Ανοιχτά σχολεία, ανοιχτά μυαλά, καλή καρδιά

Επιμένουν κάποιοι εκπαιδευτικοί να ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία. Δεκτό. Όλοι έχουν δικαίωμα στην άποψη. Αλλά την απόφαση τη λαμβάνουν, πρέπει να τη λαμβάνουν, οι ειδικοί. Η συνέχεια του επιχειρήματος των πρώτων, όμως, πως «ευχόμαστε να μη θρηνήσουμε θύματα», είναι απαράδεκτη. Το επιχείρημα είναι εξοργιστικό. Φαντάζομαι όλοι θα συμφωνούμε ότι δε μπορούμε να καταργήσουμε την εκπαίδευση. Φαντάζομαι όλοι θα συμφωνούμε ότι κάθε μορφή δραστηριότητας έχει κινδύνους.

Είτε κάνεις μάθημα σε σχολείο, είτε είσαι υπουργός και δέχεσαι στο γραφείο σου κόσμο ή κάνεις περιοδείες. Είτε είσαι οδοκαθαριστής ή εργαζόμενος σε καφετέρια, γραφείο κοκ. Παντού μπορεί να υπάρχει ένας κρίκος που θα «αρπάξει» πρώτος τον ιό και θα τον μεταδώσει στους υπόλοιπους. Και οι ειδικοί δεν είναι Θεοί. Δε μπορούν να προβλέψουν το μέλλον. Είναι αδιανόητο να τους «απειλούν» ορισμένοι με το «επιχείρημα» ότι «θα φταίτε εσείς αν έχουμε κρούσματα στα σχολεία»! Τελεία και παύλα.

Κάτι ανησυχητικό.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας των ειδικών να πείσουν για την ανάγκη να μένουν σπίτι όσοι έχουν υποψίες ότι έχουν τον ιό γίνονται ακρότητες. Αναφέρομαι στην έρευνα για ένα φορέα που πήγε σε τρία μπαρ με εκατοντάδες πελάτες και στους ελέγχους που έγιναν βγήκαν δεκάδες θετικοί στον ιό. Ξέρουν οι αρχές ότι δεν υπήρχαν άλλοι φορείς στα μπαρ; Ξέρουν οι αρχές ότι αυτός ήταν ο «ασθενής μηδέν» σε όλες τις περιπτώσεις; Φαντάζομαι όχι. Εκτός κι αν ήταν πείραμα και όχι ιχνηλάτηση. Αισθάνομαι πως οι ειδικοί θα πρέπει να αποφύγουν τις υπερβολές.

Ειδικά όσες έχουν εμφανή κενά στη λογική αλληλουχία των ισχυρισμών. Για να μην κάνουν δύσπιστους τους ανθρώπους που τους πιστεύουν και ακολουθούν τις οδηγίες τους. Εφαρμόζουν τα μέτρα. Δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί η αντιφατική ιστορία που είχαμε με τις μάσκες. Όταν ο ιός ήταν στα… ντουζένια του δεν ήταν σίγουροι για τη χρησιμότητά τους και μετά έγιναν υποχρεωτικές! Και με την απειλή προστίμων μάλιστα.

Εκπαιδευτικοί και ειδικοί θα πρέπει να συνεργαστούν για να ενημερώσουν σωστά τους μαθητές.

Να τους μάθουν στα ανοιχτά σχολεία πως πρέπει να φυλάγονται από τους κινδύνους της σύγχρονης ζωής. Όχι μόνο από τους ιούς. Από κάθε τι που μπορεί να απειλήσει τις ζωές και την καθημερινότητά τους. Αυτό είναι το νόημα της εκπαίδευσης. Να βγάζει ολοκληρωμένους πολίτες. Όχι φοβισμένους ανθρώπους οι οποίοι θα αναζητούν την προστασία και την εξαίρεση. Γιατί στο σχολείο οι μαθητές προετοιμάζονται για την ενήλικη ζωή τους. Δε μαθαίνουν απλά γράμματα.

Κοινωνικοποιούνται και αποκτούν κοινωνικές δεξιότητες. Για αυτό τα σχολεία πρέπει να είναι ανοιχτά. Έστω και με τους μαθητές να πηγαίνουν εκεί μία ή δυο φορές την εβδομάδα. Όσες αποφασίσουν οι ειδικοί και θα επιτρέπουν τα επιδημιολογικά δεδομένα. Αλλά, αλίμονο αν υπάρξουν κρούσματα και αυτό κάποιοι το θεωρήσουν… δικαίωση της θέσης ότι δεν έπρεπε να ανοίξουν. Ανοιχτά σχολεία, ανοιχτά μυαλά και πάνω απ’ όλα… καλή καρδιά!