Εγκαταστάσεις video art “ενώνουν” Κέρκυρα, Μπάρι και Τάραντα

Τρεις εγκαταστάσεις video art αναμένεται να "ενώσουν" την Κέρκυρα με τις δύο ιταλικές πόλεις δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που "ξεχειλίζει" πολιτισμό.

Τρεις εγκαταστάσεις video art θα ενώσουν τρία διαφορετικά ιστορικά κτίρια σε τρεις πόλεις, στην Ελλάδα (Κέρκυρα) και στη Μεγάλη Ελλάδα (Μπάρι και Τάραντας). Το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, ως εταίρος στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ελληνοϊταλικής Συνεργασίας «Πάρκο Λογοτεχνικών Ταξιδιών στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα» με ακρωνύμιο POLYSEMI, διοργανώνει, στις 31 Ιανουαρίου 2020, μια δράση στον δημόσιο χώρο, με έργα διεθνών καλλιτεχνών της video art. Πρόκειται για τη δημιουργία τριών εγκαταστάσεων video art σε εξωτερικές επιφάνειες κτιρίων – τοποσήμων τριών πόλεων στα Ιόνια Νησιά και την Απουλία: την Κέρκυρα, το Μπάρι και τον Τάραντα. Τρεις πόλεις, στις οποίες η αλληλεπίδραση των δύο πολιτισμών διαγράφεται έντονη, τόσο στα μνημεία, όσο και στη γλώσσα και την κουλτούρα.

O δημόσιος χώρος εμπερικλείει πολλαπλές διαστάσεις και σύνθετες ταυτότητες: κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές, δημογραφικές, περιβαλλοντικές. Κάποιες από αυτές τις βλέπουμε, τις βιώνουμε, τις κατανοούμε. ‘Αλλες τις συναντάμε σε ένα συμβολικό, φαντασιακό επίπεδο. Αποτελούν κομμάτια, συχνά κρυφά, φαντάσματα των ιστοριών των κατοίκων, των ονείρων και των απογοητεύσεών τους, της μνήμης του χώρου, των διαφορετικών του χρήσεων, των συνειρμών που ανασύρει. Η δράση έχει σαν στόχο, κάποιες από τις διαστάσεις αυτές να συνδεθούν με αόρατα νήματα, επιτρέποντας στους κατοίκους – θεατές να βιώσουν κοινές μα και ξεχωριστές εμπειρίες, ανάλογα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της κάθε πόλης, αποκαλύπτοντας, παράλληλα, καινούργια φαντασιακά και συναισθηματικά τοπία, νέες διαδρομές του λογοτεχνικού πάρκου POLYSEMI.

Πρώτος σταθμός, η Κέρκυρα και, συγκεκριμένα, η πρόσοψη της εκκλησίας της Παναγίας Κυρά Φανερωμένης των Στερεωτών ή, αλλιώς, της Παναγίας των Ξένων, που βρίσκεται στην καρδιά της παλιάς πόλης, στο «πλακάδο τ’ Αγιού». Χτίστηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1689) και συνιστούσε έναν φιλόξενο θρησκευτικό και πνευματικό χώρο για «όσους ξένους χριστιανούς είναι από τα μέρη της στερηάς», κυρίως πρόσφυγες από την Ήπειρο που, κατατρεγμένοι από τους Τούρκους, κατέφευγαν στην Κέρκυρα. Ένας ναός ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, με νεοκλασικά και μπαρόκ στοιχεία, από τους ομορφότερους του νησιού.