Μπούλινγκ εκτός ορίων

Ο Γιάννης Αντύπας γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τα αναρίθμητα περιστατικά βίας και μπούλινγκ στη σημερινή σύγχρονη κοινωνία.

Ένας αστυνομικός χτυπά έναν εντεκάχρονο, σε ένδειξη αντίδρασης κάποιοι πυροβολούν στον αέρα με καλάσνικοφ, ένας μαθητής απαιτεί από την καθηγήτριά του να του σβήσει μία απουσία με απαράδεκτο τρόπο και ένας ηλικιωμένος πυροβολεί έναν υπάλληλο. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιστατικών η βία και κάτι ακόμη: η διαχείριση μικροεξουσίας. Από αυτό πάσχουμε. Από θρασύδειλους που είναι έτοιμοι να ασκήσουν βία για να κατοχυρώσουν (στο μυαλό τους κυρίως) τον ρόλο τους. Ο αστυνομικός επειδή μπορούσε, οι αντιδρώντες γιατί έτσι στέλνουν με ασφάλεια και δικαιολογημένα (στο μυαλό τους) το μήνυμα «μην πλησιάζετε», ο μαθητής γιατί κανείς (η οικογένειά τους κυρίως) δεν τον βάζει στη θέση του και ο ηλικιωμένος γιατί είχε το όπλο και θεωρούσε ότι ο υπάλληλος του δήμου ήταν υπηρέτης του. Πως είχε επάνω του δικαιώματα ζωής και θανάτου.

Γενικότερα σε όλα τα περιστατικά υπάρχει η έννοια και η διάσταση του ελέγχου της ζωής του άλλου (των άλλων). Πρέπει να πατήσουμε φρένο όσο έχουμε ακόμη χρόνο. Η κοινωνία μας γίνεται άσχημη, πιο άσχημη για την ακρίβεια μέρα με την ημέρα. Γιατί αρνούμαστε να συζητήσουμε ειλικρινά και με σεβασμό ο ένας στην άποψη του άλλου. Όποιος διαφωνεί μαζί μας τα παίρνει από τους άλλους, δεν καταλαβαίνει, είναι αμόρφωτος, είναι εθνομηδενιστής, είναι εθνικιστής. Ο απόλυτος παραλογισμός. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών: η «λογική» του μπούλινγκ. Η δολοφονία χαρακτήρων.

Όποιος δεν είναι σαν εμάς δεν αξίζει να ζει. Ή πρέπει να ζει με τους δικούς μας κανόνες. Υπερβολή; Ρωτήστε την οικογένεια του 53χρονου που έχασε τον άνθρωπό της για μια διαρροή νερού που κανείς εργαζόμενος στην επιχείρηση ύδρευσης του δήμου της περιοχής δεν είχε μπορέσει να εντοπίσει. Κάπου είδα στα κοινωνικά δίκτυα την άποψη ότι… αγανάκτησε ο δολοφόνος! Ντροπή! Καμία αγανάκτηση δεν δικαιολογεί φόνο. Καμία διαφορά άποψης ή συμφερόντων δεν δικαιολογεί τη βία. Εκτός κι αν θέλουμε να επιστρέψουμε στον Μεσαίωνα. 

Η ανθρωπότητα έχυσε πολύ αίμα για να φθάσουμε σήμερα εμείς στα επίπεδα ελευθερίας που απολαμβάνουμε. Είναι κρίμα να επιστρέφουμε με τη δική μας βούληση στις αλυσίδες της βίας και της ασυδοσίας. Γιατί τύραννος δεν είναι μόνο ένας βασιλιάς ή ένας πολιτικός. Υπάρχει και ο τύραννος της διπλανής πόρτας. Ακόμη και ο τύραννος του σπιτιού. Ας πατήσουμε φρένο λοιπόν…