Πνεύμα και ηθική…στο Γκόθαμ Σίτυ

Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, καθώς μάλιστα το διάβασα στο Facebook νόμισα ότι πρόκειται για τρολ (σύμφωνα με την γλώσσα του διαδικτύου),  «Συριζοτρόλ» καλύτερα, μιας και είχε πολιτική διάσταση κατά της κυβέρνησης.

Με καθυστέρηση διαπίστωσα ότι πράγματι, εν έτει 2019, αστυνομικοί κατόπιν καταγγελίας αρμοδίων για ελέγχους υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού, εισήλθαν σε κινηματογράφους και απομάκρυναν ανηλίκους που παρακολουθούσαν την ταινία Τζόκερ. Έτι περαιτέρω, οι αστυνομικοί μετέφεραν τους εφήβους στο αστυνομικό τμήμα για να τους παραλάβουν οι γονείς τους, στους οποίους μάλιστα αποδόθηκε η κατηγορία για παραμέληση ανηλίκου. Δεν έγινε προσαγωγή ή σύλληψη αλλά μου προκαλεί αγανάκτηση και μόνο ότι ίσως ο 16χρονος γιος μου που φυσικά πήγε και είδε την ταινία –και μάλιστα στην πρεμιέρα- θα μπορούσε να είχε οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα και να περιμένει να πάω να τον πάρω.

Οι μισές ταινίες που προβάλλονται στους κινηματογράφους είναι ακατάλληλες για άτομα κάτω των 18 και οι αίθουσες είναι γεμάτες ανηλίκους – η σήμανση μάλιστα τους τραβάει. Μέχρι το περασμένο Σάββατο δεν είχε υπάρξει παρόμοια περίπτωση, τα τελευταία 15 χρόνια και μάλιστα σε ταινίες που είναι πολύ πιο βίαιες από το Τζόκερ. Τι μύγα τους τσίμπησε τους αρμόδιους για τους ελέγχους υπαλλήλους; Αυτόνομα λειτουργούν, δεν παίρνουν εντολές ή κατευθύνσεις από την υπηρεσία τους;

Από τις δηλώσεις της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και των υπαλλήλων, αν αφαιρέσει κανείς τις αντιφάσεις και την προσπάθεια απόκρυψης, προκύπτει ότι φυσικά υπάρχει αρμόδια υπηρεσία και λειτουργεί σε συνεννόηση.  Και οι αστυνομικοί; Τους παίρνεις τηλέφωνο ότι άκουσες κλέφτες στον διάδρομο της πολυκατοικίας και σου απαντάνε «συγγνώμη κύριε, κλειδώστε καλά και μην ανοίγετε σε κανέναν, γιατί δεν έχουμε τώρα διαθέσιμο προσωπικό ή περιπολικό…”, ή what ever. Τώρα τι πρεμούρα τους έπιασε τους αστυνομικούς Σάββατο βράδυ να τρέχουν ασυνόδευτους ανηλίκους στο τμήμα;

Η ταινία Τζόκερ δεν είναι περισσότερο βίαιη από τις περισσότερες του Χόλυγουντ, το ιδιαίτερο στοιχείο της είναι ότι είναι ανατρεπτική όσον αφορά τις κρατούσες απόψεις περί καλού και κακού, ηθικού και ανήθικου και κυρίως για τα κοινωνικά αίτια της ατομικής παραβατικότητας. Προφανώς αυτό τρόμαξε τις υπαλλήλους της Πρωτοβάθμιας Γνωμοδοτικής Επιτροπής «η οποία παρέχει γνώμη για την κατάταξη των κινηματογραφικών έργων». Έδρασαν υπό το άγχος να μην διαφθαρεί η νέα γενιά με τέτοιες απόψεις.

Η εικόνα της κ. Μενδώνη να προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες και να τις χρεώσει στον υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, και εκείνου να τις επιστρέφει γιατί αμφότεροι αντιλήφθηκαν το πολιτικό κόστος αλλά και τα νεύρα που προκάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου η υπόθεση, μόνο κολακευτική για την κυβέρνηση δεν είναι.

Αλλά ίσως τους αδικεί η εξέλιξη τους δύο υπουργούς και τους δημοσίους υπαλλήλους. Η  κυβέρνηση ξεκίνησε με πρώτη προτεραιότητα τις προσαγωγές μεταναστριών με τα μωρά τους από κατειλημμένα κτήρια, στην συνέχεια έφερε την τάξη στα Πανεπιστήμια διαγράφοντας τα γκράφιτι και καταργώντας το άσυλο, ακολούθως κατάργησε την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ, κυνηγάει εξαρτημένους στα Εξάρχεια, φέρνει έναν σκληρό νόμο για τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου.

Επιπλέον επαναφέρει τα θρησκευτικά στα σχολεία ως μάθημα κατήχησης και δηλώνει ότι οι ελληνόπαιδες θα πρέπει να καλλιεργούν την εθνική τους συνείδηση από το μάθημα της ιστορίας.  Γιατί μέσα σε αυτό το κλίμα μερικοί ευσυνείδητοι υπάλληλοι που θεωρούν ότι ταινίες όπως το Τζόκερ διαφθείρουν τη νέα γενιά, να μην κάνουν και παρεμβάσεις στους κινηματογράφους;

Ο συγχωρεμένος ο Βασίλης Αυλωνίτης πρόεδρος του συλλόγου «Πνεύμα και ηθική» στην ταινία «η ωραία των Αθηνών», θα ήταν υπερήφανος για τους πνευματικούς του επιγόνους. Άντε με το καλό μέχρι το 2021 που θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια να έχουμε γυρίσει αρκετά πίσω ώστε να αναβιώσει και ο νόμος 4000 περί τεντυμποισμού –είχε θεσπιστεί το 1958 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή) και να οδηγούνται οι μοιχοί και οι μοιχαλίδες στα αστυνομικά τμήματα με σεντόνια…