Κατερίνα Γκαγκάκη: Η συγνώμη μπασταρδεύεται όταν ξεκινούν οι δικαιολογίες

Κατερίνα Γκαγκάκη  Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Κατερίνα Γκαγκάκη στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα. Η συνεργάτιδα του Γιώργου Λιάγκα τη φετινή χρονιά, στη μεσημεριανή ζώνη του ΣΚΑΪ, μίλησε για πρώτη φορά για την τηλεοπτική αυτή συνάντηση με τον παρουσιαστή και το περιστατικό με την φοιτήτρια στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ που “λάβωσε” το “Μεσημέρι με τον Γιώργο Λιάγκα”.

“Το καλοκαίρι έλαβα ένα μήνυμα από τον Γιώργο Λιάγκα, έναν άνθρωπο που θαυμάζω ως παρουσιαστή πολύ πριν έρθει στον ΑΝΤ1 και δουλέψουμε μαζί. Έχει έντονα χαρακτηριστικά και είναι από τους πολύ έξυπνους ανθρώπους στην τηλεόραση. Τον Ιούλιο και σε ανύποπτο χρόνο μου έστειλε ένα μήνυμα στο οποίο μου έλεγε αν θα με ενδιέφερε να πήγαινα σε μια εκπομπή που θα έκανε. Μια εκπομπή παρέας, όπως χαρακτηριστικά μου έγραψε. Το μήνυμα είχε έναν δισταγμό. Παρ’ όλα αυτά, του απάντησα “ναι, γιατί όχι;”. Αφού τακτοποίησα ορισμένες επαγγελματικές υποχρεώσεις, δέχτηκα με χαρά την πρόταση του Γιώργου και ξεκινήσαμε” σημείωσε χαρακτηριστικά η Κατερίνα Γκαγκάκη.

Η πρεμιέρα έγινε στις 11/9 και μόλις δύο μήνες μετά παρουσιάστηκε ένα θέμα στην εκπομπή με το περιστατικό με τη φοιτήτρια στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Ένα θέμα που ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετώπισε ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από παντού.

Δεν θέλω να το αναλύσω περαιτέρω το συγκεκριμένο περιστατικό, διότι έχω ως αρχή πως η συγνώμη “μπασταρδεύεται” όταν ξεκινούν οι δικαιολογίες και παύει να έχει αξία. Ο κόσμος αντέδρασε βίαια, αλλά και δίκαια. Εντυπωσιάστηκα, όμως, με το μένος ορισμένων ανθρώπων που δεν περίμενα να αντιδράσουν με αυτό τον τρόπο. Αυτό που με τρόμαξε ήταν η φαινομενικά σαρωτική ακύρωση όσων πραγμάτων είχα αποδείξει μέχρι τότε εξαιτίας αυτών των λίγων λεπτών. Αυτό ήταν κάτι που με συγκλόνισε, με τάραξε. Ως άνθρωπος έχω μάθει να είμαι πολύ δυνατή, σκληρή συχνά, κι όμως ύστερα από αυτό ανακάλυψα δυνάμεις και ανθεκτικότητα που δεν ήξερα ότι είχα. Θεωρούσα και θεωρώ πως συνέβη κάτι που δεν ταιριάζει με εμένα και αυτά που εγώ έχω στο μυαλό μου ως πορεία, αρχές και δείγματα γραφής για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Το μεγάλο ζήτημα ήταν στο δικό μου το μυαλό και πώς στέκομαι εγώ απέναντι μου και όχι στις εξωτερικές αντιδράσεις. Άλλωστε έχω μάθει να βασίζομαι σε μένα και για την αποδοχή αλλά και για την όποια τιμωρία.

Από εκείνη την ημέρα έχουν περάσει τρεις μήνες. Τι αντίκτυπο είχε τελικά το συγκεκριμένο περιστατικό στη δική σου επαγγελματική ζωή;

Έχω μια θεωρία ζωής και πολεμική τακτική σύμφωνα με την οποία όταν υπάρχει εμπόδιο ή μαύρο σημείο, το χρησιμοποιώ για να χτίσω, να διδαχτώ και να πάω παραπέρα. Να βγω σημαντικά λαβωμένη αν είναι το σωστό, αλλά πολύ πιο έμπειρη. Έτσι έχω λειτουργήσει στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Όταν έχασα ανθρώπους από κοντά μου, όταν έφυγα από σημαντικές επαγγελματικές θέσεις, όταν με πρόδωσαν συνεργάτες. Το συγκεκριμένο, λοιπόν, λάβωμα λειτούργησε ευεργετικά για μένα, με την έννοια του ότι έμαθα, να ‘ξερες πόσα! Και για να είμαι ειλικρινής, δεν έχει χρειαστεί πολλές φορές να μάθω πράγματα μέσα από μια δύσκολη συνθήκη. Ήμουν από τους τυχερούς ανθρώπους που τα πράγματα πήγαιναν εκεί που τα πήγαινα εγώ.