Αναρχικοί «πρόσφυγες», ισλαμιστές στον φράχτη και ένοπλος αχταρμάς

Επειδή το μεταναστευτικό και η Τουρκία, που είναι το ένα και το αυτό, θα μας απασχολούν κατά πάσα πιθανότητα για περισσότερο καιρό απ’ ότι ο κορωνοϊός, έχουν ενδιαφέρον οι διάφορες προεκτάσεις του ζητήματος. Όχι θεωρητικό, απολύτως πρακτικό και ως αναγκαία ανάλυση για να ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε. Η κοινωνιολογική και δημογραφική σύνθεση των φερόμενων ως προσφύγων και μεταναστών είναι μία παράμετρος κομβική για τη διάγνωση της απειλής. Το ότι υπάρχουν και πρόσφυγες μεταξύ αυτών που συνωστίζονται στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας είναι προφανές αν και απ’ ό,τι φαίνεται αντιστοιχούν σε μονοψήφιο ποσοστό του συνόλου.

Αυτό προκύπτει και από τις εθνικότητες αυτών που έφταναν το προηγούμενο διάστημα στα νησιά, από αυτούς που περνούσαν από τον Έβρο και επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά αυτών που συλλαμβάνονται τώρα που άλλαξε η πολιτική.

Μεταξύ αυτών που ΔΕΝ είναι πρόσφυγες και οι οποίοι σύμφωνα με τις καταγραφές προέρχονται από 90 χώρες υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ορισμένες εκ των οποίων είναι σαφές ότι συνιστούν κανονική απειλή. Εκτός και αν πιστεύει κάποιος ότι όλοι αυτοί οι οποίοι κάνουν τις εφόδους στον φράχτη αλαλάζοντας «αλαχού ακμπάρ», φωνάζοντας «f*ck Greece» και εκτοξεύοντας κατά των ελληνικών δυνάμεων πέτρες, μολότοφ και χημικά τα οποία τους προμηθεύουν οι Τούρκοι, αν αφεθούν να περάσουν θα συμπεριφερθούν κόσμια, πολιτισμένα και με ευγνωμοσύνη για τη φιλοξενία.

Πρόσφατα υπήρξε μία ανάρτηση στη γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου από Ιρανό, τον Αμπτίν Πάρσα, η οποία δίνει και μία άλλη διάσταση. Ο ίδιος λέει ότι του έχει παραχωρηθεί άσυλο και καθεστώς πρόσφυγα, πλην όμως πλέον κρύβεται διότι μετά από διάφορες αναρτήσεις όπως η παρακάτω, τον αναζητούν οι Αρχές. Πάλι καλά. Ας δούμε ένα απόσπασμα από την ανάρτησή του.

«(…) αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση και χρειαζόμαστε ένα κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα με αντικρατικά και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Πρέπει να επιτεθούμε στα σχέδια του κράτους και του καπιταλισμού πλάι με τους μετανάστες. Πριν από μερικές κιόλας μέρες, χιλιάδες μετανάστες ήταν στα σύνορα Ελλάδας/Τουρκίας και προσπαθούσαν να εισχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μπάτσοι και στρατός χρησιμοποίησαν σφαίρες και δακρυγόνα εναντίον τους. Ενώ πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να μπλεχτούμε στα πολιτικά παιχνίδια των κρατών, η πιο χρήσιμη αλληλεγγύη, αυτήν την στιγμή, στους μετανάστες που βρίσκονται στα σύνορα είναι να τους οπλίσουμε γιατί η απάντηση στις σφαίρες θα πρέπει να είναι πάλι σφαίρες και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ανοίξουν τα σύνορα για όλους τους μετανάστες(…). Εμείς οι μετανάστες που βρισκόμαστε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα πρέπει να ήμαστε ήσυχοι και πρέπει να βγούμε στους δρόμους μαζί με τους ντόπιους ενάντια σε ότι συμβαίνει στα σύνορα Τουρκίας/Ελλάδας».

Ο ίδιος ο Ιρανός «πρόσφυγας» αυτοπροσδιορίζεται ως «αναρχικός» και αυτό έχει επιπλέον ενδιαφέρον.

Καλεί σε ένοπλη επίθεση κατά των Ελλήνων στο όνομα της αναρχικής ιδέας αλλά και της αλληλεγγύης προς τους «μετανάστες» που βρίσκονται στα σύνορα και προσπαθούν να εισβάλουν στη χώρα. Για τους οποίους λέει ότι πρέπει να εξοπλιστούν για να επιτεθούν στις ελληνικές δυνάμεις. Δεν ξέρω κατά πόσο οι τύποι που κραυγάζουν «αλαχού ακμπάρ» στον Έβρο συμμερίζονται τις ανησυχίες του Πάρσα για το αναρχικό κίνημα, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμήσουν την πρότασή του να οπλιστούν.

Το γεγονός ότι «σύντροφοι», αναρχικοί, σεξουαλικές μειονότητες και άλλοι του «χώρου» στηρίζουν αδιακρίτως το δικαίωμα «μεταναστών», μεταξύ των οποίων και ισλαμιστές, να εισέλθουν μαζικά και παράνομα στη χώρα, ενώ είναι σαφές ποια θα είναι η τύχη των πρώτων αν βρεθούν στα χέρια των τελευταίων, είναι κάτι το οποίο επαφίεται στα χέρια της επιστήμης για να κάνει τη διάγνωση.  Το γεγονός όμως ότι ένας τύπος στον οποίο έχει αναγνωριστεί το καθεστώς του «πρόσφυγα» καλεί σε ένοπλες επιθέσεις κατά του ελληνικού κράτους και των Ελλήνων πολιτών είναι αρμοδιότητα πολύ συγκεκριμένων υπηρεσιών.