Αγέλη!

Ο Γιάννης Αντύπας γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τη σωματική και ψυχολογική βία στα σχολεία που δεν περιορίζεται εκεί αλλά διεισδύει σε όλες σχεδόν τις πτυχές της κοινωνίας μας.

17 μαθητές γυμνασίου, λυκείου και κάποιοι εξωσχολικοί χτύπησαν έναν 17χρονο που τόλμησε να υπερασπιστεί την αδελφή του, στην οποία έκαναν μπούλινγκ. 17 νταήδες χτύπησαν όλοι μαζί έναν 17χρονο και χρησιμοποίησαν, μάλιστα και αμβλύ όργανο! Εδώ δεν πρόκειται για κουδούνι, αλλά για καμπάνες. Οι καμπάνες ηχούν προειδοποιητικά εδώ και καιρό πως κάτι δεν πάει καλά με τη νεολαία μας. Προφανώς όχι με όλα τα νέα παιδιά. Η ισοπέδωση θα ήταν λάθος σε κάθε περίπτωση. Είναι λάθος και όταν τους χαϊδεύουμε. Γιατί η ουσία είναι πως η πλειοψηφία έχει μάθει να τη βγάζει χαλαρά και χωρίς πολλά- πολλά. Προβιβάζονται όλοι, παίρνουν όλοι απολυτήριο, λίγο- πολύ τα ίδια ισχύουν και για τα πτυχία.

Η λογική της ήσσονος προσπάθειας στα καλύτερά της. Εξαιρέσεις οι περιπτώσεις αριστείας, σπάνια τα παραδείγματα αλληλεγγύης και προσφοράς. Το θέμα δεν αφορά μόνο στους μαθητές. Αφορά και τους δασκάλους τους, τους καθηγητές τους και τις οικογένειές τους. Οι σχέσεις αυτές έχουν χαλάσει και αυτό αποτυπώνεται στη νέα γενιά. Έχω ακούσει δεκάδες ιστορίες εκπαιδευτικών που πέφτουν θύματα μπούλινγκ από γονείς. Όπως, βεβαίως, έχω δει και αμέτρητες καταγγελίες γονέων για αδιάφορους δασκάλους και καθηγητές.

Έτσι, όμως, δε μπορούμε να πάμε μπροστά.

Οι ρόλοι σε αυτή τη χώρα πρέπει να ξαναβρούν το νόημά τους. Ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του και όλοι μαζί να συμφωνήσουμε πως θέλουμε να κάνουμε παρέα. Ή να δούμε έστω πως μπορούμε να ζούμε χωρίς να πλακωνόμαστε. Αλλιώς θα γυρίσουμε πίσω στην εποχή όπου ο καθένας είχε και από ένα (τουλάχιστον) όπλο για προστασία. Η προοπτική αυτή είναι απαράδεκτη και για αυτό θα πρέπει να αποτραπεί. Δε ξέρω τι είπε και τι έκανε η κυβέρνηση αυτούς τους πρώτους και πολύ εύκολους μήνες της εξουσίας της. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι βόμβες στα θεμέλια της κοινωνίας παραμένουν όλες και είναι ενεργές: από το ποδόσφαιρο και τη νεανική βία μέχρι την εγκληματικότητα, τους μπαχαλάκηδες και τις μεγάλες συγκρούσεις για το μεταναστευτικό και τα ζητήματα ανάπτυξης.

Η ελληνική κοινωνία όχι απλά δεν παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης, αλλά αντίθετα έχει σοβαρές ενδείξεις καθυστέρησης.

Σαν η κρίση να της έχει αφήσει κουσούρι. Και αυτό η κυβέρνηση οφείλει να το αντιμετωπίσει. Καλή η επικοινωνία, αλλά οι υπουργοί έχουν υποχρέωση να δουν την αλήθεια κατάματα. Μόνο έτσι θα βελτιωθεί η ζωή των πολιτών. Μόνο έτσι θα αποφύγουμε νέες τραγωδίες. Μόνο έτσι θα αφήσουμε για πάντα πίσω μας την εποχή των μνημονίων. Αν δεν απενεργοποιήσουμε τις βόμβες που μας απειλούν, αυτές θα βρουν κάποια στιγμή την ευκαιρία να εκραγούν. Και τότε θα είναι αργά για δάκρυα.