Κυριακή της Ορθοδοξίας: Α’ Κυριακή των νηστειών

Κυριακή της Ορθοδοξίας: Στις 8 Μαρτίου η εκκλησία μας γιορτάζει το θρίαμβο της Ορθοδοξίας, της αλήθειας για τον Θεό και τον άνθρωπο, για την πίστη και την ζωή.

Κυριακή της Ορθοδοξίας: Το ιστορικό γεγονός της αναστήλωσης των εικόνων θυμάται η εκκλησία στις 8 Μαρτίου. Με τον τρόπο αυτό διακηρύσσει την αυτοσυνείδησή της, δηλαδή φανερώνει το πρόσωπό Της. Γιατί με το πρόσωπο εκφράζουμε το βαθύτερο είναι μας, το περιεχόμενο της καρδιάς μας. Γι’ αυτό και το ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφέρεται στην προτροπή του Φιλίππου στο φίλο του Ναθαναήλ «έρχου και ίδε», έλα να δεις και να γνωρίσεις προσωπικά τον Χριστό για να τον ακολουθήσεις. H εκκλησία δεν είναι τίποτε άλλο αλλά ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες, το μυστήριο της παρουσίας Του και της ενέργειάς Του.

Ορθόδοξη πίστη είναι προσωπική επαφή με το πρόσωπο του Χριστού μέσα στο γεγονός της εκκλησίας.

Στην ιστορία πολλοί αναζήτησαν και ανακάλυψαν αποσπασματικές αλήθειες για τον Θεό και τον κόσμο. Κάποιοι άλλοι ισχυρίσθηκαν ότι ήταν απεσταλμένοι του Θεού και έτσι επινόησαν θρησκείες. Δημιούργησαν το «είδωλο του θεού», όχι όμως τον αληθινό Θεό. Ο Χριστός φέρνει τον Θεό ανάμεσα στους ανθρώπους γιατί είναι ο Ίδιος Θεός. Δεν μιλάει απλώς για την αλήθεια, αλλά είναι Αυτός η αλήθεια.

Η πίστη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού είναι από μόνη της ένα θαύμα. «Ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω» (Α΄ Κορ. 12,3). Μία τέτοια πίστη είναι ένα δώρο του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο, μία προσωπική αποκάλυψη και εμπειρία μέσα στο σώμα της εκκλησίας. Η θεολογία της εκκλησίας τονίζει ότι στο πρόσωπο του Χριστού η θεϊκή και ανθρώπινη φύση ενώθηκαν «ασυγχύτως, αδιαιρέτως, ατρέπτως και αναλοιώτως», χωρίς να συγχέονται και χωρίς να διαιρούνται.

Ένα μυστήριο που δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε, πολύ δε περισσότερο να το ερμηνεύσουμε. Γιατί η αλήθεια του Θεού δεν χωράει στη λογική του ανθρώπου. Δεν μπαίνει στο μικροσκόπιο της έρευνας και του πειράματος. Τα δόγματα που με την ευκαιρία της αυριανής γιορτής καλούμαστε να διαφυλάξουμε, χαράζουν τα όρια του περιεχομένου της πίστεως, αλλά δεν εξηγούν το μυστήριο του Θεού. Μας προτρέπουν να εμπιστευθούμε και να ζήσουμε με την καρδιά μας αυτό που ο Θεός μας αποκάλυψε, όχι όμως να αναλύσουμε με το μυαλό αυτό που η εκκλησία μας παρέδωσε.