ΑΟΖ: Η ακτινογραφία της συμφωνίας Ελλάδας με Ιταλία

Λίγο πριν την έγκριση της Βουλής είναι η συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών Ελλάδας – Ιταλίας, το πλήρες κείμενο της οποίας και οι ακριβείς συντεταγμένες δόθηκαν στους τομεάρχες των κομμάτων χθες το απόγευμα. Μία συμφωνία η οποία όπως έχει υπογραμμισθεί επανειλημμένα από διπλωματικούς κύκλους αλλά και από την Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, αναγνωρίζει κυριαρχικά δικαιώματα σε όλα τα εδάφη χερσαία και νησιωτικά, ανταποκρινόμενη πλήρως στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου αλλά και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, στέλνοντας σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση για τη στρατηγική της Ελλάδας στην επίλυση αντίστοιχων θεμάτων, αλλά και στην πρόθεση για συνεννόηση στο πλαίσιο της καλής γειτονίας.

Στο κείμενο της συμφωνίας όσον αφορά τα όρια των θαλασσίων ζωνών σημειώνεται ότι «η οριοθετική γραμμή των θαλασσίων ζωνών στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούνται να ασκούν αντιστοίχως τα κυριαρχικά δικαιώματα ή τη δικαιοδοσία τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θα είναι η οριοθετική γραμμή για την υφαλοκρηπίδα που καθορίστηκε με τη Συμφωνία του 1977 μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την οριοθέτηση των αντίστοιχων υφαλοκρηπίδων». Σημείο το οποίο επιβεβαιώνει πέραν των δικαιωμάτων των νησιών και την αρχή της μέσης γραμμής.

Τα όρια

Επίσης η συμφωνία προβλέπει ότι η «οριοθέτηση που έγινε προς το παρόν δεν σκοπείται να βαίνει πέραν του σημείου 1 προς Βορρά και πέραν του σημείου 16 προς Νότο. Η παρούσα οριοθέτηση θα επεκταθεί προς οιαδήποτε κατεύθυνμση μέχρι τα σημεία συνάντησης των θαλασσίων ζωνών των αντιστοίχων γειτονικών κρατών όταν θα έχουν συναφθεί οι σχετικές συμφωνίες». Το σημείο 1 προς Βορρά αφορά το τριεθνές Ελλάδας – Ιταλίας – Αλβανίας, όπου εκκρεμεί η συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας, ενώ το σημείο 16 προς Νότο αναφέρεται σε μία πολύ μεγαλύτερη περιοχή και δεν φτάνει μέχρι τα όρια με τη Λιβύη.

Μία παράγραφος που προκάλεσε αντιδράσεις, με τον πρώην ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά να θέτει ζήτημα υποχώρησης της Αθήνας, έστω και αν αναλυτές εκτιμούν ότι στην εν λόγω περιοχή τα δικαιώματα της Ελλάδας, όταν προχωρήσει σε σχετικές συμφωνίες, κατοχυρώνονται από τους χάρτες που είχαν κατατεθεί με τον νόμο Μανιάτη του 2011, για έρευνες και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Στη συμφωνία τονίζεται ρητά επίσης, ότι αυτή δεν θίγει «τις αλιευτικές δραστηριότητες που διεξάγονται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες και κανονισμούς της ΕΕ». Τις επόμενες μέρες αναμένεται να οριστούν από τη Βουλή οι ημερομηνίες για τη σχετική συζήτηση αλλά και την ψηφοφορία στην Ολομέλεια.