογικά βουλευτών, σύμφωνα με τα άρθρα 1,52 και 60 του Συντάγματος».