Κολομβία: Οδηγός απορριμματοφόρου έφτιαξε βιβλιοθήκη για τα φτωχά παιδιά μαζεύοντας βιβλία από τα σκουπίδια

Κολομβία: Τα σκουπίδια ενός είναι θησαυρός για κάποιον άλλον λέει ο θυμόσοφος λαός και ο Χοσέ Αλμπέρο Γκουτιέρες το αποδεικνύει περίτρανα εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια.

Κολομβία: Το όνομα του Χοσέ Αλμπέρτο Γκουτιέρες θεωρείται σχεδόν απίθανο να είναι γνωστό στο ευρύ κοινό, αλλά ο εν λόγω κύριος έχει καταφέρει κάτι το ξεχωριστό. Βλέπετε, ο 55χρονος έχει αφιερώσει τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του σ’ έναν απώτερο σκοπό. Να γεμίσει περισσότερες από 450 βιβλιοθήκες, σχολεία και κέντρα μελέτης στην Κολομβία με βιβλία που βρίσκει στα σκουπίδια. «Τη μέρα που θα γεμίσω την Κολομβία με βιβλία, θα νιώθω σαν τον Οδυσσέα όταν έσωσε την Πηνελόπη και την Ιθάκη», λέει ο ίδιος για την προσπάθεια του.

Ο «βασιλιάς των σκουπιδιών», όπως τον αποκαλούν στη γειτονιά του, έχει βοηθήσει περισσότερους από 22.000 Κολομβιανούς σε ευάλωτες, κυρίως αγροτικές περιοχές της χώρας να φανταστούν ένα καλύτερο μέλλον. Κι όλα αυτά απλά «σώζοντας» βιβλία που είχαν πεταχθεί από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους. Για να μπει κάποιος στο σπίτι του Γκουτιέρες θα πρέπει να περάσει μέσα από έναν λαβύρινθο βιβλίων. Ανάμεσά τους βρίσκει κανείς παγκόσμια κλασσική λογοτεχνία, όπως τον «Μικρό Πρίγκιπα», το «Όσα παίρνει ο άνεμος» και συλλογές του Ισπανού Θερβάντες – όλα βρέθηκαν στα σκουπίδια.

Το έργο του ξεκίνησε από το 1997 όταν ο Gutiérrez ξεκίνησε να εργάζεται ως οδηγός απορριμματοφόρου στην Μπογκοτά. Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής βάρδιας του παρατηρούσε πως έβρισκε όλο και περισσότερα βιβλία στα σκουπίδια. Με τη βοήθεια της συζύγου του, αποφάσισε να χτίσει μια βιβλιοθήκη στο σπίτι του που θα ήταν για όλη τη γειτονιά. Μετά από 10 χρόνια έγινε η βάση του εγχειρήματός του και ένα ίδρυμα.

Το πρώτο βιβλίο που βρήκε ήταν ένα απόσπασμα της «Άννας Καρένινα» του Τολστόι. Σύντομα ακολούθησε ο «Μικρός Πρίγκηπας», διάφορα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αλλά και πολλά μυθιστορήματα, συλλογές ποιημάτων και διδακτικά βιβλία. Γρήγορα όλο η γειτονιά έμαθε για τους «θησαυρούς» που μάζευε στο σπίτι του και διάφοροι γονείς του χτυπούσαν δειλά την πόρτα για να ζητήσουν βοηθήματα και σχολικά βιβλία για τα παιδιά τους, καθώς οι ίδιοι δεν μπορούσαν να τους τα παρέχουν.

Πλέον το εγχείρημα του έχει επεκταθεί. Λαμβάνουν τηλεφωνήματα από διάφορες περιοχές της χώρας από ανθρώπους που θέλουν να χαρίσουν ή να λάβουν βιβλία. Ύστερα, το ζευγάρι επιλέγει τι θα σταλεί πού. Ανάλογα με την απόσταση, ο οργανισμός είτε θα παραδώσει ο ίδιος τα βιβλία με δικό του όχημα, είτε θα αναζητήσει τον καλύτερο και ταχύτερο τρόπο παράδοσης. Ο ίδιος καμαρώνει για το επίτευγμά του και κλείνει λέγοντας: «Η πιο πολύτιμη κληρονομιά που μπορούμε να αφήσουμε στα παιδιά μας είναι η παιδεία».