Είναι πολύ το αέριο Μεβλούτ

Θέλω να αγιάσω και ο Μεβλούτ δεν με αφήνει. Λίγο μετά τη δημοσίευση του προηγούμενου άρθρου μου για τους λόγους της τουρκικής επιθετικότητας και το ενεργειακό ζήτημα ως παράγοντα όξυνσης αυτής της συμπεριφοράς, ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος με το ρεμπέτικο μουστάκι και το ύφος συνοικιακού νταβατζή επανήλθε.

«Μοιραστείτε το φυσικό αέριο πριν να είναι αργά» δήλωσε απευθυνόμενος στους Κυπρίους ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, συνεπής με τη φρασεολογία όλων των Τούρκων αξιωματούχων, προεξάρχοντος του Προέδρου της χώρας, Ταγίπ Ερντογάν, προς όλους –την Ελλάδα, την Κύπρο, την ΕΕ, τις ΗΠΑ– όπου η διατύπωση της απαίτησης ακολουθείται από την σαφή απειλή σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθεί η κατά κανόνα παράνομη ή παράλογη διεκδίκηση. « Δώστε μας λεφτά, αέριο, νησιά, όπλα, visa, και άλλα λεφτά, γη, ύδωρ» αναλόγως σε ποιον απευθύνονται.

Ας μείνουμε στα δικά μας, Ελλάδας και Κύπρου. Ο εκνευρισμός της Τουρκίας, όπως έχει επισημανθεί στην παρούσα στήλη, οφείλεται στο ότι στις πάγιες γεωπολιτικές της βλέψεις εις βάρος του ελληνισμού, προστέθηκε η ανακάλυψη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τα οποία μετά από κάθε νέα έρευνα αποδεικνύονται μεγαλύτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις, διαμορφώνοντας προοπτικές που μπορεί να ανατρέψουν τους παγκόσμιους ενεργειακού συσχετισμούς… Περί αυτού πρόκειται. Εξ ου και η μανία της Άγκυρας. Αλλά, για πόσο μεγάλα κοιτάσματα μιλάμε; Ας το δούμε.

Έχω την τύχη να συνομιλώ, να ζητάω τις απόψεις και να κάνω συνεντεύξεις εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον, με ανθρώπους οι οποίοι είναι πρωτοπόροι στον τομέα των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και διεθνώς, τους καθηγητές Ηλία Κονοφάγο και Αντώνη Φώσκολο. Και οι δύο, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου δεν αποτελούσαν καν θέμα συζήτησης, κατέθεταν μελέτες, στοιχεία και εκτιμήσεις που έδειχναν ότι κάτι πολύ μεγάλο υπάρχει στον βυθό των θαλασσών της περιοχής. Τόσο μεγάλο που οι περισσότεροι αντιμετώπιζαν με δυσπιστία τα σενάρια.

Άβυσσος υδρογονανθράκων

Θα μεταφέρω εν συντομία μία από τις πρόσφατες συνομιλίες που είχα με τον κ. Φώσκολο. «Τα μεγέθη των κοιτασμάτων προκύπτουν από τα στοιχεία που έπεσαν στα χέρια μου μέσω του Ηλία Κοντοφάγου τα οποία παρουσίασε η PGS (σ.σ. η νορβηγική εταιρεία ερευνών) σε έναν κλειστό κύκλο της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Αγγλίας και από τρεις διαλέξεις, μια στο Παρίσι και δύο στο Λονδίνο τον περασμένο χειμώνα. Νότια της Κρήτης μέχρι την Ιεράπετρα, όπως οι ίδιοι λένε, υπάρχουν 16 μεγάλοι στόχοι κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Η έκταση των κοιτασμάτων κατά την PGS είναι περίπου 3.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Για να σας δώσω ένα μέγεθος, η έκταση των αποθηκών αυτών είναι το άθροισμα της επιφανείας του νομού Χανίων και του νομού Ρεθύμνης. Σκεφτείτε τη μισή Κρήτη να είναι αποθήκη φυσικού αερίου.»

Στο ερώτημα ποιο είναι το μέγεθός τους σε σχέση με το αιγυπτιακό κοίτασμα Zohr (το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής στην Ανατολική Μεσόγειο και το 19ο μεγαλύτερο στον κόσμο), η απάντηση είναι η εξής: « Οι στόχοι κοιτασμάτων κυμαίνονται από διπλάσιοι μέχρι επταπλάσιοι, ο καθένας… Το σύνολό τους είναι 35 φορές μεγαλύτερο του Zohr…» Στην επισήμανση ότι αν είναι έτσι τότε αλλάζει ο παγκόσμιος ενεργειακός χάρτης η απάντηση ήταν ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει.

«Έχετε δίκιο. Αλλάζουν τον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Εάν λοιπόν οι στόχοι αυτοί έχουν την πληρότητα του φυσικού αερίου που έχει το Zohr και που έχει το κοίτασμα Καλυψώ στην Κύπρο, που πιστεύω ότι την έχουν, τότε μιλάμε για αποθέματα της τάξης των 28 τρις κυβικών μέτρων,μόνο κάτω από την Κρήτη. Ο ένας στόχος που είναι κοντά στη Γαύδο είναι 6 φορές το Zohr που σημαίνει ότι αν έχει την ίδια πληρότητα, έχει τόσο φυσικό αέριο όσο όλα τα κοιτάσματα της Κύπρου.

Ο ένας στόχος. Έχουμε και έναν άλλο στόχο κάτω από τους Καλούς Λιμένες που είναι 7 φορές το Zohr, δηλαδή μιλάμε για ισοδύναμο σε πετρέλαιο γύρω στα 42 δισεκατομμύρια βαρέλια, αν έχουν την ίδια πληρότητα.»

Σύμφωνα με τον κ. Φώσκολο και τον κ. Κονοφάγο, η αμερικανική εταιρεία ερευνών Spectrum έχει εντοπίσει ανοιχτά της Λιβύης δύο υπεριγιγαντιαία κοιτάσματα φυσικού αέρίου, που εκτείνονται μέχρι και την ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτίως της Κρήτης, το μέγεθος των οποίων μπορεί να είναι 50 φορές το Zohr το καθένα…. Οι εκτιμήσεις αυτές, τις οποίες βέβαια γνωρίζει η Τουρκία, αποτελούν την εξήγηση για την αφιονισμένη συμπεριφορά της πέραν και ανεξαρτήτως της διαχρονικής επεκτατικής πολιτικής της. Και προεξοφλούν τη διόλου εύκολη συνέχεια. Για να παραφράσουμε τη γνωστή ατάκα, «είναι πολύ το αέριο Μεβλούτ».