Σύννεφα κρίσης

Τι αξία έχει η ζωή αν φοβάσαι; Τι αξία έχεις ως άνθρωπος αν δεν ενδιαφέρεσαι για τους άλλους ανθρώπους; Αν παίρνεις όλα τα αντισηπτικά από ένα ράφι, αφήνοντας τους άλλους… μπουκάλα; Μια πραγματικά ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά, καθώς συμβάλλει στη διάδοση του ιού! Τι αξία έχει η ζωή αν μένεις κρυμμένος; Αν θεωρείς ότι οι αρρώστιες είναι… τιμωρίες! Για τους άλλους βεβαίως. Αν δε νιώθεις πως συμμετέχεις σε μία κοινωνία;

Ξέρετε, για να μπορέσουν κάποιοι να φιληθούν και να αγκαλιαστούν απ’ άκρη σ’ άκρη αυτού του κόσμου στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κάποιοι είχαν αφήσει τις ζωές τους ή μέλη των σωμάτων τους σε νησιά του Ειρηνικού ή σε ακτές της Ευρώπης. Κάποιοι θυσιάστηκαν για να ζήσουν άλλοι. Άγνωστοι σε αυτούς. Γιατί αυτή είναι η ανθρωπιά. Δεν είναι ο ένας. Είναι η ομάδα. Είναι το όλον. Μόνο αυτό εγγυάται την προοπτική. Μόνο μέσα σε μία κοινωνία έχει νόημα η ζωή. Αλλιώς ο άνθρωπος, ο υγιής άνθρωπος, δε μπορεί να είναι ευτυχισμένος. Είμαστε εδώ για να μπορούμε να επικοινωνούμε πέρα από τα στενά όρια του χώρου και του χρόνου.

Αν το χάσουμε αυτό τίποτα δεν έχει σημασία.

Πραγματικά είναι απαράδεκτο κάποιοι να επενδύουν σε σενάρια τρόμου. Είναι αδιανόητο ορισμένοι να εύχονται να καταστραφεί η κοινωνία που χτίστηκε με τόσο κόπο. Τόσο αίμα. Και αν κάποιοι δεν τη νιώθουν δική τους, είναι δικό τους το πρόβλημα. Πρέπει να κοιτάξουν βαθιά μέσα στο μυαλό και τη ψυχή τους. Αν δε μπορούν να νιώσουν πρέπει να το προσπαθήσουν. Αλλιώς θα είναι για πάντα η πέμπτη φάλαγγα.

Ο ανεύθυνος άνθρωπος που θα πάει άρρωστος να δουλέψει σε σταθμό των διοδίων δίνοντας εισιτήρια σε χέρια που θα ταξιδέψουν σε όλες τις πόλεις της χώρας. Ο ανεύθυνος άνθρωπος που θα μπει άρρωστος σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Ο ανεύθυνος άνθρωπος που ενώ ακούει ότι κάποιος έχει υποψία ότι είναι φορέας του ιού δεν του δίνει τη σειρά του στο νοσοκομείο. Κυρίες και κύριοι, δεν έχει αξία η ζωή στον συνωστισμό της ντροπής. Η ιδιωτική ζωή έχει αξία μόνο μέσα από το σύνολο, που την προσδιορίζει και την εγγυάται. Όλοι μαζί πρέπει να περάσουμε την κρίση. Και αυτή και την επόμενη. Γιατί οι προκλήσεις δε θα τελειώσουν ποτέ.

Και σίγουρα ο κορωνοϊός δε θα είναι ο τελευταίος.

Και με την ευκαιρία: οι… μάσκες έπεσαν στο μεταναστευτικό. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τους μετανάστες που διέρχονται από το έδαφός της ως όπλο. Είτε για να το παίζει προστάτιδα των μουσουλμάνων, είτε για να ζητά λεφτά από την Ευρώπη ή να την απειλεί. Αυτή η κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά ολόκληρη την Ευρώπη η οποία θα πρέπει να δώσει την κατάλληλη απάντηση. Και στον πρόεδρο της Τουρκίας, αλλά και στις χώρες εκείνες που δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους και κάνουν ότι δεν τους ξέρουν.