Όχι άλλο κάρβουνο!

Θυμάστε την ταινία «Ορατότης Μηδέν» του Νίκου Φώσκολου με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο; Θυμάστε την κραυγή αγωνίας και την κατάληξη; Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως και η κοινωνία μας βρίσκεται κοντά στα όρια ασφαλείας της. Γιατί οι μεν φροντίζουν να υποδαυλίζουν την κόντρα με τους δε. Δεν έχουμε να κάνουμε απλά με ανταγωνιστικές ομάδες, τάξεις ή συμφέροντα.

Έχουμε να κάνουμε με κάποιους που θέλουν να προβοκάρουν τους άλλους. Με στρατηγική έντασης, αλλά χωρίς κάποιο σχέδιο. Απλά διά της αντίδρασης ορισμένοι θεωρούν πως μπορούν να δικαιολογήσουν τη δράση. Με την απλοϊκή σκέψη ότι κάνοντας τους άλλους να φαίνονται υπερβολικοί παίρνουν το δίκιο με το μέρος τους. Μόνο που δεν λειτουργούν τα πράγματα έτσι.

Πότε τα ξεκούρδιστα στρατιωτάκια, πότε τα χοιρινά σουβλάκια η ουσία είναι πως μετά τα λόγια και οι πράξεις χάνουν το περιεχόμενό τους.

Η απορρύθμιση σε όλο της το μεγαλείο. Η κοινωνία μας έχει γίνει τοξική με τους μεν να νιώθουν το λιγότερο απέχθεια για τους δε. Η περίφημη φράση του Αλέξη Τσίπρα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» , φαίνεται πως έχει κάνει τεράστιο κακό στη χώρα. Οι Έλληνες έσπευσαν να δώσουν ραντεβού στα γουναράδικα του παραλογισμού. Και σε αυτό το ραντεβού δυστυχώς ήταν όλοι συνεπείς. Από όλες τις πλευρές. Άνθρωποι με επιφανειακές αναλύσεις φανατίστηκαν και είναι σίγουροι πως πράττουν το σωστό. Είναι σίγουροι πως οι άλλοι είναι εχθροί! Αδιανόητα πράγματα.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας πρέπει να πάρει πρωτοβουλία επανένωσης της κοινωνίας.

Η ΝΔ πρέπει να πει ότι όσοι είναι υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι προδότες και όσοι έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία για τους μετανάστες δεν είναι κατά των ιθαγενών. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει πως όσοι λένε «όχι» στη Βόρεια Μακεδονία δεν είναι εθνικιστές. Και πως οι ανησυχίες μεγάλου μέρους του πληθυσμού για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση είναι βάσιμες. Γιατί δε γίνεται οι Έλληνες να είναι απλά για να πληρώνουν φόρους και να τους μαλώνουν και από πάνω όταν φθάνουν κοντά στα δικά τους όρια έκρηξης. Πότε οι μεν, πότε οι δε.

Η ορατότητα πραγματικά έχει μειωθεί πάρα πολύ. Πολλοί δε μπορούν να δουν ούτε ένα βήμα μπροστά τους. Ο κίνδυνος συγκρούσεων και εν τέλει έκρηξης είναι υπαρκτός. Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821 είναι μία εξαιρετική ευκαιρία η χώρα να κάνει μία νέα αρχή. Να δημιουργήσουμε ξανά την Ελλάδα που θα μας κάνει υπερήφανους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Γιατί οι Έλληνες μπορούμε και αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με εγωισμό, ούτε με εθνικισμό. Έχει να κάνει απλά με τη θέλησή μας να είμαστε ένα θετικό παράδειγμα σε αυτόν τον κόσμο. Με τα καλά μας και τα κακά μας βεβαίως, όπως όλοι οι λαοί, όλα τα έθνη και όλα τα κράτη.