Άλλο προστατευόμενος μάρτυρας, άλλο φυγάς

Είναι προφανές ότι στην υπόθεση Novartis πολιτικοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι δικαστικοί λειτουργοί έδειξαν να έχουν… υπερβολική ελαστικότητα στις σχέσεις των θεσμών και τους μηχανισμούς απόδοσης δικαιοσύνης. Με την εξουσία που είχαν στα χέρια τους έκαναν τις επιθυμίες τους πράξεις. Νομικές και πολιτικές ενέργειες, με αποτέλεσμα πολλοί να μιλούν ήδη για θεσμικό σκάνδαλο πολύ πιο σημαντικό από το οικονομικό.

Και, δυστυχώς, φαίνεται να έχουν δίκιο.

Φαίνεται πως κάποιοι έδωσαν το καθεστώς του προστατευόμενου μάρτυρα σε ανθρώπους που δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν από το νόμο. Και τρέχουν τώρα να τους… προστατέψουν. Απλά πρέπει να ξέρουν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η αλήθεια μπορεί να αργεί, αλλά βρίσκει στο τέλος το δρόμο για τη δημοσιότητα. Στα αλήθεια, δε μπορώ να καταλάβω τι περίμεναν; Έβαλαν στο στόχαστρο και κρέμασαν στα μανταλάκια πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς. Οι άνθρωποι αυτοί διώχθηκαν και απολογήθηκαν. Όμως, οι διώξεις τους κατέρρευσαν. Τι περίμεναν όσοι είχαν διαλέξει το ρόλο του «εισαγγελέα»; Ότι θα έκλεινε η υπόθεση με τους σπιλωμένους να μένουν σιωπηλοί;

Δε γίνονται αυτά τα πράγματα.

Όσοι βρέθηκαν στη δίνη αυτής της σκοτεινής υπόθεσης ζητούν δικαιοσύνη. Το απαιτεί η ίδια η Δημοκρατία μας αυτό. Δεν είναι δυνατόν να γίνει ανεκτή καμία παγίδα σε πολιτικό αντίπαλο με παράνομα μέσα. Οι κουκούλες θα βγουν. Πρέπει να βγουν. Οι κατήγοροι πρέπει να παρουσιάσουν τα στοιχεία τους. Η αλήθεια πρέπει να λάμψει και θα λάμψει. Όσους τσαμπουκάδες και μάχες οπισθοφυλακής και αν δώσουν οι εμπλεκόμενοι. Πολιτικοί, δικαστικοί λειτουργοί και… προστατευόμενοι μάρτυρες.

Ειδικά οι τελευταίοι θα πρέπει να αντιληφθούν τη διαφορά του καθεστώτος του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος και του… φυγά! Γιατί ως φυγάδες συμπεριφέρονται. Δε μπορεί να αρνούνται να καταθέσουν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής. Οι θεσμοί δε μπορεί να εκβιάζονται, ούτε και να διακόπτουν τη λειτουργία τους ανάλογα με τα καπρίτσια ορισμένων. Αν είπαν ψέματα οφείλουν να το αναγνωρίσουν. Ούτως ή άλλως τις συνέπειες του νόμου δε θα τις αποφύγουν. Για τις πράξεις και τα λεγόμενά τους θα απολογηθούν. Το μόνο στο οποίο έχουν να προσβλέπουν είναι στην επιείκεια της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας μας.

Μόνο που δε θα πρέπει να συνεχίσουν να αντιλαμβάνονται την επιείκεια σαν αδυναμία. Κάνουν λάθος αν πιστεύουν πως ο σεβασμός στους θεσμούς και στις διαδικασίες της Δικαιοσύνης, που δείχνουν όσοι διερευνούν τις πράξεις τους και τα λεγόμενά τους, θα τους επιτρέψει να λειτουργούν παρελκυστικά επ’ αόριστον. Κάποια στιγμή οι κουκούλες θα βγουν. Όσο κι αν τρέξουν. Όσο μακριά κι αν φθάσουν.