Θοδωρής Ρωμανίδης: “Δεν τρελαίνομαι για ό,τι μου δίνει η φύση – Η λεύκη μού βγήκε το 1995”

Θοδωρής Ρωμανίδης: Για τη λεύκη που αντιμετωπίζει από το 1995 μίλησε σε συνέντευξη του στο περιοδικό Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού. Ο αγαπημένος ηθοποιός τόνισε πως οφείλει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Μάρκο Σεφερλή,ο οποίος τον πίεζε να ανέβει στη σκηνή, καλώντας τον να μην ντρέπεται για το πρόβλημα του, όπως ακριβώς του είχε πει και ο γνωστός σκηνοθέτης Νίκος Φώσκολος.

Παράλληλα, ο αγαπημένος ηθοποιός αναφέρθηκε εκτενώς στο αυτοάνοσο που αντιμετωπίζει, τονίζοντας πως δεν «τρελαίνεται» για όσα του δίνει η φύση και ελπίζει να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν, αλλά παραδέχτηκε πως κάτι τέτοιο είναι αρκετά δύσκολο. Τέλος, ο Θοδωρής Ρωμανίδης μίλησε για την βαθιά πίστη που έχει στους οικογενειακούς προστάτες και τον Θεό, ενώ ανέφερε πως δεν είναι διεκδικητικός στη ζωή του, κάτι που είναι κληρονομιά από τη μητέρα του.

Είναι μια θαρραλέα κίνηση να ανεβαίνεις επάνω στη σκηνή και να παίζεις με τα χέρια και τα πόδια σου γυμνά, ενώ έχεις λεύκη.

Σ’ αυτό οφείλω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και στον Μάρκο, ο οποίος με έβγαζε στη σκηνή λέγοντας μου: «Tι έγινε; Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεσαι, είναι από στεναχώρια, βγες και παίξε». Έτσι, έβγαινα με σορτσάκια και κοντομάνικα. Το ίδιο μου είχε πει και ο Νίκος Φώσκολος.

Είναι τόσο πολλά χρόνια πριν;

Ναι, η λεύκη μού βγήκε το 1995… Δεν τρελαίνομαι για ό,τι μου δίνει η φύση, ούτε για τα μαλλιά μου, που πέφτουν. Μακάρι να μείνουν εκεί τα πράγματα και να μην προχωράνε σε τίποτα αλλά, που είναι δύσκολα. Πιστεύω πάρα πολύ, έχουμε οικογενειακώς προστάτες μας τον Άγιο Εφραίμ και τον Άγιο Λάζαρο. Όσο κι αν μας λένε να σταματάνε οι προσευχές στα σχολεία, να φύγουν οι σταυροί και τα σύμβολα μας από τη σημαία μας, εγώ θα πιστεύω. Καλά θα κάνουν και οι άρχοντες της Εκκλησίας να καταλάβουν κάποια πράγματα και να μην διώχνουν τον κόσμο από την εκκλησία. Η ηγεσία της Εκκλησίας κάνει λάθη, με αποτέλεσμα να διώχνει τον κόσμο.

Δεν διεκδικείς;

Όχι δεν διεκδικώ καθόλου, αφήνω πάντα στους άλλους να καταλάβουν τι πρέπει να μου δώσουν, τι αξίζω. Δεν είμαι διεκδικητικός κι αυτό είναι μια κληρονομιά από τη μάνα μου, που κατέβαζε το κεφάλι της και πήγαινε… Είμαι η ντροπή του ζωδίου μου. Έχουν μαζευτεί όλοι οι Λέοντες και έχουν κάνει αίτημα να φύγω από το ζώδιο.