Βερβεσός και Σκέρτσος

Ευτυχώς, για όλους μας, για την κοινωνία στο σύνολό της δεν τα κατάφεραν, το μικτό ορκωτό δικαστήριο επέβαλε στους δολοφόνους και βιαστές της Ελένης Τοπαλούδη ποινή ισόβια συν 15 χρόνια. Το δικαστήριο πέτυχε την χρυσή τομή: εφάρμοσε τον νόμο και ανταποκρίθηκε στο κοινό περί δικαίου αίσθημα. Κυρίως δεν υπέκυψε στις πιέσεις της εκτελεστικής εξουσίας.

Έκανε ότι μπορούσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Δημήτρης Βερβεσός για να διακόψει την Πέμπτη, τελευταία ημέρα την δίκη των βιαστών και δολοφόνων (έχει εκδοθεί πλέον η απόφαση) της Ελένης Τοπαλούδη.

Πολύ περισσότερο, επιχείρησε να απαξιώσει την εισαγγελέα και εκ των πραγμάτων να δημιουργήσει εντύπωση κακοδικίας και συμπάθειας υπέρ των βιαστών και δολοφόνων. Είναι πολύ έμπειρος ο κ. Βερβεσός για να μην κατάλαβε εκ των προτέρων τις συνέπειες που θα είχαν οι πράξεις του. Σκοπίμως, όπως διαμαρτύρονται τα άλλα μέλη του ΔΣ, έδωσε την εντύπωση ότι δρα εκφράζοντας τον Δικηγορικό Σύλλογο και όχι μόνο τον εαυτό του.

Η παρέμβαση Σκέρτσου

Όπως ισχυρή παρέμβαση με στόχο την απαξίωση της δικαστικής διαδικασίας, πασπαλισμένη με φληναφήματα περί του πως πρέπει να ασκούν το λειτούργημά τους οι δικαστές και εισαγγελείς έκανε και ο λομπίστας (σύμφωνα με το βιογραφικό του), υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας η παρέμβαση δεν ήταν του κ. Σκέρτσου ήταν του ίδιου του πρωθυπουργού, δια του υφυπουργού του. Ήταν παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο παρά τω πλευρώ του υφυπουργός ούτε το όνομά του δεν λέει δίχως την έγκριση του πρωθυπουργού.

Κάπως έτσι ο Δημήτρης Βερβεσός βρέθηκε να συμπλέει με την κορυφή του επιτελικού κράτους. Με το αζημίωτο; Εδώ είμαστε και θα το δούμε στο προσεχές διάστημα μέχρι να γίνουν ξανά εκλογές στον Δικηγορικό Σύλλογο. Το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να παρέμβει σε μία διαδικασία πηγαίνοντας κόντρα όχι μόνο στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά συνολικά στην κοινή γνώμη. Και μάλιστα απαξιώνοντάς την συμπερίληψη του κοινού περί δικαίου αισθήματος από τους δικαστές, ως “λαϊκή απογευματινή” και “δικαστικό λαϊκισμό”. Επιπλέον ο κ. Σκέρτσος χαρακτήρισε ασύμμετρες τις αντιδράσεις που προκάλεσε η παρέμβασή του στην εξέλιξη της δίκης και στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.

Το ερώτημα είναι πολύ απλό: Το Μέγαρο Μαξίμου έχει χάσει την επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και με το συναίσθημα της κοινωνίας; Δεν αντελήφθη ότι μόνο οι βιαστές και δολοφόνοι δεν ταυτίζονται με την οικογένεια της νεκρής; Ή η αλαζονεία τους τους οδηγεί να περιφρονούν το λαϊκό αίσθημα;

Υ.Γ. Η κυβέρνηση εγγράφει κακές υποθήκες για το μέλλον. Προφανώς διαμορφώνει το κλίμα ώστε μελλοντικές θετικές για την κοινωνία αποφάσεις των δικαστηρίων να απαξιωθούν ως “δικαστικός λαϊκισμός”. Θα δοθούν πολλές ευκαιρίες στην κυβέρνηση, σε υποθέσεις εργασιακών ή οικονομικών διαφορών ή και σε παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων από τους αποχαλινωμένους και δίχως εκπαίδευση νεαρούς που προσέλαβε στην ΔΙΑΣ. Αυτό θα ήταν ένα πεδίο παρέμβασης από τον κ. Βερβεσό, σύμφωνο με τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές παραδόσεις του ΔΣΑ, τις οποίες πρόσβαλε.