Κική Δημουλά: Σήμερα η κηδεία της ποιήτριας

Κική Δημουλά: Σήμερα, Τρίτη, θα τελεστεί η κηδεία της Κικής Δημουλά, η οποία έφυγε από τη ζωή το απόγευμα του Σαββάτου.

Κική Δημουλά: H εξόδιος ακολουθία της Κικής Δημουλά που πέθανε το απόγευμα του Σαββάτου θα τελεστεί, δημοσία δαπάνη, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών στις 16:00. Η κορυφαία ποιήτρια, που νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο των Αθηνών με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα, πέθανε στα 89 της χρόνια αφήνοντας πίσω της μεγάλο έργο. Η οικογένειά της ζήτησε αντί στεφάνων, όσοι επιθυμούν, να ενισχύσουν την Στέγη Γερόντων, Άγιος Νεκτάριος, Αγία Παρασκευή, την Εθνική Τράπεζα: GR 6801 10 18 000000 180 5580 2856, την ΕΛΠΙΔΑ Σύλλογος φίλων παιδιών με καρκίνο.

Η ανακοίνωση του υπ. Πολιτισμού για την κηδεία της Κικής Δημουλά:

«Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη σε συνεργασία με τον υπουργό Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκο και τον υπουργό Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα, ανακοινώνουν ότι η κηδεία της μεγάλης ποιήτριας Κικής Δημουλά θα γίνει δημοσία δαπάνη ως ελάχιστος φόρος τιμής. Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού αποφάσισε ότι θα ακολουθήσει μια σειρά εκδηλώσεων για να τιμηθεί η μνήμη της και το έργο της».

H ποιήτρια έχει προταθεί από την υπουργό Πολιτσμού και Αθλητισμού για βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Συγκεκριμένα, η κ. Μενδώνη με επιστολή της προς την Επιτροπή Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας πρότεινε την υποψηφιότητα της Κικής Δημουλά για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως αποκαλύπτει η επιστολή της ίδιας της υπουργού. Το όνομα δεν επιτρεπόταν να γίνει γνωστό, ωστόσο, μετά τον θάνατο της Κικής Δημουλά το υπουργείο αποκάλυψε την πρότασή του, με την οποία διαφαίνεται η εκτίμηση της ελληνικής πολιτείας στο πρόσωπο της ποιήτριας.

Σε μία ομιλία της για την ποίηση η Δημουλά όρισε ως εξής το ποίημα:

«Βαδίζεις σε μιαν έρημο. Ακούς ένα πουλί να κελαηδάει. Όσο κι αν είναι απίθανο να εκκρεμεί ένα πουλί μέσα στην έρημο, ωστόσο εσύ είσαι υποχρεωμένος να του φτιάξεις ένα δέντρο. Αυτό είναι το ποίημα». Πράγματι η ποίηση της Δημουλά ανθεί πάνω στο άνυδρο έδαφος της στέρησης, της απώλειας, της συναισθηματικής ματαίωσης και, προκειμένου για τα μετά από τη συλλογή «Χαίρε ποτέ» ποιήματά της, πάνω στο έδαφος της απουσίας του αγαπημένου προσώπου.