Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Μίλησε για την επίκαιρη παράστασή του

Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Με την παράσταση “Το τάβλι”, του Δημήτρη Κεχαΐδη, περιοδεύει το φετινό καλοκαίρι ο δημοφιλής ηθοποιός, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη στο ΑΠΕ  – ΜΠΕ για την παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Χαρακτήρισε το εν λόγω έργο ως διαχρονικό, επίκαιρο και από τα πλέον κλασικά μεταπολεμικά της νεοελληνικής δραματουργίας. Παράλληλα, τόνισε πως η οικονομική κρίση έπληξε και την τέχνη, εξηγώντας πως αυτό συνέβη επειδή η ψυχαγωγία είναι σημαντική, αλλά έπεται άλλων προτεραιοτήτων των ανθρώπων. Ωστόσο εκτίμησε πως το θέατρο το επηρέασε λιγότερο και ίσως έχει πλέον μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου απ΄ ό,τι είχε προ κρίσης.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του έργου «Το τάβλι» και έχει τόσο μεγάλη απήχηση στο κοινό;

Το κείμενο της παράστασης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρότι γράφτηκε πριν από 50 χρόνια, περίπου. Είναι διαχρονικό κι επίκαιρο, σαν να γράφτηκε σήμερα. Έχει ιδιαίτερο χιούμορ, αλλά και πικρία. Από όλα τα έργα του Κεχαΐδη, αυτό και κάποια έργα του Καμπανέλη θεωρούνται τα πλέον κλασικά μεταπολεμικά της νεοελληνικής δραματουργίας! Είναι σαν να βλέπεις σ΄ ένα μπαλκόνι διαμερίσματος ή σε μία απ΄ τις παλιές αυλές, δύο τύπους οι οποίοι ξεκινάνε το απόγευμα μέσα στη ζέστη να παίξουν τάβλι κι εκεί συζητούν πώς θα στήσουν την… κομπίνα, πώς θα πιάσουν την καλή.

Γιατί παραμένει -όπως είπατε- επίκαιρο ακόμα και σήμερα;

Επειδή αναφέρεται και σ΄ έναν από τους λόγους που -όπως λένε ορισμένοι- πιθανόν μας οδήγησαν στην κρίση. Γιατί δεν θέλαμε να είμαστε παραγωγικοί, αλλά θέλαμε να βρούμε τρόπους είτε με τις επιδοτήσεις -να τις παίρνουμε λίγο «ζούλα»- είτε να στήνουμε «αεριτζίδικες» γενικώς δουλειές. Δηλαδή να κάνουμε δουλειές που θα μας πάνε παραπάνω και θα κάνουμε και όνομα. Κάποιοι το κατόρθωσαν και ίσως για αυτό υπάρχουν ορισμένοι που σκέφτονται ακόμη μ΄ αυτόν τον τρόπο…

Ιεροκλής Μιχαηλίδης: To who is who

Γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα. Αποφοίτησε το 1982 από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Μέχρι το 1990, συμμετείχε ως ηθοποιός και ιδρυτικό μέλος μικρών πειραματικών θιάσων σε έργα Νίκου Καζαντζάκη, Ντάριο Φο, Δημήτρη Ψαθά, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Αριστοφάνη, Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Το 1990, μαζί με άλλους ηθοποιούς και μουσικούς, δημιούργησε το σατιρικό μουσικοθεατρικό σχήμα “Άγαμοι Θύται”, στο οποίο συμμετείχε γράφοντας, παίζοντας και σκηνοθετώντας. Από το 1988 έως το 1990 εργάστηκε ως συντάκτης στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ και από το 1993 στην τηλεόραση ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Στο θέατρο, έχει παίξει σε έργα των Τένεσι Ουίλιαμς, Γρηγόριου Ξενόπουλου, Ιάκωβου Καμπανέλλη, Άντον Τσέχωφ, Εντουάρντο Ντε Φιλίππο.

ÐÑÅÌÉÅÑÁ ÏÉ “ÁÃÁÌÏÉ ÈÕÔÁÉ” ÓÔÏÍ ÆÕÃÏ.ÓÔÇ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁ Ï ÌÉ×ÁÇËÉÄÇÓ (ÊÁÔÙÌÅÑÇÓ ÊÙÓÔÁÓ/EUROKINISSI)

Στην τηλεόραση, έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές (Είμαστε στον αέρα, Και πάλι φίλοι), ενώ έχει ενσαρκώσει και τον Αστυνόμο Μπέκα στην τηλεοπτική μεταφορά των μυθιστορημάτων του Γιάννη Μαρή. Στον κινηματογράφο, συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως: Πολίτικη Κουζίνα, Μαύρο γάλα, Safe Sex, Πίσω πόρτα. Για την ταινία Πίσω πόρτα το 2000 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο ερμηνείας Β΄ ανδρικού ρόλου.