VAR στη Μόρια δεν έχει

Ο Γιάννης Αντύπας γράφει στο blog του στο pagenews.gr για την μετανάστρια στη Λέσβο που παραλίγο να αρπάξει όπλο αστυνομικού και τονίζει πως αν τα άτομα αυτά θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους οφείλουν να συνεργαστούν με την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η σκηνή με την νεαρή γυναίκα που προσπαθεί να αρπάξει το όπλο του αστυνομικού με έχει στοιχειώσει. Ήταν μία ασυναίσθητη κίνηση; Ήταν σκόπιμη; Δηλαδή αν δεν κάνουμε ότι μας ζητούν θα πάρουν τα όπλα εναντίον μας; Δίνω υπερβολική σημασία σε μια αντίδραση απελπισμένου ανθρώπου; Δε ξέρω. Μπορεί. Η ουσία είναι πως όταν βλέπω τη σκηνή με τρομάζει το γεγονός πως η συγκεκριμένη κοπέλα κοιτάζει αριστερά και αμύνεται, δε θα πω ότι σπρώχνει, με το αριστερό ενώ με το δεξί χέρι φθάνει στο όπλο του αστυνομικού.

Ούτε ο Μέσι να ήτανε ή ο Ρονάλντο τέτοια προσποίηση.

Το βλέπω το βίντεο ξανά και ξανά και πολύ θα ήθελα να υπάρχει VAR για να εκτιμήσουν τη φάση οι ειδικοί. Μήπως τελικά κάποιοι λειτουργούν εκβιαστικά; Μήπως δεν είναι οι πιο αδύναμοι που αναζητούν προστασία, αλλά άνθρωποι οργανωμένοι και με συγκεκριμένη στόχευση την οποία εμείς αγνοούμε; Δυστυχώς στη Μόρια VAR δεν υπάρχει. Οφείλουν, όμως, να αντιληφθούν οι μετανάστες πως επιτιθέμενοι στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν δε θα πετύχουν τον στόχο τους. Για την ακρίβεια μπορεί να πετύχουν το ακριβώς αντίθετο. Να ενισχύσουν εκείνους που θέλουν να ορθώσουν τείχη. Όχι απλά πλωτά φράγματα. Δεν κερδίζουν τίποτα οι μετανάστες λεηλατώντας το νοσοκομείο της Λέρου ή ερχόμενοι σε αντιπαράθεση με κατοίκους στη Χίο και τη Λέσβο. Πρέπει να αντιληφθούν ότι όταν ζητούν κάτι οφείλουν να περιμένουν την απάντηση. Γιατί αν απαιτούν η απάντηση μπορεί να δοθεί άμεσα. Και δε θα τους αρέσει.

Είμαι σίγουρος για αυτό, γιατί η δράση προκαλεί αντίδραση.

Ούτε η Ελλάδα, ούτε καν η ισχυρή Ευρώπη δε μπορούν να λύσουν το πρόβλημά τους υπό πίεση. Γιατί τα δικαιώματά τους σταματούν εκεί που ξεκινούν τα δικαιώματα των ντόπιων. Αν οι μετανάστες θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους οφείλουν να συνεργαστούν με την Ελλάδα και την Ευρώπη ώστε να αλλάξει η κατάσταση στις πατρίδες τους. Να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που τους διώχνουν από τις εστίες τους. Και όχι να προσπαθούν να μείνουν εδώ με το ζόρι. Γιατί έτσι μπορεί και εδώ να δημιουργηθεί μία κατάσταση που δε θα τους αρέσει.

Η ουσία είναι πως από τη σύγκρουση δε θα βγει κερδισμένος κανείς. Και περισσότερα θα χάσουν στο τέλος οι πιο αδύναμοι. Έστω και αν προσωρινά καταφέρουν να φέρουν σε δύσκολη θέση εκείνους που οι ίδιοι πιστεύουν ότι έχουν περισσότερα (και οφείλουν να τα μοιραστούν μαζί τους). Δεν υπάρχει οφειλή. Υπάρχει ανθρωπιά που θα πρέπει να αξιολογηθεί θετικά από τους μετανάστες και όχι να πολεμηθεί. Δε ξέρω ποιοι τους συμβουλεύουν, αλλά θα ήταν ολέθριο λάθος να ανοίξουν αντιπαράθεση με την κοινωνία μας. Γιατί είναι η μόνη που μπορεί να κάνει κάτι για αυτούς. Όχι όμως σε συνθήκες σύγκρουσης και εκβιασμού.