Αν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο

Μέχρι και πριν από έξι μήνες ένιοι εξ ημών ρωτούσαμε στα τηλεοπτικά πάνελ: “τι θα κάνει η Ελλάδα εάν η Τουρκία επαναλάβει κινήσεις στην δική μας ΑΟΖ όπως έκανε με την Κύπρο”; Η απάντηση ήταν με περισσή σοβαρότητα και στο όριο της απαξίωσης: “η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος, είναι κυρίαρχο κράτος, έχει συμμαχίες και αμυντική ικανότητα, η Τουρκία, τα λαμβάνει υπόψη αυτά και αποκλείεται να κάνει τέτοιες ενέργειες”. Να όμως που τις έκανε, για την ακρίβεια το πρώτο βήμα. Τώρα το ερώτημα τίθεται ξανά από μόνο του: εάν προχωρήσει σε γεωτρήσεις όπως προανήγγειλε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας -όταν μάλιστα ήταν σε εξέλιξη η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν-, τι θα κάνει η Ελλάδα.

Η απάντηση είναι παρόμοια, “η Τουρκία δεν θα το κάνει και αν το επιχειρήσει τότε θα το αντιμετωπίσουμε”. Η στάση αυτή είναι διακομματική. Ήδη τα ξεφτέρια του αριστερού εθνομηδενισμού και της νεοφιλελεύθερης αποεθνικοποίησης, ξιφουλκούν κατά των “εθνικιστών πολεμοκάπηλων”, όσων δηλαδή θέτουν τα καίρια ερωτήματα, ενώ πολλοί από τους κατ επάγγελμα “πατριώτες” που ξιφουλκούσαν κατά του ΣΥΡΙΖΑ τώρα τηρούν αιδήμονα σιωπή, γιατί στα πράγματα είναι η δική τους κυβέρνηση που τα έκανε μούσκεμα στις δύο συναντήσεις με τον Ερντογάν.

Γιατί όμως να μην μιλάνε έτσι οι φοβισμένοι βουλευτές μας που καλύπτουν την αμηχανία τους πίσω από διάφορα βαρύγδουπα του είδους ότι “οι καταστάσεις είναι κρίσιμες και απαιτούν ψύχραιμη και μελετημένη αντιμετώπιση”; Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από δύο ημέρες μετά την συνάντησή του του με τον Ταγίπ Ερντογάν, τοποθετήθηκε σαν ουδέτερος τρίτος και με περισσή “υπευθυνότητα είπε προς τον ελληνικό λαό ότι τα προβλήματα με την Τουρκία υπήρχαν και θα υπάρχουν αλλά μπορούν να αντιμετωπιστούν αν και οι δύο πλευρές δείξουν καλή θέληση”. Και εμείς που νομίζαμε ότι τα προβλήματα τα δημιουργεί η Τουρκία που βρίσκεται μονίμως στην λάθος πλευρά του διεθνούς δικαίου και τα διαιωνίζει ακριβώς γιατί δεν επιδεικνύει καμία καλή θέληση να τα επιλύσει, αλλά αντίθετα μονίμως τα αυξάνει και βάζει περισσότερα στον κατάλογο των αμφισβητήσεών της έναντι των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.

Καιρός να τελειώνουμε με τις εθνικές μας ψευδαισθήσεις

Καιρός να τελειώνουμε με τις ψευδαισθήσεις: Ότι η Τουρκία όσο αναπτύσσεται οικονομικά θα δημιουργεί και μία φιλελεύθερη τάξη που θα επιθυμεί την δημοκρατία και ως εκ τούτου θα γίνει πιο πολιτισμένη και φιλειρηνική. Ότι η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών θα απομακρύνει τον κίνδυνο πολέμου (πιο ανιστόρητη άποψη δεν υπάρχει). Ακολούθως ότι η προσέγγισή της με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα οδηγήσει στον εξευρωπαϊσμό της και στην αλλαγή πολιτικής. Ήταν μερικά από τα ιδεολογήματα που αναπτύχθηκαν από τα Ίμια και μετά από εγχώριους “διανοούμενους” και πολιτικούς για να καλύψουν την φοβική και υποχωρητική στάση της χώρας.

Τώρα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα κατευθύνεται σε μία άλλη ψευδαίσθηση: να πιέσουμε το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ ώστε να παρέμβουν στην Τουρκία υπέρ ημών, γενικά να αξιοποιήσουμε τις συμμαχίες μας. Ξεχνούν ότι η σημασία της συμμαχίας είναι ανάλογη του ειδικού βάρους που έχει η κάθε χώρα μέσα σε αυτή. Και η Ελλάδα δυστυχώς που είναι με το χέρι απλωμένο για δάνεια, χρηματοδοτήσεις και προστασία δεν διαθέτει ειδικό βάρος. Το αντίθετο όπως είπε η Μέρκελ “η Τουρκία είναι πολύτιμη για το ΝΑΤΟ και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να παραμείνει”. Εν ολίγοις ο κίνδυνος είναι Νατοϊκοί και Ευρωπαίοι προκειμένου να κατευνάσουν και να κρατήσουν στην ζώνη τους την Τουρκία να της προσφέρουν σαν αντάλλαγμα την Ελλάδα, στηρίζοντας τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Τι άλλο είναι η πολιτική των ίσων αποστάσεων και η παρότρυνση “είστε μόνοι σας βρείτε τα με τους Τούρκους”. Άλλωστε η ΕΕ με τα μνημόνια, που αποδέχθηκαν βέβαια όλες οι κυβερνήσεις, δεν είναι που έχει φέρει την Ελλάδα στην χειρότερη θέση, ώστε να μη διαθέτει κονδύλια ούτε για τα καύσιμα και τα ανταλλακτικά του Πολεμικού Ναυτικού;

Ήδη πριν από τρεις δεκαετίες, το 1988, ο Παναγιώτης Κονδύλης -ο μόνος διανοούμενος που έκανε μία σοβαρή μελέτη των ελληνοτουρκικών ακόμη και μέσα από το πρίσμα ενός μελλοντικού πολέμου- στο επίμετρο της “Θεωρίας του Πολέμου”, προειδοποιούσε ότι η διαφορά γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας που ήταν ήδη μεγάλη, συνεχώς θα διευρύνεται. Οι συμμαχίες, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ θα λειτουργούν προς εξυπηρέτηση του στρατηγικού στόχου της Τουρκίας που είναι η δορυφοροποίηση της Ελλάδας. Εν τέλει η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με το “ψυχολογικά αφόρητο δίλημμα: ειρήνη σημαίνει δορυφοροποίηση και πόλεμος σημαίνει συντριβή”. Ίσως ακόμη υπάρχει χρόνος για σοβαρή έστω και την ύστατη στιγμή προετοιμασία και ταυτόχρονη προειδοποίηση προς όλους τους συμμάχους και “συμμάχους”, ότι εάν η Τουρκία ξεπεράσει το όριο η Ελλάδα θα υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα με κάθε μέσο. Άλλωστε ένας Έλληνας, ο Θουκιδίδης, διατύπωσε πριν από 2.500 χρόνια τον πανάρχαιο νόμο “αν επιθυμείς ειρήνη πρέπει να είσαι έτοιμος για πόλεμο”.