Ρουβίκωνας: Επίθεση στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Α.Ε.

Ρουβίκωνας: Λίγες μέρες μετά την επίθεση στα γραφεία της Athens Voice, η αναρχική συλλογικότητα πραγματοποίησε άλλη μια επίθεση. Στόχος των μελών του Ρουβίκωνα έγιναν τα γραφεί της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Α.Ε. στη Δημητρίου Λαμπράκη στους Αμπελόκηπους. Οι αντιεξουσιαστές έφτασαν στην είσοδο και πέταξαν κόκκινες και μαύρες μπογιές. Παράλληλα προκάλεσαν ζημιές στις τζαμαρίες με ρόπαλα και σιδερολοστούς.

Λίγο αργότερα ο Ρουβίκωνας ανέλαβε την ευθύνη με ανακοίνωση του στο Athens Idymedia.  Σε αυτή αναφέρει «Εμείς ως αναρχικοί και ως άνθρωποι δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας ξεκομμένη από τον τόπο και την φύση. Η εισβολή στους τόπους μας μεγαλοεταιριών που θα θα σκάβουν στα βοσκοτόπια μας, θα ανατινάζουν τα βουνά μας, θα αποψιλώνουν δάση και θα βρωμίζουν τις θάλασσες και τα ποτάμια μας με αντάλλαγμα κάποιες κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, δεν μπορεί παρά να μας βρίσκουν αντίθετους και εχθρικούς”

Αναλυτικά ολόκληρη η ανακοίνωση τους

Η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Α.Ε. (ΕΔΕΥ Α.Ε.) ιδρύθηκε το 2011 και εδρεύει στην Αθήνα. Η ΕΔΕΥ Α.Ε. έχει ως μοναδικό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο (100%) και διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου σχετικά με την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ανά την Ελληνική Επικράτεια. Έχει την νομική μορφή Ανώνυμης Εταιρείας και λειτουργεί με βάση τα εταιρικά πρότυπα του ιδιωτικού τομέα.

Τώρα αν αναρωτιέστε το γιατί το κράτος επέλεξε να συστήσει μια ανώνυμη εταιρία για να διαχειρίζεται δημοσίους πόρους και να θέτει το πλαίσιο για τη εκμετάλλευση τους η απάντηση είναι μάλλον προφανής. Για το αστικό κράτος και το κεφάλαιο που αυτό υπηρετεί, δεν υπάρχει η έννοια του κοινού και του δημοσίου. Τα πάντα, ακόμη και οι ανθρώπινες κοινωνίες, είναι ιδιοκτησία των ισχυρών και οφείλουν να υποκύψουν.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των ερευνών & μελετών που έχουν γίνει δείχνουν ότι αξίζει τον κόπο και τα κεφάλαια για τις εξορύξεις, οπότε τα ντόπια και διεθνή αρπακτικά που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα ακονίζουν τα νύχια τους.

Όπως είχε προαναγγελθεί την Πέμπτη 28 Ιουνίου υπογράφηκαν οι συμβάσεις έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές Νότια και Δυτικά της Κρήτης μεταξύ του ΥΠΕΝ και της ΕΔΕΥ από ελληνικής πλευράς και των κοινοπραξιών που έχουν συσταθεί για τον σκοπό αυτό με επικεφαλής τις εταιρείες Total και ExxonMobil. Στην εν λόγο κοινοπραξία συμμετέχει με ποσοστό 20% και η εταιρία ΕΛΠΕ του Λάτση. Το τι έχουν κάνει οι παραπάνω εταιρίες όπου έχουν βάλει πόδι ανά την υφήλιο, από το δέλτα του Νίγηρα ως τις ακτές του Καναδά και της Αλάσκα, είναι ευρύτατα γνωστό.

Η επικείμενη οικολογική καταστροφή

Η επικείμενη οικολογική καταστροφή στις περιοχές όπου γίνονται οι έρευνες και πολύ περισσότερο σε αυτές που τελικά θα επιλεγούν για εξορύξεις είναι δύσκολο να περιγραφεί στα πλαίσια ενός σύντομου κειμένου όπως αυτή η ανάληψη ευθύνης.

H διατάραξη – καταστροφή υδροφόρου ορίζοντα, η αποψίλωση των δασών, η διατάραξη της ισορροπίας της πανίδας σε στεριά και θάλασσα, ρύπανση του εδάφους του αέρα και της θάλασσας, αλλα και η σημαντική αλλοίωση του φυσικού τοπίου είναι λίγα από όσα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε.

Για την περίπτωση του ναυτικού ατυχήματος ή της διαρροής από εξέδρα εξόρυξης και τις επιπτώσεις που αυτό θα είχε στο περιβαλλον και στην οικοναμία είναι καλύτερα να μην αναφερθούμε… Το θέμα δεν είναι αν θα συμβεί αλλά το πότε. Οι εταιρίες που εμπλέκονται στην δική μας περίπτωση αναφέρουν οι ίδιες δεκάδες περιστατικά ανά τον κόσμο.

Στον ετήσιο απολογισμό της για τις διαρροές, η ExxonMobil δηλώνει περήφανη που υπήρχε μείωση των διαρροών σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, με αποτέλεσμα το 2016 να έχουν διαρρεύσει σε νερό και γη μόνο 4.700 βαρέλια (περίπου 650 τόνοι). Ομοίως, και η Total, η οποία για το 2016 αναφέρει 73 περιστατικά με τη συνολική ποσότητα διαρροής στους 800 τόνους.

Τα δήθεν οφέλη

Για τα πρώτα οκτώ περίπου χρόνια που θα διαρκέσουν οι έρευνες και θα καθοριστεί αν και που θα στηθούν οι εξέδρες και τα γεωτρύπανα το δημόσιο, δηλαδή το κράτος, θα πάρει περίπου τρία εκατομμύρια ευρώ μόνο…

Κατά τη φάση έρευνας:

• 500.000 ευρώ με την υπογραφή της Σύμβασης (Signature Bonus)
• στρεμματικές αποζημιώσεις (surface fees) περί τα 2.500.000 ευρώ κατά τις τρεις φάσεις έρευνας (σε διάρκεια 8 ετών)

Κατά τη φάση εκμετάλλευσης:

• καθ’ όλη τη διάρκεια αποδίδονται στο Δημόσιο μισθώματα (royalties)
• καταβάλλονται 200 ευρώ / km2 της περιοχής εκμετάλλευσης ανά έτος
• επιπλέον ποσά ανάλογα με την παραγωγή μετρούμενη σε βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου (μπόνους παραγωγής)

Το που θα πάνε αυτά τα ψίχουλα κατά τη φάση της έρευνας δεν αναφέρεται πουθενά στις επίσημες ανακοινώσεις. Το ίδιο και για τα υπόλοιπα στη φάση εκμετάλλευσης που, υποθετικά πάντα, θα είναι πολύ περισσότερα. Κυβερνητικοί κύκλοι μιλάνε για 700.000 θέσεις εργασίας έμμεσα η άμεσα συνδεδεμένες με τις εκμεταλλεύσεις και τις συναφείς δραστηρίοτητες, χωρίς όμως αυτό να στοιχειοθετείτε η να τεκμηριώνεται με κανένα τρόπο.

Από τη άλλη είναι γνωστό ότι όπου κι αν είχαμε παρόμοιες δραστηρίοτητες στην Ελλάδα και αλλού μακροπρόθεσμα οι τοπικές κοινωνίες ζημιωθήκαν. Τα όποια οικονομικά οφέλη υπήρξαν τα καρπώθηκαν οι εταιρίες και με κανένα τρόπο δεν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν την ζημιά. Τα όσα αποδόθηκαν στο κράτος υπολείπονται κατά πολύ αυτών που αυτό κλήθηκε να δαπανήσει για την ανακούφιση των τοπικών κοινωνικών οπού και όταν θυμήθηκε να το κάνει…

Οι πραγματικοί κίνδυνοι & ο ανθρώπινος παράγοντας

Εμείς ως αναρχικοί και ως άνθρωποι δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας ξεκομμένη από τον τόπο και την φύση. Η εισβολή στους τόπους μας μεγαλοεταιριων που θα θα σκάβουν στα βοσκοτόπια μας, θα ανατινάζουν τα βουνά μας, θα αποψιλώνουν δάση και θα βρωμίζουν τις θάλασσες και τα ποτάμια μας με αντάλλαγμα κάποιες κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, δεν μπορεί παρά να μας βρίσκουν αντίθετους και εχθρικούς. Εκτός και αν νομίζει κανείς ότι η Τotal και η ΕxxonMobil θα προσλάβουν μηχανικούς και τεχνικούς εξορύξεων από τα χωριά της Ηπείρου, της Κρήτης η των νησιών του Ιονίου.

Αυτό που θα συμβεί εάν το επιτρέψουμε, είναι να διχαστούν οι τοπικές κοινωνίες όπως έγινε στις Σκουριές, καθώς τα όποια οικονομικά οφέλη υπάρξουν θα πάνε κυρίως σε εργολάβους και υμετέρους και όσοι βρουν κάποια ευκαιριακή δουλειά στα έργα θα στραφούν ενάντια στους συντοπίτες τους που θα αντιδρούν για την καταστροφή και την απαξίωση των δικών τους παραδοσιακών ασχολιών.

Και όταν τελειώσουν τα κοιτάσματα τι; Τι θα κάνουν οι άνθρωποι εκεί σε έναν ρημαγμένο τόπο; Η πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι η Τotal η ΕxxonMobil και ο Λάτσης, θα νοιαστούν η θα υποχρεωθούν από το κράτος να αποκαταστήσουν το περιβάλλον ακόμη και αν αυτό ήταν τεχνικά δυνατόν να γίνει που φυσικά δε είναι.

Η δική μας ενέργεια σήμερα είναι συμβολική, το λόγο τώρα ας έχουν οι τοπικές κοινωνίες και όλοι όσοι δεν επιθυμούν να γίνει ο τόπος τους μια τεράστια χαβούζα, θυσία στο βωμό του εφήμερυι κέρδους των  εταιριών και των μετόχων τους.