Οι μεγάλες κρίσεις δημιουργούν νέα πολιτική κατάσταση

Κανείς δεν περίμενε την επομένη της 8ης Ιουλίου ότι η νέα Κυβέρνηση θα βρισκόταν λίγους μήνες μετά μπροστά σε μια διπλή καταιγίδα. Όλοι περίμεναν μέτρα ενίσχυσης της Οικονομίας και επενδύσεις , αποκατάσταση του σεβασμού στους θεσμούς και επικράτηση πια της Νομιμότητας και τσάκισμα της αυθαιρεσίας .

Περίμενε την οικοδόμηση μίας χώρας πραγματικά Ευρωπαϊκής, κανονικής, που το Κράτος σέβεται τον πολίτη αφήνοντας πίσω παθογένειες του παρελθόντος και γιατρεύοντας τις πολύμορφες αρνητικές επιδράσεις της δεκαετίας της Κρίσης και των Μνημονίων. Κανείς δεν περίμενε σίγουρα ότι οκτώ μήνες μετά, η Ελλάδα θα έδινε την μάχη απέναντι σε δύο κρίσιμα μέτωπα: Αυτό του κινδύνου του κοροναιού και της Τούρκικης επιθετικότητας, της υπεράσπισης των συνόρων μας και της αντιμετώπισης του Μεταναστευτικού- Προσφυγικού που χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως μοχλός εκβιασμού απέναντι στην χώρα και την Ευρώπη μέσα από ένα ντελίριο αυθαιρεσίας, απειλών, fake news, κατηγοριών, ψευδολογίας.

Φαίνεται πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ξεκίνησε με ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, όχι μόνο το διατήρησε, αλλά το αύξησε μέσα στις δύσκολες συνθήκες του τελευταίου διαστήματος.

Πρώτον, παίρνοντας απόφαση σφραγίσματος των συνόρων, παγώνοντας νέες αιτήσεις ασύλου, επιφέροντας ένα ισχυρό χαστούκι στον Ερντογάν που χρησιμοποιώντας ανθρώπους προσπάθησε όχι μόνο να περάσει χιλιάδες παράνομους Μετανάστες στη χώρα δια της εισβολής αλλά και να αποσταθεροποιήσει πολιτικά την Ελλάδα. Διεθνοποιώντας το θέμα και οικοδομώντας νέες συμμαχίες, θέτοντας την Ε.Ε προ των ευθυνών της και καταδεικνύοντας πεστικά τον ρόλο της Τουρκίας ως απειλή για όλη την Ε.Ε. Ας σημειώσουμε ότι οι αποφάσεις αυτές ελήφθησαν όταν ακόμα από την Αντιπολίτευση ψέλιζαν ή ανοησίες περί ανοικτών συνόρων, απουσία διεκδικητικής παρουσίας στην Ευρώπη.

Ελήφθησαν όμως, επιβεβαιώθηκε στην πράξη η ορθότητά τους, δημιούργησαν μία νέα ατμόσφαιρα στην Ευρώπη, έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τον Ερντογάν και προπαντός δημιούργησαν τις βάσεις μίας πανεθνικής πατριωτικής συμμαχίας στην κοινωνία πέρα ακόμα και από το τι λένε τα κόμματα ή γραφικά, ιδεοληπτικά έστω τμήματά τους και έντυπα που τα στηρίζουν.

Αυτή η κοινωνική συμμαχία που στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL έφτανε το 90% που συμφωνούσε με τους χειρισμούς του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι και ο κρίσιμος παράγοντας που ώθησε σε πλήρη αλλαγή στάσης τον Αλέξη Τσίπρα, αν και έχει τον μόνιμο πονοκέφαλο πολιτικά ανόητων στελεχών του που υιοθετούσαν ακόμα και τις εκδοχές Ερντογάν για νεκρούς ή διαδηλώνουν εδώ και στο Λονδίνο υπέρ των ανοικτών συνόρων.

Δεύτερο, αντιδρώντας με υποδειγματική ετοιμότητα και αξιοποιώντας το εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό που συντονίζει την προσπάθεια κατά της διάδοσης του κοροναιού. Ωστόσο και το πρόσφατο διάγγελμά του απέπνευσε ειλικρίνεια, μεστότητα, σοβαρότητα, ηγετικότητα, ευθύτητα. Δεν προσπάθησε να αποφύγει ούτε να πάρει θέση για τα γνωστά εκκλησιαστικά ζητήματα στα οποία Ιεράρχες έπαιρναν ανοικτά σκοταδιστικές θέσεις και κάποιοι « δικοί του» διαφήμιζαν ηλιθιωδώς και επικίνδυνα την πίστη τους, ούτε και να γίνει αρεστός σε μαθητές και ιδιοκτήτες καφετεριών. Απάντησε έτσι στην σπουδή της αντιπολίτευσης για να τον κριτικάρει ότι δεν παίρνει θέση για τις λειτουργίες ή την μετάληψη. Τώρα, ακολουθούν όλοι πια.

Για άλλη μια φορά φαίνεται ότι οι μεγάλες κρίσεις επιφέρουν αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Σε τέτοιες στιγμές οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από ικανούς, μεθοδικούς, αποτελεσματικούς διαχειριστές που χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα και ορθολογισμό. Στην χώρα μας αυτό έχει μεγαλύτερη ισχύ αφού οι πολίτες έζησαν μια δύσκολη δεκαετία στην οποία υπήρξε έξαρση του λαϊκισμού, του ανορθολογισμού, των αυταπατών και μίας κενής περιεχομένου αγωνιστικής ρητορικής που πρόσθεσαν κόστος στην πορεία της χώρας.

Η ικανότητα και η ύπαρξη σχεδίου και αποφασιστικότητας φαίνεται να ενισχύουν καθοριστικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να δημιουργούν τις προϋποθέσεις μίας πολιτικής και ιδεολογικής ηγεμονίας. Ασφαλώς στην Πολιτική σε μια στιγμή μπορούν να συμβούν γεγονότα που ανατρέπουν τα πάντα. Ωστόσο, αυτή την στιγμή, οκτώ μήνες από τις εκλογές, υπάρχει μία πλήρης κυριαρχία του σημερινού Πρωθυπουργού που εμπεδώνεται σε κρίσιμες συνθήκες, ενώ την ίδια ώρα η αντιπολίτευση αναζητεί τα βήματά της δέσμια ιδεοληψιών, του DNA της, της αδυναμίας αντίληψης της νέας κατάστασης.