Αγία Χριστίνα: Σήμερα, 24 Ιουλίου, η εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας και μεγαλομάρτυρος Χριστίνας. Γεννήθηκε στην πόλη Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (200 μ.Χ.). Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ειδωλολάτρες, αλλά τη Χριστίνα έφερε στο χριστιανισμό μια ευσεβής γυναίκα. Όταν έμαθε αυτό ο πατέρας της, εξοργισμένος την έκλεισε σε εξοχικό πύργο και με κάθε τρόπο προσπαθούσε να την μεταπείσει στην ειδωλολατρία.
Όμως όλες οι προσπάθειές του προσέκρουαν πάνω στο ασάλευτο τείχος της πίστης της Χριστίνας και έπεφταν στο κενό. Κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σε αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Τότε ο πατέρας της, απελπισμένος, τη βασάνισε και τη φυλάκισε. Στη φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεράπευε όλες τις πληγές.
Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό, ενώ άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά. Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ό πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στη φυλακή. Τη νύχτα όμως που ακολούθησε, ο πατέρας της πέθανε.
Τη θέση του στο αξίωμα του στρατηγού, πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε τη μάρτυρα στο δικαστήριο. Και εκεί όμως η Αγία ομολόγησε την πίστη της. Ο Δίων οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν αμέσως τα βασανιστήρια. Τη βασάνισαν σκληρά, σχίζοντας τις σάρκες της με μαχαίρια και τροχούς. Όλα όμως τα υπέμενε με πίστη και καρτερία, με αποτέλεσμα πολλοί από τους παρευρισκόμενους να πιστέψουν στον Χριστό. Το Δίωνα διαδέχθηκε ο έπαρχος Ιουλιανός , που κι αυτός τη βασάνισε, ακόμα χειρότερα.
Την έστειλε στην αρένα όπου διέταξε και την έριξαν μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο που όμως δεν την έκαψε και σ’ ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλειφαν τα πόδια με ευσπλαχνία. Από όλα η Χριστίνα έμενε άθικτη, θυμίζοντας σε όλους το λόγο του Απ. Παύλου: «οι δια πίστεως … έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας» (δηλαδή, οι Άγιοι, επειδή είχαν μεγάλη πίστη, έφραξαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τα θανατηφόρα λεπίδια των μαχαιριών).
Βλέποντας και αυτά τα θαύματα, χιλιάδες θεατές πίστεψαν στον Χριστό. Ο Ιουλιανός όμως, εξεμάνη ακόμα περισσότερο. Διέταξε και της έκοψαν τη γλώσσα και τους μαστούς, από όπου, αντί για αίμα, χύθηκε γάλα. Όλα τα μαρτύρια τα υπέμεινε η Χριστίνα με μοναδική καρτερία και στο τέλος, κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου, περνώντας στην αιώνια ζωή, αφού τη φόνευσαν κτυπώντας την με λόγχες στην καρδιά και τα πλευρά.