Αδειάστε και καμιά γωνιά

Ο Γιάννης Αντύπας, μέσα από το blog του στο pagenews.gr, σχολιάζει τη φυγή των νέων της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Στις ΗΠΑ ή τη Γαλλία μπορεί ένας 40χρονος να είναι Πρόεδρος της χώρας, αλλά στην Ελλάδα το πιο πιθανό είναι να μένει με τη μαμά του. Γιατί η περίφημη γενιά που ανέλαβε τη χώρα μετά την πτώση της χούντας δε λέει να ανοίξει δρόμο στους επόμενους. Σε όποιον τομέα και να κοιτάξει κανείς κυριαρχούν πρόσωπα που κανονικά θα έπρεπε να έχουν συνταξιοδοτηθεί, αν δεν το έχουν κάνει κιόλας δουλεύοντας μαύρα. Έχει και συνέχεια. Την ώρα που οι νέοι μας με προσόντα και όνειρα μεταναστεύουν, φέρνουμε από το εξωτερικό επαγγελματίες που απλά κάνουν δύσκολη τη ζωή όσων τόλμησαν να μείνουν πίσω και να παλέψουν. Πάρτε για παράδειγμα το μπάσκετ. Οι ομάδες μας βρήκαν τις εύκολες λύσεις στους Αμερικανούς με 100 και 200 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο. Λεφτά που φυσικά δεν φτάνουν για την επένδυση που πρέπει να γίνει σε ένα νέο ταλέντο για να φθάσει στο επίπεδο να παίξει στην πρώτη ομάδα.

Είναι πραγματικά αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας. Το ζήσαμε όλοι στο πρόσφατο παγκόσμιο κύπελλο στην Κίνα. Μόνο που δεν βγήκαν κάποιοι να πουν ότι φταίει ο Αντετοκούμπο. Σε επίπεδο κριτικής την πλήρωσε ο προπονητής. Την ώρα που όλοι ξέρουν την αιτία: οι Έλληνες παίχτες δεν έχουν ευκαιρίες συμμετοχής. Εκεί που είναι έτοιμοι να ανθίσουν παίρνει τη θέση τους και τον χρόνο τους στην πεντάδα ένας «έτοιμος» Αμερικανός.

Και μετά μας φταίνε τα μεγάλα συμφέροντα, οι εταιρείες και οι ομοσπονδίες. Τα πράγματα είναι απλά. Αν θέλουμε εθνικές ομάδες που θα πρωταγωνιστούν θα πρέπει να δίνουμε την ευκαιρία στους Έλληνες παίχτες να δοκιμαστούν. Και ας μην είναι πάντα οι καλύτεροι. Γιατί μόνο έτσι α εξελιχθούν και κάποια στιγμή θα κάνουν τη διαφορά χαρίζοντας σε όλους μας μοναδικές στιγμές.

Είναι πραγματικά αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας. Η κοινωνία εμφανίζεται να ανησυχεί σε απίστευτα ποσοστά για τον κίνδυνο αλλοίωσης του πληθυσμού από μερικές χιλιάδες μετανάστες, ενώ έχει αποδεχθεί μοιρολατρικά τη φυγή 500 χιλιάδων νέων Ελλήνων στο εξωτερικό. Διάφορες κοινωνικές ομάδες εργαζομένων και συνταξιούχων απεργούν και διαδηλώνουν για 30 ευρώ, αλλά δεν ενώνονται για να διεκδικήσουν όλες μαζί μέτρα για την επιστροφή των παιδιών αυτών στην πατρίδα. Κυρίες και κύριοι η Ελλάδα κινδυνεύει μονάχα από τον εαυτό της.

Από την άρνηση των Ελλήνων να παλέψουν και να αγωνιστούν για όσα πραγματικά έχουν σημασία. Από τον εγκλωβισμό και τον διαφαινόμενο συμβιβασμό τους με ένα μέλλον χαμηλών οριζόντων. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει. Είναι ευθύνη όλων μας.