Μανώλης Γλέζος: Πλήθος κόσμου στο ανοιχτό μνημόσυνο

Η οικογένεια του Μανώλη Γλέζου, που έφυγε από τη ζωή πριν από τρεις μήνες, προσκάλεσε όλον τον κόσμο που δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην κηδεία του μεγάλου αγωνιστή της Αριστεράς λόγω κορωνοϊού, να τον αποχαιρετήσει σήμερα σε μία τελετή μνήμης.

Η οικογένεια προσκάλεσε όσους «ήθελαν να τον αποχαιρετήσουν με τη φυσική τους παρουσία τη μέρα της κηδείας του και δεν μπόρεσαν λόγω των περιοριστικών μέτρων, εκείνους που θέλουν να του πουν από κοντά ότι δεν τον έχουν ξεχάσει, εκείνους που θέλουν να του δώσουν μια κρυφή υπόσχεση για τη συνέχιση των αγώνων του και των οραμάτων του».

Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε στην τελετή μνήμης για να αποτίσει φόρο τιμής στον άνθρωπο που κατέβασε τη ναζιστική σημαία από τον βράχο της Ακρόπολης και έγινε από τότε σύμβολο της μάχης ενάντια στον φασισμό. Το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Θεοδωρής Δρίτσας, Γιώργος Κατρούγκαλος και Νίκος Βούτσης, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο πρώην βουλευτής, Παναγιώτης Λαφαζάνης, αλλά και η μητέρα του Παύλου Φύσσα, Μάγδα Φύσσα.

Για τον Μανώλη μίλησε ο Λαοκράτης Βάσσης, ενώ η Μάνια Παπαδημητρίου διάβασε ποιήματά του και ο Γιάννης Ζευγώλης έπαιξε βιολί.

Για την ιστορία του Μανώλη Γλέζου που είναι μαζί και ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας γράψαμε σε αφιέρωμα στο pagenews.gr, όταν έφυγε από τη ζωή. Αξίζει να θυμίσουμε την ιστορική νύχτα που δύο νέοι άνθρωποι, ο Γλέζος και ο Σάντας εν μέσω ναζιστικής κατοχής, κατέβασαν το σύμβολο του ναζισμού από τον βράχο της Ακρόπολης

Η περίφημη νύχτα που τον άφησε στην ιστορία

Αρχικά, να αναφέρουμε ότι το περιστατικό έγινε γνωστό μέσα από δύο ταυτόχρονες δηλώσεις του Γλέζου στον «Ριζοσπάστη» και του Σάντα στην «Ελευθερία» στις 5 Μαρτίου του 1945. Η ιστορία εκείνης της νύχτας έγινε γνωστή μέσα από μετέπειτα διηγήσεις και των δύο.

Τη νύχτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941, δύο νέοι φοιτητές σκαρφαλώνουν στον Ιερό Βράχο και κατευθύνονται προς τον Παρθενώνα με στόχο να κατεβάσουν τη σβάστικα. Η Αθήνα βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή ήδη από τον Απρίλιο και την ίδια μέρα η Κρήτη καταλαμβάνεται πλήρως από τις δυνάμεις του Άξονα.

Oι δύο νέοι δεν είναι άλλοι από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο (Λάκη) Σάντα οι οποίοι συλλαμβάνουν το παράτολμο σχέδιο ένα ανοιξιάτικο σούρουπο, όταν από το Ζάππειο αντίκρυσαν την Ακρόπολη. Αποφασίζουν να το υλοποιήσουν φροντίζοντας μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, αφού τυχόν αποτυχία σήμαινε θάνατο.

Οι δύο φοιτητές πηγαίνουν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβαζουν ό,τι σχετικό υπάρχει με τον Ιερό Βράχο: τις σπηλιές, τις τρύπες και κάθε λογής χάρτες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλαμβάνεται ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Ήταν η κατάλληλη στιγμή να δώσουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στο γόητρο του κατακτητή. Θα δρούσαν το ίδιο βράδυ. Μόνα τους όπλα ένα φανάρι και ένα μαχαίρι.

Ώρα 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης βρίσκεται στα Προπύλαια και διασκεδάζει με νεαρές Ελληνίδες. Ο Γλέζος και ο Σάντας πηδούν τα σύρματα, σέρνονται ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και χρησιμοποιούν τις σκαλωσιές των αρχαιολόγων προκειμένου να ανεβούν.

Προχωρούν προς τον ιστό της σημαίας και για καλή τους τύχη εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας φρουρός που θα μπορούσε να τους ανακαλύψει. Με γρήγορες κινήσεις κατεβάζουν το σύμβολο του Γ’ Ράιχ το οποίο μάλιστα ήταν τεραστίων διαστάσεων. Διπλώνουν τη σημαία και ακολουθούν την ίδια διαδρομή προκειμένου να κατέβουν καταφέρνοντας να μη γίνουν αντιληπτοί για ακόμη μια φορά.

Νωρίς το πρωί της επομένης η γερμανική φρουρά μένει εμβρόντητη μπροστά στο θέαμα του κενού ιστού. Οι γερμανικές αρχές διατάζουν ανακρίσεις, εκτελούν τους άνδρες της φρουράς και απαλλάσσουν τους Έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής από τα καθήκοντά τους.

Η σβάστικα θα αντικατασταθεί μόλις στις 11 το πρωί, ωστόσο αυτές οι ώρες που ο ιστός παρέμεινε κενός αποτέλεσαν το πιο ισχυρό τονωτικό για το ηθικό των Ελλήνων. Στην ουσία η υποστολή του ναζιστικού συμβόλου αποτέλεσε την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα και αποτέλεσε την απαρχή της οργάνωσης του αντιστασιακού κινήματος.

Η είδηση έπαιξε σε όλη την Ευρώπη, οι Έλληνες αναθάρρησαν και οι δύο νέοι που είχαν μια τρελή ιδέα καθιερώθηκαν ως σύμβολα της αντίστασης. Μάλιστα, ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ είχε χαρακτηρίσει τον Γλέζο “πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης”.

Βέβαια, ένα χρόνο μετά ο Μανώλης Γλέζος και ο σύνεργός του συνελήφθησαν από το Γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίστηκαν στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος εξαιτίας βασανιστηρίων προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής και αφέθηκε ελεύθερος. Γενικότερα, ο Γλέζος φυλακίστηκε τρεις φορές στην Κατοχή και κατάφερε να δραπετεύσει και τις τρεις.