Φλερτάρουν με βαριές ευθύνες

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τους οι αρμόδιους του μεταναστευτικού που κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με βαριές κατηγορίες ακόμα και για προδοσία.

Λίγο οι γιορτές, λίγο η υπογραφή για τον East-Med, λίγο η ρητορική κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά, λίγο η ψευδοσυμφωνία της Άγκυρας με το καθεστώς της Τρίπολης στη Λιβύη, ήρθε και η εκτέλεση του Σουλεϊμανί και το μεγαλύτερο πρόβλημα ασφαλείας της χώρας το οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα την οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση, πέρασε σε δεύτερο ή και τρίτο πλάνο. Ο λόγος για το μεταναστευτικό.

Φυσικά δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό αίτιο για το οποίο το συγκεκριμένο θέμα δεν πρέπει να βρίσκεται πρώτο στην ειδησεογραφία και στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας. Δεν υπήρξε καμία μεταβολή που να δικαιολογεί την «απόσυρσή» του από την πρώτη γραμμή. Για την ακρίβεια, υπήρξε μεταβολή αλλά προς το χειρότερο, οπότε στην πραγματικότητα ενισχύθηκαν οι λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης και της αναζήτησης επειγόντως λύσης.

Ας δούμε τα γεγονότα των τελευταίων ημερών τα οποία αποτυπώνουν τη ζοφερή κατάσταση.

Στη Λέσβο την πρώτη ημέρα του καινούργιου χρόνου γεννήθηκαν οκτώ παιδιά, όλα από μετανάστες. Με δεδομένο ότι οι Έλληνες στο νησί, όπως και σε όλη τη χώρα, κάνουν ελάχιστα παιδιά ή και κανένα, και πάντως πολύ με πολύ χαμηλότερο ρυθμό από τον απαιτούμενο για τη αναπλήρωση των θανάτων, βρίσκεται σε εξέλιξη μια ραγδαία αντικατάσταση πληθυσμού. Και μάλιστα σε περιοχές που βρίσκονται στο στόχαστρο της Τουρκίας.

«Από τις 10 γέννες που είχαμε μέσα σε δυο ημέρες, οι 8 είναι παιδιά μεταναστριών. Αρκεί να σας πω ότι δεν υπάρχει κρεβάτι στη μαιευτική κλινική και έχουμε πάρει και 4 κρεβάτια από την ορθοπεδική κλινική που βρίσκεται δίπλα. Αν έρθει σήμερα ένα περιστατικό, δεν έχω κρεβάτι για να το αντιμετωπίσω». Η δήλωση, στα “Νέα της Λέσβου”, ανήκει στον διευθυντή της Μαιευτικής Κλινικής γιατρό Παναγιώτη Προβέντζα… Και αυτό δεν συνέβη μόνο την πρωτοχρονιά, συμβαίνει καθημερινά.

Οι «αφίξεις» παράνομων μεταναστών συνεχίστηκαν κατά εκατοντάδες στα νησιά καθ’ όλη την περίοδο των εορτών παρά το ψύχος, τις βροχές και την επικίνδυνη θάλασσα.

Ο Ερντογάν υλοποιεί αδιάλειπτα τον μαζικό εποικισμό της χώρας και οι αρμόδιοι αντί να εφαρμόσουν έκτακτα μέτρα για την ανάσχεση της ροής έστω και τώρα, αναζητούν (και βρίσκουν) τρόπους για τη διευκόλυνση του τουρκικού σχεδίου. Και οι τρόποι αυτοί έχουν ένα διπλό, αρνητικό εννοείται, αποτέλεσμα. Όχι μόνο λειτουργούν υποβοηθητικά του τουρκικού σχεδιασμού, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες της χώρας σε βαθμό προδοσίας.

Αντί λοιπόν να κάνουν τα πάντα για να σταματήσουν ή να ελαχιστοποιήσουν τις παράνομες εισόδους μεταναστών και να μεταφέρουν όσους βρίσκονται ήδη στη χώρα και όσους φθάνουν σε ακατοίκητα νησιά με τις απαιτούμενες υποδομές, ώστε να σταματήσει η διάλυση της δημογραφικής και κοινωνικής συνοχής και να σταλεί μήνυμα αποτροπής, στέλνουν τα αρματαγωγά των Ενόπλων Δυνάμεων στα νησιά για να μετατραπούν σε ξενοδοχεία λαθρομεταναστών!

Μετά τα στρατόπεδα, τα οποία μετέβαλαν σε hot spots, τώρα μετατρέπουν σε πλωτές δομές για μετανάστες τα αρματαγωγά! Αν, ο μη γένοιτο, γίνει κάτι με την Τουρκία και χρειαστεί η μεταφορά τεθωρακισμένων και πεζοναυτών στα νησιά, τα αρματαγωγά θα είναι κατειλημμένα από μεταναστευτικούς πληθυσμούς! Πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι οι οδηγίες που έχουν τα πληρώματα είναι ότι τα πλοία θα παραμείνουν στα νησιά ως χώροι φιλοξενίας για τρεις μήνες…

Προφανώς έχει χαθεί η κοινή λογική και το μέτρο.

Πλέον οι αρμόδιοι πέραν του ότι του καταγράφονται ως συνεργοί στο τουρκικό σχέδιο εποικισμού της Ελλάδας, κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με βαριές κατηγορίες ακόμα και για προδοσία αν γίνει κάτι στραβό με την Τουρκία και τα μέσα που έχει η χώρα για την άμυνά της και τη ασφάλεια του πληθυσμού έχουν διατεθεί με δική τους ευθύνη για αλλότριους σκοπούς και μάλιστα σκοπούς συνολικά υπονομευτικούς της εθνικής και κρατικής υπόστασης. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι να συνέλθουν και να συνειδητοποιήσουν τι κάνουν δεν θα συμβεί τίποτα, διότι η απόδοση ευθυνών δεν θα είναι παρηγοριά για αυτό που θα έχει γίνει, ούτε θα το διορθώνει.