Οι Συμφωνίες είναι για μην τηρούνται

Με αφορμή το γαλλικό βέτο στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με την ΕΕ και τον συνακόλουθο «κλονισμό» της Συμφωνίας των Πρεσπών, διευρύνεται και εντείνεται η συζήτηση για το κατά πόσο οι διπλωματικές, διακρατικές, πολυμερείς και λοιπές Συμφωνίες διασφαλίζουν αυτούς που συμμετέχουν. Κατά πόσο τηρούνται. Είναι πολλοί αυτοί που ανακαλύπτουν ότι δεν είναι πάντα έτσι.

Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, που νόμιζε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών εξασφάλιζε και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας του, το ανακάλυψε μόλις τώρα. Οι Κούρδοι επίσης το ανακάλυψαν, για πολλοστή φορά στην ιστορία τους αλλά ειδικά αυτοί δεν θα έπρεπε να εκπλήσσονται. Οι Κούρδοι επικαλέστηκαν τη συμφωνία που (νόμιζαν ότι) είχαν με τους Αμερικανούς, οι οποίοι τους είχαν διαβεβαιώσει ότι θα τους προστατεύσουν.

Τώρα που αποχώρησαν και τους άφησαν ξεκρέμαστους (για την ακρίβεια τους έκαναν πάσα στους Ρώσους) ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, αφού έχουν προηγηθεί δηλώσεις του τύπου «οι Κούρδοι δεν είναι και άγγελοι» ή «μπορεί να είναι και χειρότεροι από τον ISIS», είπε το αφοπλιστικό «δεν υποσχεθήκαμε ότι θα τους προστατεύουμε για 400 χρόνια». Η αλήθεια είναι ότι δεν τους προστάτευσαν ούτε τέσσερα, αλλά αυτά δεν έχουν σημασία στις διεθνείς σχέσεις. Σημασία έχει ότι πλέον οι συμφωνίες δεν έχουν καμία σημασία.

Οι ΗΠΑ και η Τουρκία έχουν επίσης Συμφωνία, για τον τερματισμό των τουρκικών επιχειρήσεων στη Συρία και τους τρόπους διασφάλισης και επιτήρησης της ζώνης ασφαλείας που θέλει η Άγκυρα. Είναι η δεύτερη τέτοια Συμφωνία. Η πρώτη δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Η δεύτερη – και μάλιστα 13 σημείων – επετεύχθη μετά την τρίτη τουρκική εισβολή στη Συρία. Αλλά και πάλι η Τουρκία είναι επιφυλακτική. Έχει τους λόγους της. Αν γνωρίζει κάποιος καλύτερα απ’ όλους ότι οι Συμφωνίες δεν τηρούνται πάντοτε είναι η ίδια, η οποία δεν τηρεί ποτέ καμία Συμφωνία εκτός και αν την εξυπηρετεί και μόνο για όσο την εξυπηρετεί.

Όποιος θέλει και μπορεί φεύγει…

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, εμφανώς καχύποπτος, διαμήνυσε ότι αν οι ΗΠΑ δεν τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, ο τουρκικός στρατός θα προχωρήσει σε επανέναρξη των επιχειρήσεων στη Συρία «με αποφασιστικότητα». Απαντώντας, δε, στον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν ο οποίος ζήτησε παράταση της πενθήμερης εκεχειρίας, είπε ότι δεν έχει υπόψιν του τέτοιο αίτημα από το Παρίσι και σχολίασε ότι η Άγκυρα έχει συμφωνία με τις ΗΠΑ και όχι με τη Γαλλία, ο Πρόεδρος της οποίας «συνομιλεί με τρομοκράτες».

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών – παρά τη Συμφωνία με την Τουρκία – προειδοποίησε με ένα αρκετά προχωρημένο σενάριο και συγκεκριμένα απείλησε την Άγκυρα ακόμα και με στρατιωτική δράση αν υπερβεί την περιβόητη «κόκκινη γραμμή» την οποία πάντως ουδείς γνωρίζει: «Προτιμάμε την ειρήνη από τον πόλεμο. Αλλά σε περίπτωση που απαιτηθεί στρατιωτική δράση, να γνωρίζετε ότι ο πρόεδρος Τραμπ είναι έτοιμος να προχωρήσει. Αναφέρατε τις οικονομικές κυρώσει που έχουμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν. Σίγουρα θα χρησιμοποιηθούν. Θα χρησιμοποιηθούν και οι διπλωματικές δυνάμεις μας. Αυτές τις προτιμάμε».

Γενικά το τελευταίο διάστημα υπάρχει μία «επιδημία» μη τήρησης Συμφωνιών και αποχώρησης από αυτές. Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, αποχώρησαν επίσης από τη Συμφωνία για το Κλίμα, αποχώρησαν και από τη συμφωνία για τους πυραύλους μέσου βεληνεκούς με τη Ρωσία, ευρωπαϊκές χώρες Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία και άλλες) ουδέποτε τήρησαν τη Συμφωνία για την αναλογική κατανομή προσφύγων και μεταναστών αρνούμενες να δεχθούν έστω και έναν, η Τουρκία δεν τήρησε ποτέ τη Συμφωνία με την ΕΕ για τους πρόσφυγες, γενικά όποιος μπορεί αποχωρεί απ’ όποια Συμφωνία νομίζει αν εκτιμά ότι έτσι τον συμφέρει.

Οπότε, την επόμενη φορά που κάποια χώρα, πχ η δική μας που είναι και επιρρεπής σε τέτοιες καταστάσεις, θεωρήσει ότι κάποια Συμφωνία την καλύπτει και επαναπαυθεί, ας θυμηθεί μία φράση από την πρόσφατη επιτολή του Ντόναλντ Τραμπ στον Ερντογάν: «Μην είσαι ανόητος».