Κερδίζει πόντους ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Το Μέτσοβο δεν έβγαλε Πρόεδρο, ανάμεσα σε ορειβασία, ορεινή ποδηλασία και παϊδάκια, όπως εξομολογήθηκε χθες ο πρωθυπουργός στους κυβερνητικούς συντάκτες, ωστόσο είναι κοντά.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν θέλησε να δώσει καν το περίγραμμα της λύσης που σκέπτεται για το ζήτημα που τείνει να αποκτήσει εσωτερικές διαστάσεις στη ΝΔ. Ωστόσο η πιο πρόσφατη διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου ότι ο Πρόεδρος θα είναι πολιτικό πρόσωπο, εκ των πραγμάτων κάνει τον Προκόπη Παυλόπουλο, φαβορί από εκεί που τον είχαν οι περισσότεροι τουλάχιστον ξεγραμμένο.

Εφόσον θα είναι πολιτικό πρόσωπο θα πρέπει να είναι από την κυβερνώσα παράταξη. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσιζε να μην προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο και στην θέση του να πρότεινε έναν πολιτικό πχ από το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ ή τον Συνασπισμό -και δεν είναι θέμα μόνο προσώπου- τότε το σύνολο της δεξιάς θα ένιωθε απογοήτευση. Γιατί να απορρίψει τον νυν Πρόεδρο που προέρχεται από τη ΝΔ και όπως όλοι -πλην Σαμαρά- συμφωνούν, άσκησε επαρκώς και με αξιοπρέπεια τα καθηκοντά του για να τιμήσει στο ύπατο αξίωμα έναν πολιτικό από άλλο κόμμα; Και μάλιστα ανατρέποντας την παράδοση των δύο θητειών που δημιουργήθηκε με τους Κωστή Στεφανόπουλο και Κάρολο Παπούλια.

Στο συμβολικό πεδίο θα είναι μία περιφρόνηση για την παράταξη που τον ανέδειξε πρωθυπουργό. Επιπλέον ο Προκόπης Παυλόπουλος προκαλεί ευρύτερη συναίνεση καθώς έχει την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει πάντα το θέμα ότι δεν τον είχε ψηφίσει το 2015 ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τότε όμως τον απέρριψε για το παρελθόν του ως υπουργού. Τώρα θα πρέπει να τον απορρίψει με τα πεπραγμένα του ως Πρόεδρο και να αιτιολογήσει την απόφασή του.

Φυσικά υπάρχει πάντα ο Αντώνης Σαμαράς που επιμένει ότι “ο Προκόπης Παυλόπουλος εξελίχθηκε σε Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ” και είχε σχέσεις με τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο που τον παρέπεμψε -κατά την άποψή του- μαζί με εννέα ακόμη πολιτικούς για το σκάνδαλο Novartis. Ο Αντώνης Σαμαράς όμως είναι αποδεκτός μόνο από την παράταξή του -και όχι ολόκληρη. Σε κάθε περίπτωση δεν προκαλεί ευρύτερη συναίνεση αλλά διχάζει. Η εμμονή του όπως και των συνεργατών του -πάλαι ποτέ αριστερών και αποστατών του χώρου τους – εναντίον όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της όλης αριστεράς τον καθιστά ακατάλληλο σε μία συγκυρία που λόγω των ελληνοτουρκικών απαιτείται σύνθεση και ομοψυχία. H επιχειρηματολογία κατά του Προκόπη Παυλόπουλου, που αναπαράγουν ένιοι δημοσιογράφοι και Μέσα, είναι όχι απλώς διχαστική αλλά τοξική, αφού βασίζεται στην υποτιθέμενη σχέση του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα με τον πρώην πρωθυπουργό. Το βασικό επιχείρημα είναι ότι ο Πρόεδρος θα έπρεπε να ρίξει την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση το 2015 με αφορμή το δημοψήφισμα, παρότι και το αποτέλεσμα και η συνέχεια δικαίωσε την μετριοπαθή στάση του Προκόπη Παυλόπουλου.

Βεβαίως ο Αντώνης Σαμαράς θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης του χρωστάει και ως εκ τούτου θα πρέπει να τον προτείνει. Παράλληλα υπάρχει η υφέρπουσα απειλή ότι μπορεί να του κάνει δύσκολη την πρωθυπουργία με τις ενστάσεις του στα εθνικά θέματα και στο μεταναστευτικό καθώς μάλιστα επηρεάζει από 10 έως 60 βουλευτές, ανάλογα με το αντικείμενο. Αν όμως καταλήξει σε αυτή την λύση ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει συμβολίσει ταυτόχρονα την επιλογή για σκληρή αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά και την προσχώρηση στην πολιτική της ultra δεξιάς, στα εθνικά θέματα και στο Μεταναστευτικό.

Το να ξυπνήσει τα αριστερά αντανακλαστικά των πολιτών και να μπει σε μία ενεργηγική αντιπαράθεση με το ήμισυ της κοινωνίας δεν θεωρείται έξυπνη επιλογή.