Κωνσταντίνος Βασάλος: “Στην αρχή που μπήκα στην τηλεόραση ήμουν σε φάση να τα παρατήσω και να φύγω”

Κωνσταντίνος Βασάλος: Στο Down Town Κύπρου και τον Γιάννη Χατζηγεωργίου έδωσε συνέντευξη ο Κωνσταντίνος Βασάλος, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων και για την πίκρα που ένιωθα στην αρχή που μπήκε στην τηλεόραση από σχόλια που άκουγε και του μετέφεραν. Ο πρώην παίκτης του Survivor τόνισε πως από όταν ήταν μικρός ήταν ιδιαίτερα χαμηλών τόνων και καθόλου εξωστρεφής, αλλά και ότι η πορεία του στην τηλεόραση τον βοήθησε να γίνει αρκετά πιο κοινωνικός.

Μέχρι τότε δεν είχες, γενικότερα, αυτοπεποίθηση; Γιατί η εικόνα σου δείχνει το ακριβώς αντίθετο…

«Από μικρό παιδί, είμαι χαμηλών τόνων άνθρωπος. Δεν είμαι εξωστρεφής. Το “Survivor”, όμως, αλλά και η γενικότερη μου πορεία μετά, με βοήθησαν να γίνω λίγο πιο κοινωνικός. Μέχρι τότε, όπως ήταν λογικό, είχα “θυσιάσει” πολλά για τον πρωταθλητισμό – εξόδους, ξενύχτια, φίλους, διασκέδαση, φαγητά. Το μυαλό μου ήταν μόνο στους αθλητικούς μου στόχους, δεν μ’ ένοιαζε τίποτε άλλο. Δεν στερούμουν πράγματα, απλά ήταν ο τρόπος ζωής μου τέτοιος – αν και μ’ ευχαριστούσε. Ήταν η καθημερινότητά μου όλο αυτό».

Υποθέτω, ωστόσο, πως, από ένα σημείο κι έπειτα, θα σου είχαν δημιουργηθεί και αρκετά απωθημένα…

Όχι, όχι. Δεν έχω κανένα απωθημένο. Με ευχαριστούσε η ζωή μου τότε! Γιατί όλα τα έκανα με σύνεση και με μέτρο. Από μικρός, άλλωστε, ήμουνα πειθαρχημένος – ίσως και λόγω του γεγονότος ότι και η οικογένειά μου ασχολιόταν πάντα με τον πρωταθλητισμό, οπότε όλα ήταν πολύ φυσιολογικά για μένα. Δεν υπήρξα ποτέ αντιδραστικός.

Μπαίνοντας πια στο χώρο της τηλεόρασης, ένιωσες ποτέ αμφισβήτηση από ανθρώπους με τους οποίους λογικά δεν είχες καμία σχέση στο παρελθόν, λόγω του αθλητισμού;

«Έχει συμβεί, ναι. Στην τηλεόραση μπήκα με «αλεξίπτωτο» ουσιαστικά – με πήραν από έναν καναπέ και με έριξαν μέσα σ’ ένα πλατό. Οπότε, το θεωρώ λογικό να υπάρχουν κι αυτά τα φαινόμενα. Τη σωστή κριτική, όμως, την καταλαβαίνω, την επιδιώκω, την αποζητώ, για να γίνομαι κι εγώ καλύτερος»

Δεν πικράθηκες ποτέ;

«Στην αρχή πικραινόμουνα. Με πείραζαν πολύ όλα αυτά τα αρνητικά που άκουγα ή που μου μετέφεραν. Είχα περάσει και τη φάση τού “τα παρατάω και φεύγω”, κάποια στιγμή. Αλλά, ευτυχώς, είχα από την αρχή ανθρώπους κοντά μου που με στήριξαν, που με συμβούλευαν καλοπροαίρετα κι έτσι παρέμεινα. Ήμουνα τυχερός. Τώρα είμαι συμφιλιωμένος μ’ αυτό: Εφόσον εκτίθεμαι, θα δέχομαι και τα θετικά και τα αρνητικά. Τώρα, βέβαια, είναι όλα πολύ διαφορετικά στην ομάδα του πρωινού του Σαββατοκύριακου, στην οποία συμμετέχω, στο “Έλα χαμογέλα”, στο «Open», με την Σίσσυ Χρηστίδου, τον Παύλο Σταματόπουλο και την Ελένη Βουλγαράκη – ίσως επειδή ωριμάζω κι εγώ σιγά σιγά τηλεοπτικά»