Γιατί μόνο ο Κυρανάκης στο πλευρό της Φαίης Νικητοπούλου;

Στο πλευρό της προέδρου της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης, Φαίης Νικητοπούλου – που η ηγεσία του κόμματός της την εξώθησε σε παραίτηση γιατί θεώρησε αν όχι ρατσιστική, σίγουρα ξενοφοβική την επιστολή της για τους μετανάστες – βρέθηκε ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Κυρανάκης, ο οποίος άφησε και αιχμές κατά της ηγεσίας της γαλάζιας νεολαίας.

Είπε ο κ. Κυρανάκης στη ΕΡΤ: “Προσωπικά διαφωνώ με την φοβική αντιμετώπιση απέναντι στην πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης. Η επιστολή της εκφράζει ανησυχίες που ακούμε καθημερινά από απλό κόσμο, όλοι όσοι δεν είμαστε κλεισμένοι σε γραφεία”. Για να ακολουθήσει η συνήθης επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ: “Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια συγκεκριμένη στρατηγική την οποία εξυπηρέτησε και αυτή η στοχοποίηση. Τον ενοχλεί που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πέρασμα στο Κέντρο, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κολλήσει την ταμπέλα «ακροδεξιού ρατσιστή» σε κάθε έναν που διαφωνεί με την πολιτική ανοιχτών συνόρων”.

Η κ. Νικητοπούλου δεν περιορίστηκε να εκφράσει την αντίθεσή της στην εγκατάσταση νεαρών μεταναστών στο Νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ με το επιχείρημα ότι η φιλοξενία τους θα δημιουργήσει προβλήματα στην τοπική κοινωνία. Τα οποία όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν. Οι υποθέσεις-εικασίες που κάνει για να μεγεθύνει τα πιθανά προβλήματα είναι αστήρικτες και βασίζονται σε προκαταλήψεις: “οι μετανάστες θα προσελκύσουν εγκληματίες…πώς θα αντιμετωπιστούν τα σεξουαλικά πειράγματα των νεαρών μουσουλμάνων;…δεν θα δεχθούμε την αλλοίωση πατρογονικού μας πολιτισμού”. Αλλά και όλο το ύφος του κειμένου αποπνέει ξενοφοβία κάνοντας λόγο για “ορδές ασύντακτων μεταναστών που έχουν κατακλύσει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου…Συμπαραστεκόμαστε αλλά δε συμφωνούμε, όμως, με τη μεταφορά του προβλήματος σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, αποδεχόμενοι τη μοίρα μας, με την πολιτική ηγεσία να δηλώνει έμμεσα ότι δε μπορεί να γίνει τίποτα”.

Γιατί όμως μόνο ο Κώστας Κυρανάκης τάχθηκε στο πλευρό της; Γιατί όχι ο Άδωνις Γεωργιάδης ή ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος δήλωσε ότι οι μετανάστες δεν χρήζουν ανθρωπιστικής αντιμετώπισης. Μόλις πριν από μία εβδομάδα στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ δήλωνε καταχειροκτροτούμενος ο Άδωνις Γεωργιάδης: «Πρέπει να διεκδικήσουμε ιδεολογικά και πολιτικά αυτό που έχουμε κερδίσει ιστορικά. Την απόλυτη νίκη των δικών μας ιδεών…Υπάρχει ένας νέος άξονας, ιδεολογικός, πάνω στον οποίο θα δοθεί η επόμενη μεγάλη μάχη των ιδεών. Είναι φυσικά το μεταναστευτικό ζήτημα που γίνεται το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα των Ευρωπαϊκών κοινωνιών…Που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, που αλλάζει το πολιτικό άξονα των κρατών”.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τοις κείνου ρήμασι πειθόμενη η νεαρή Νικητοπούλου εξέδωσε την επιστολή με αφορμή συγκεκριμένο πλέον πρόβλημα. Μία καλή μαθήτρια του αντιπροέδρου της ΝΔ. Αλλά το ερώτημα είναι και προς την ηγεσία της ΝΔ: τελικά ανέχεται ή όχι παρόμοιες ακροδεξιές σε κάθε περίπτωση απόψεις, είτε εκφράζονται από την Φαίη Νικητοπούλου είτε από τον αντιπρόεδρο και τον κ. Βορίδη; Το συνηθίζει άλλωστε η ηγεσία, όταν κάποιο μικρομεσαίο στέλεχος εκφράζει ακροδεξιές απόψεις αντιδρά έντονα και τα φερέφωνά της στα ΜΜΕ το διατυμπανίζουν, “άμεση αντίδραση του προέδρου” κλπ. Όταν το κάνει κάποιος βουλευτής ή υπουργός, τηρεί αιδήμονα σιωπή και τα φερέφωνά της το αποσιωπούν: “΄Ε δεν είναι και μεγάλο θέμα, είναι χθεσινό, πέρασε…” και άλλα τέτοια.