Όταν ο Αλέξης Τσίπρας με το πρόγραμμα “Μενουμε όρθιοι”, υπόσχεται και ζητά την στήριξη της οικονομίας με ένα πακέτο 26 δις ευρώ, είναι “λαϊκιστής” που λίγο πολύ επαναλαμβάνει τον παλιό του εαυτό.
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του ανακοινώνουν το δικό τους πρόγραμμα ενίσχυσης της οικονομίας, ύψους 24 δις ευρώ, είναι “υπεύθυνος” και σοβαρός πρωθυπουργός που λίγο πολύ θα σώσει την χώρα. Όταν το αίτημα για παροχές είναι από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα χρήματα οφείλονται στα “λεφτόδενδρα που φυτρώνουν στην Κουμουνδούρου”, όταν η διανομή των ίδιων ποσών από το ίδιο αποθεματικό γίνεται από τον πρωθυπουργό είναι “συνετή διαχείριση του μαξιλαριού”, που ειρήσθω κληρονόμησε από τους λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Το να τα λέει αυτά η κυβέρνηση είναι λίγο πολύ αναμενόμενο, έτσι λειτουργεί η πολιτική, το κάθε κόμμα προβάλλει τα δικά του επιχειρήματα, υποβαθμίζει του αντιπάλου και στην συνέχεια κάνει το άσπρο μαύρο, διαστρέφει, στρεψοδικεί, προπαγανδίζει. Και πάνω από όλα προσποιείται την αθώα περιστερά και κατηγορεί τον αντίπαλο ότι εκείνος τα κάνει.
Ο «έγκυρος» Τύπος
Έχει όμως πλάκα, με την πιο λαϊκή έννοια του όρου, να διαβάζει κανείς τους περιώνυμους και δήθεν σοβαρούς αρθρογράφους του συστημικού και “έγκυρου” Τύπου, να βαπτίζουν λαϊκιστή τον Τσίπρα και “υπεύθυνο πρωθυπουργό” τον Μητσοτάκη. Μπορεί να έχουν δίκιο και ο Αλέξης Τσίπρας να είναι λαϊκιστής και για κάποιο μυστικιστικό λόγο να έχει μείνει στο 2012 και να μην έχουν μεσολαβήσει οκτώ χρόνια που οι “σοβαροί” αρθρογράφοι βγάζουν από τον λογαριασμό του. Όχι όμως για το ίδιο πακέτο στήριξης της οικονομίας που μοιράζει και ο πρωθυπουργός. Γιατί φυσικά δεν είναι τα 2 δις ευρώ που κάνουν την διαφορά. Αν ρωτούσαν τον υπουργό Οικονομικών, της ΝΔ, θα τους το βεβαίωνε.
Η διαφορά των δύο κομμάτων είναι στον τρόπο διάθεσης. Φυσικά και υπάρχει διαφορά στα προγράμματα των δύο κομμάτων. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται σε χαμηλά αμειβόμενους, μικρομεσαίους, ελεύθερους επαγγελματίες θεωρώντας ότι τα χρήματα σε αυτούς θα αποδώσουν άμεσα αναπτυξιακά οφέλη. Μπορεί να έχουν και άδικο αλλά αυτό δεν τους κάνει λαϊκιστές. Το πρόγραμμα της ΝΔ επιδιώκει να ενισχύσει τις εταιρείες πχ στον χώρο της Υγείας ή την Aegean.
Ουδείς ψόγος, και η Γερμανία κάνει το ίδιο με την Lufthansa και η Ιταλία και άλλες χώρες. Μόνο που εκεί για τα πακέτα διάσωσης παίρνουν αντίστοιχο ποσοστό μετοχών των αεροπορικών εταιριών. Το γερμανικό κράτος παίρνει 20% της εταιρείας. Εδώ στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν νιώθει αντίστοιχη υποχρέωση.
Ίσως γιατί τα λεφτά που θα δώσει στον φίλο της προέρχονται από το λεφτόδεντρο που φύεται έξω από το Μαξίμου δίπλα στις νερατζιές. Γιατί τα χρήματα αυτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα αποπληρωθούν και αν δεν προέλθουν από τα μελλοντικά κέρδη της εταιρείας, που έτσι θα μπορεί να επαναγοράσει τις μετοχές της, θα προέλθουν από τους φόρους των πολιτών. Όπως λένε και οι νεοφιλελεύθεροι φίλοι της κυβέρνησης “δωρεάν γεύματα δεν υπάρχουν”. Εάν όμως το κράτος πάρει το 20% πχ των μετοχών της εταιρείας, τι θα το κάνει; Επιχειρηματίας θα γίνει; Που ακούστηκε αυτό σε νεοφιλελεύθερους καιρούς; Και επειδή το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας θα δώσει τα λεφτά των πολιτών τσάμπα…