Η πρώτη δικτατορία στην Ευρώπη

Ο Σπύρος Γκουτζάνης σχολιάζει στο νέο του blog στο pagenews την κίνηση του Ουρμπάν να καταργήσει το ουγγρικό κοινοβούλιο λόγω κορωνοϊού και τονίζει πως έτσι καταργείται το πολιτικό θεμέλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή η δημοκρατία.

Το ουγγρικό κοινοβούλιο έκανε δεκτό το αίτημα του Ορμπάν και αυτοκαταργήθηκε για όσο καιρό διαρκεί η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού. Οι εκλογές απαγορεύονται, νόμοι αναστέλλονται και οι δημοσιογράφοι που γράφουν ανακρίβειες -προφανώς ότι δεν αρέσει στον Ορμπάν- θα τιμωρούνται αυστηρά, κι έτσι καταργείται και η ελευθερία του λόγου.

Για να το πετύχει αυτό ο Ορμπάν έχει προηγουμένως ελέγξει πλήρως τα ΜΜΕ και το κοινοβούλιο.

Για την ιστορία το ίδιο είχε πράξει ο Χίτλερ το 1933 και στα καθ ημάς ο Ιωάννης Μεταξάς το 1936, εγκαθιδρύοντας δικτατορικά καθεστώτα. Στις δημοκρατίες ακόμη και σε περίοδο πολέμου το κοινοβούλιο λειτουργεί. Πόσο μάλλον τώρα που η πανδημία δεν είναι πόλεμος όσο κι αν προσομοιάζουν οι συνέπειές της. Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έλαβαν έκτακτα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας και επέβαλαν σημαντικούς περιορισμούς, ωστόσο δεν κατάργησαν τα κοινοβούλιά τους.

Το ερώτημα από εκεί και μετά αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, εάν θα ανεχθούν στους κόλπους τους, μία δικτατορική κυβέρνηση και ένα κόμμα που λειτουργεί με κατάργηση της δημοκρατίας. Η κίνηση του Ορμπάν δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, σειρά κινήσεών του είχαν δείξει την κατεύθυνση που είχε πάρει ο πρόεδρος της Ουγγαρίας. Μέχρι τώρα τον ανέχθηκε και η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που του είχε επιβάλλει ποινή προσωρινής αναστολής της συμμετοχής του, αλλά απέφυγε να τον αποβάλλει από τους κόλπους του.

Είναι μία ακόμη κίνηση που ξηλώνει το πουλόβερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Γερμανία ακύρωσε πλήρως κάθε έννοια αλληλεγγύης. Παρά τους χιλιάδες των θανάτων στην Ιταλία και την Ισπανία επιμένει στην δημοσιονομική πειθαρχία και μάλλον βλέπει την κρίση σαν μία ακόμη ευκαιρία να εγκαθιδρύσει την πλήρη επικυριαρχία της στην Ευρώπη την επόμενη ημέρα. Η ευρωπαϊκή οικονομική αρχιτεκτονική δεν αντέχει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Παραλλήλως στην ουσία έχει καταργηθεί ο άλλος πυλώνας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, η ελευθερία διακίνησης και η συνθήκη Σένγκεν, αφού όλα τα κράτη έχουν επιβάλλει περιορισμούς. Με την κίνησή του ο Ορμπάν καταργεί και το πολιτικό θεμέλιο της ΕΕ που είναι η δημοκρατία. Εάν δεν αποβληθεί η στάση του θα δηλητηριάσει το ευρωπαϊκό σώμα. Το ότι ο Ορμπάν έχει θαυμαστές στην Ελλάδα όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι δεδομένο.

Βεβαίως με αποσαθρωμένους τους βασικούς της πυλώνες, το εάν θα υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη την επομένη ημέρα της κρίσης, τι Ευρώπη θα είναι και πόσο θα διαρκέσει, είναι ένα ανοικτό ερώτημα. Η συμπεριφορά της Γερμανίας κάνει αποκρουστικό το πρόσωπο της Ευρώπης για τους πολίτες της. Μόνο ο οικονομικός καταναγκασμός και το κόστος της αποχώρησης και η αυτοτροφοδοτούμενη γραφειοκρατία των Μανδαρίνων των Βρυξελλών, που δεν θέλουν να χάσουν παχυλούς μισθούς και οφίτσια, διατηρεί την επίπλαστη συνοχή.

Οι φωνές για Ευρώπη της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και άλλα ηχηρά παρόμοια έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.