Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου: Πως καθιερώθηκε η μέρα των ερωτευμένων

Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου: Η μέρα των ερωτευμένων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις περισσότερες χώρες του κόσμου στις 14 Φεβρουαρίου.

Στην Ελλάδα, δεν το έχουμε πάρει και πάρα πολύ στα σοβαρά. Αυτό αποκαλύπτει έρευνα του 2018, αφού το 48% δήλωσε ότι η ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου, ήταν όπως και κάθε άλλη ημέρα.

Αντίθετα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αν ξεχάσεις…το δώρο για το αγαπημένο σου πρόσωπο, αυτό μπορεί να γίνει αφορμή χωρισμού.

Το 53% των γυναικών που έλαβαν μέρος σε έρευνα, δήλωσε αποφασισμένο να χωρίσει τον σύντροφό του, αν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δεν έχει προνοήσει για το «απαραίτητο» δώρο!

Σήμερα, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου εορτάζεται από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, αν και δεν είναι ημέρα αργίας.

Υπάρχουν όμως και χώρες στις οποίες έχουν απαγορεύσει τον εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου. Αυτές είναι η Μαλαισία, η Ινδονησία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και η Ινδία.

Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου: Πως ξεκίνησε

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ξεκίνησε ως ο λειτουργικός εορτασμός ενός ή περισσότερων Χριστιανών μαρτύρων που ονομάζονταν Βαλεντίνοι. Πολλές ιστορίες μαρτυρίων δημιουργήθηκαν για διάφορους Βαλεντίνους οι οποίες έγιναν στις 14 Φεβρουαρίου και προστέθηκαν αργότερα στους βίους των αγίων.

Μια δημοφιλής αγιογραφική αναφορά του Αγίου Βαλεντίνου της Ρώμης αποκαλύπτει ότι φυλακίστηκε επειδή πάντρευε στρατιώτες οι οποίοι απαγορεύονταν να παντρευτούν Χριστιανές, καθώς ο χριστιανισμός ήταν υπό διωγμό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Σύμφωνα με το θρύλο, κατά τη φυλάκισή του, θεράπευσε την κόρη του φύλακά του, Αστέριου. Ένα καλλωπιστικό στοιχείο της ιστορίας αναφέρει ότι πριν την εκτέλεσή του της έγραψε ένα γράμμα υπογράφοντας «ο Βαλεντίνος σου».

Σήμερα, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι επίσημη γιορτή στην Αγγλικανική κοινότητα και στη Λουθηρανική εκκλησία.

Η ημέρα συσχετίστηκε με την ημέρα των ερωτευμένων από τον Τζέφρι Τσόσερ στον ύστερο Μεσαίωνα, όταν άκμαζε η κουλτούρα του ιπποτικού έρωτα.

Τον 18ο αιώνα στην Αγγλία εξελίχθηκε σε περίσταση κατά την οποία οι ερωτευμένοι εξέφραζαν την αγάπη τους με λουλούδια, δώρα ή ευχητήριες κάρτες.

Στην Ευρώπη, κλειδιά του Αγίου Βαλεντίνου δίνονταν στους εραστές «ως ένα ρομαντικό σύμβολο και πρόσκληση για να τους ξεκλειδώσουν την καρδιά», καθώς και στα παιδιά, ώστε να απομακρύνουν την νόσο του αγίου Βαλεντίνου.

Τον 19ο αιώνα οι χειρόγραφες κάρτες αντικαταστάθηκαν από μαζικής παραγωγής ευχητήριες κάρτες.

Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου: Η ελληνική εκδοχή

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας.

Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.

Ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών.