Θεοφανία Παπαθωμά: Γι’ αυτό αποφάσισα να δεχτώ τον ρόλο στις “Άγριες Μέλισσες”

Θεοφανία Παπαθωμά: Η δημοφιλής ηθοποιός επέστρεψε μετά από έξι χρόνια στην τηλεόραση, παίρνοντας τον ρόλο της «Βιολέτας» στη σειρά «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1, η οποία έχει ξεσηκώσει κοινό και κριτικούς τη φετινή τηλεοπτική σεζόν. Η Θεοφανία Παπαθωμά έδωσε συνέντευξη στο Page 2 της Νέας Σελίδας και τον Γιάννη Πουλόπουλο και μίλησε για την επιτυχία της σειράς, για τον ρόλο που της δόθηκε και γιατί αποφάσισε να επιστρέψει στην τηλεόραση.

Θεοφανία, είχες πολλά χρόνια να κάνεις τηλεόραση. Γιατί;

Εχω τρία παιδιά, λογικό είναι να απέχω λιγάκι. Είχα έξι χρόνια να κάνω τηλεόραση. Είμαι πολύ χαρούμενη που επιστρέφω με τη συγκεκριμένη δουλειά. Είναι οι «Άγριες μέλισσες», ένα σίριαλ εποχής που παίζεται τέσσερις φορές την εβδομάδα στον ΑΝΤ1. Είμαι πολύ χαρούμενη. Το κάστινγκ, οι σκηνοθέτες και η παραγωγή είναι υπέροχα. Και είναι μια συγκυρία ευχάριστη, που την απολαμβάνουμε όλοι!

Σου είχε λείψει;

Η τηλεόραση δεν μου είχε λείψει. Αυτό που είχε λείψει ήταν ένα ωραίο σίριαλ. Και πραγματικά, οι «Άγριες μέλισσες» ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου από κάθε άποψη.

Όταν επέλεξες να απέχεις από την τηλεόραση, φοβήθηκες μήπως συναντούσες κλειστές πόρτες μετά;

Όταν αποφάσισα να σταματήσω να δουλεύω, το έκανα συνειδητά. Ήταν όταν έμεινα έγκυος στον Αχιλλέα και ήθελα να μεγαλώσω το παιδάκι μου με γαλήνη και ηρεμία. Και πραγματικά θεωρούσα ότι τότε αυτή ήταν η προτεραιότητά μου ούτως ή άλλως. Είχα κάνει αρκετά πράγματα, είχα γευτεί την επιτυχία, είχα βγάλει χρήματα, είχα πάρει και τα βραβεία μου, είχα κουραστεί και λίγο. Οπότε αφοσιώθηκα στην ανατροφή του παιδιού μου με ευχαρίστηση.

Τι ήταν αυτό που σου έκανε κλικ στις «Άγριες μέλισσες»;

Όταν ο σκηνοθέτης μας, ο Λευτέρης Χαρίτος, μου διηγήθηκε με λίγα λόγια την ιστορία, μου έκανε αμέσως κλικ. Ένιωσα ότι πρόκειται για μια πολύ ωραία δουλειά. Μυρίζει αυτό από την πρώτη στιγμή. Το σενάριο ήταν υπέροχο. Η ατμόσφαιρα μου θύμισε παλιό ελληνικό κινηματογράφο.

Περίμενες ότι από την πρώτη κιόλας εβδομάδα προβολής της σειράς όλος ο κόσμος θα μιλούσε γι’ αυτή;

Ήξερα ότι θα γίνει επιτυχία, το είχα πει. Φαινόταν. Όταν διάβασα τα πρώτα σενάρια, αισθανόμουν ότι το είχα δει. Έπαιζα το βράδυ στο θέατρο και μου έρχονταν εικόνες.

Ξέρω ότι για τις «Άγριες μέλισσες» έγιναν πάρα πολλά κάστινγκ και αρκετοί ηθοποιοί δοκιμάστηκαν σε διάφορους ρόλους. Εσένα σε προόριζαν από την αρχή για τον ρόλο της Βιολέτας;

Νομίζω, ναι.

Πού μοιάζεις και πού διαφέρεις με τη Βιολέτα;

Μοιάζουμε αρκετά με τη Βιολέτα. Είναι αποφασιστική, δυναμική, ειλικρινής, ηθική, έξω καρδιά, ντόμπρα, συμπονετική, της αρέσει να βοηθάει τον κόσμο, να εξισορροπεί τις εντάσεις και να βγάζει τον άλλον από τη δύσκολη θέση. Σε όλα αυτά μοιάζουμε. Διάφορες δεν έχω βρει ακόμα, αλλά τώρα που θα αναπτυχθεί ο χαρακτήρας της πιστεύω ότι θα τις εντοπίσω κι αυτές.

Η Βιολέτα είναι μια γυναίκα που δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στο τι θα πει ο κόσμος. Είσαι κι εσύ έτσι;

Πάντα η γνώμη των άλλων ενδιαφέρει και χαιρόμαστε όταν είναι θετική, ειδικά όσον αφορά στη δουλειά μας. Η αλήθεια είναι ότι έχω απαλλάξει τον εαυτό μου απ’ οποιονδήποτε μικροαστισμό. Φροντίζω όμως η συμπεριφορά μου να μην προσβάλλει άλλους ανθρώπους.

Τελικά, με ποιον θα καταλήξει η Βιολέτα; Με τον Μιλτιάδη ή με τον Κωνσταντή;

Δεν ξέρω αν θα μείνει τελικά με τον Μιλτιάδη. Πάντως, προς το παρόν η σχέση με τον Κωνσταντή μετά το θλιβερό συμβάν επλήγη. Ξεκινά μια νέα σχέση με τον Μιλτιάδη, ίσως πολλά υποσχόμενη.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή που γύρισες μέχρι τώρα στις «Μέλισσες»;

Δεν ήταν δύσκολη, αλλά σίγουρα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ήταν η σκηνή στον στάβλο, που μου κλέβει τα ρούχα ο Κωνσταντής και μετά η επιστροφή μου στο χωριό με τα εσώρουχα και η απόπειρα αυτοκτονίας.

Ποιο είναι το πιο ωραίο σχόλιο που άκουσες για τη συμμετοχή σου στις «Άγριες μέλισσες»;

Οτι ευτυχώς επέστρεψες γιατί έλειπες από την τηλεόραση, ότι τελικά υπάρχουν ρόλοι και σειρές που αναδεικνύουν το ταλέντο ενός ανθρώπου και άλλα πάρα πολλά, ωραία και συγκινητικά. Αρέσει πολύ σε όλους. Ακούω διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία, την εμφάνιση, τον ρόλο. Πόσο ωραίο είναι αυτό! Μου είχε λείψει.