Σούζαν Σάραντον: Το ατύχημα και το ακτιβιστικό μήνυμα της

Σούζαν Σάραντον: Η γνωστή ηθοποιός έκανε γνωστό το ατύχημα της και ζήτησε να υπάρξει αυξημένη ευαισθητοποίηση για την κλιματική αλλαγή, τη βία και την μετανάστευση.

Σούζαν Σάραντον: Ατύχημα είχε η διάσημη ηθοποιός Σούζαν Σαράντον, όταν γλίστρησε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο κεφάλι και το πρόσωπο. Το γεγονός έκανε γνωστό η ίδια η ηθοποιός μέσα από μία ανάρτησή της στο Instagram όπου περιέγραψε με λεπτομέρειες την πτώση που την ανάγκασε να ακυρώσει τη συνάντηση που είχε με τον γερουσιαστή των Δημοκρατικών Μπέρνι Σάντερς.

«Ένα μικρό γλίστρημα = διάσειση, σπάσιμο της μύτης, χτύπημα στο γόνατο. Έτσι, φαίνεται ότι δεν θα μπορέσω να συναντηθώ με τον γερουσιαστή Σάντερς στο Νέο Χαμσάιρ» έγραψε κάτω από τη φωτογραφία που ανέβασε με τους μώλωπες στο πρόσωπο. Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη για το Σάββατο 24 Νοεμβρίου. «Λυπάμαι πολύ που θα χάσω την ευκαιρία, αλλά εδώ αναφέρω όλα όσα ήθελα να πω…».

Στη συνέχεια, η ηθοποιός ζήτησε να υπάρξει αυξημένη ευαισθητοποίηση για την κλιματική αλλαγή, τη βία και την μετανάστευση. «Αυτή είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ρωτήστε τους επιστήμονες, τους αγρότες, τα πλάσματα στη θάλασσα. Ρωτήστε όλους εκείνους που έχασαν τα σπίτια τους από τυφώνες, πλημμύρες και πυρκαγιές, ζητήστε τη γνώμη από το ατελείωτο ρεύμα κλιματικών προσφύγων και από τους ανθρώπους του Φλιντ, του Σαν Χουάν και του Στάντινγκ Ροκ», έγραψε η ηθοποιός.

«Αυτή είναι μια επείγουσα κατάσταση. Ρωτήστε τις μητέρες που έχουν χάσει τα παιδιά τους στην επιδημία οπιοειδών ή λόγω της αύξησης της τιμής της ινσουλίνης. Ρωτήστε τις μητέρες που έχασαν τα παιδιά τους από πυροβολισμούς στα σχολεία, στις εκκλησίες, στα υπνοδωμάτια τους. Αυτή είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης» συνέχισε να γράφει η Σαράντον και κατέληξε γράφοντας:

«Ρωτήστε εκείνους που χωρίζονται από τις οικογένειές τους στα σύνορα ή εκείνους που χωρίζονται από τους αγαπημένους τους από ένα άδικο, ρατσιστικό, κερδοσκοπικό σύστημα φυλακών. Αυτή είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης όταν οι νέοι μας δεν έχουν καμία ελπίδα για εκπαίδευση, για ονειροπόληση, λόγω του ανυπέρβλητου χρέους των φοιτητών. Όταν οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να κάνουν δεύτερες δουλειές και όταν 40 ώρες δουλειάς σε αφήνουν στη φτώχεια…».